ناوگان هوایی ایران چه وضعیتی دارد؟
سابقه تلاش ایران برای تأسیس ناوگان هوایی خود به سال 1302بازمیگردد؛ زمانی که رضاخان ارسال درخواستهای دولت ایران برای خریداری هواپیما برای مقاصد نظامی را آغاز کرد؛ ابتدا برای آمریکا و سپس برای کشورهای اروپایی.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری؛ در همان سال شرکتهای خارجی برای ایجاد خطوط هوایی با ایران وارد مذاکره شدند و سنگبنای صنعت هوانوردی تجاری ایران نیز از آن زمان گذاشتهشد. در طول سالها و دورههای تاریخی مختلف، ایران تلاشهایی عموما ناموفق برای تولید هواپیما انجام دادهاست تا اتکا به شرکتهای هواپیمایی خارجی برای سرپا نگه داشتن صنعت هوانوردی خود را از بین ببرد. با این همه هوانوردی کشور همچنان به محصولات شرکتهای بزرگ خارجی نیازمند است. به نتیجه رسیدن برجام، امیدهایی را برای جوانسازی ناوگان سالخورده هوایی زنده کرد و ایران توانست قراردادهایی را با بزرگترین شرکتهای هواپیماسازی جهان برای خرید هواپیماهای جدید امضا کند. پس از امضای برجام، ایران صدها هواپیمای جدید به ارزش دههامیلیارد دلار از شرکتهای بوئینگ، ایرباس و ایتیآر سفارش داد و قرار بود در مجموع 200فروند هواپیما به ناوگان هوایی کشور اضافه شود تا تعداد هواپیماهای موجود از 310 فروند به بیش از 500 فروند برسد. اما با خروج آمریکا از برجام و اجرایی شدن دوباره تحریمها، بوئینگ و ایرباس تحویل سفارشها را متوقف کردند و ایران تنها توانست 3هواپیمای ایرباس جدید و 13فروند ایتیآر را تحویل بگیرد. تا پیش از تحویل این هواپیماها، میانگین سن ناوگان هوایی ایران 25سال بود و با تحویل هواپیماها، این میانگین به 23سال رسید. این درحالیاست که بر اساس استانداردهای جهانی، هواپیماهای بالای 20سال فرسوده به شمار میروند و بسیاری از هواپیماهای موجود در ناوگان هوایی کشور، بهویژه با توجه به شرایط تحریم، باید هرچه سریعتر از خط پرواز خارج شوند. در کنار فرسوده بودن ناوگان هوایی، تحریمها دسترسی به قطعات و تجهیزات مورد نیاز برای احیا و تعمیر هواپیماهای موجود در کشور را نیز از بین بردهاست و تولیدات داخلی نیز توانایی تامین تمامی قطعات موردنیاز ناوگان هوایی کشور را ندارند. وضعیت کلی و آماری ناوگان هوایی کشور درحال حاضر و بر اساس سالنامه آماری سال 1397سازمان هواپیمایی کشور، از این قرار است.