داستان یک عمارت؛ خفته میان آغوش یک نگهبان، در انتظار مرگ ابدی

اقتصاد آنلاین - فائزه مومنی؛ این خانه یک خانه معمولی نیست، شاید تاریخی نباشد و یا به دست هنرمندی فاخر آیینه‌کاری نشده باشد، اما معمولی نیست. عمارت اقدسیه را می‌گویم؛ عمارتی تک افتاده میان برج‌های سر به فلک کشیده خیابانش، روبروی بنفشه، نبش رز.

وارد که می‌شوی اصالت ایرانی را می‌بینی؛ خانه‌هایی با پذیرایی‌ فاخر که جان می‌دهند برای دورهمی‌های فامیلی.از تصور خنده‌های مردمانی در این فضا که بگذری دلت برای آیینه‌کاری‌های سقف و ستونش می‌رود. انگار مزه مزه می‌کنی رد پای میرزا عباس خان قاجار را یا دست به عصا راه رفتن مصدق، بزرگ مرد دوران را از پله‌ها .

هرگوشه خانه کنجی دارد دلنشین برای گفت‌وگوهای دو نفره یا بحث‌های سیاسی سه یا چهار نفره، بخواهی خلوت هم کنی، تراس رو به باغش جان می‌دهد برای یک چایی گرم وسط چله زمستان یا هندوانه خنک وسط گرماکش تابستان.

نه که تصور کنی تمام شده دلبری‌هایش، پله‌ها را که بالا بروی تمام قد نسل‌های پیش از خود را در آیینه خانه میبینی، از شهرداران معاصر گرفته تا دکترحسابی خودمان و چه تاریخ چهل ساله‌ای روایت می‌کند این خانه‌ای که شهرداری آن را معمولی می‌پندارد.

طبقه بالا، پایان همه تاریخ آیینه‌کاری معماری ایران است، محصور کننده و چشم‌نواز. می‌توانی غرق آسمان سقفی شوی که تا چند صباح دیگر با سقف سفید بالای سرت دیگر تفاوتی ندارد.

پر از اتاق‌های بزرگ برای آنکه مهمان شب نخوابیده خانه میزبان را ترک نکند و حیاطی که صدای خنده کودکانه، دلبری می‌کند در ذهنت.

شهرداری می‌گوید شبیه این ده‌ها مورد دیگر هست که لزوما ثبت و حفظ نمی‌شوند و دلیلی برای نفروختن این یک مورد وجود ندارد اما قول می‌دهیم برج نشود.

شورا می‌گوید وقتی فروخته شد دیگر نمی‌شود جلوی برج نشدنش را گرفت، حقوق مکتسبه است و شهرداری دیگر توان مداخله در نوع کاربری را ندارد. شهرداری وعده وفا می‌دهد و اعتباری به عهدش نیست.

مدیران حفاظت از بناهای تاریخی می‌گویند هرچند دلیلی برای ثبتش نیست اما معماری خاصی دارد و تداعی کننده خانه تیمورتاش است.

اما بازهم مدیران شهرداری بر نظر خود مصرانه ایستاده و معتقدند این بنا از نظر بصری بنایی بسیار زیبایی است و گچ بری و آئینه کاری‌های زیادی در آن به کار رفته اما شاخص‌های لازم برای آنکه بنایی ارزشمند و تاریخی باشد را ندارد!

 حال آنکه کارشناسان میراث فرهنگی معتقدند قرار نیست که فقط خانه‌های قدیمی در فهرست آثار ملی ثبت شوند. فهرست آثار ملی غیر منقول الزاماً نباید شامل آثار تاریخی و دارای قدمت بالا باشند و آثار معماری معاصر و مدرن هم که دارای ارزش هنری هستند می‌توانند در این فهرست جای بگیرند.

اما در میان گرماگرم تقالای شهرداری برای فروشش و مخالفت‌هایی برای جلوگیری از این اقدام، عمارت اقدسیه خفته، در گرمای آغوش نگهبانی دلسوز که بعد از تخریب باید ترک کند تاریخ چهل ساله را و دیوارهای عمارت را به دست مال سازان این روزهای پایتخت بسپارد.