هزینه داروهایم را از کی بگیرم؟
هزینه‌ها روز به روز بالاتر می‌رود؛ خرج و مخارج دکتر و دارو که جای خود دارد. حالا تحریم‌ها و افزایش نرخ ارز هم مزید بر علت شده تا بر مشکلات بیماران یکی‌یکی افزوده شود، بیمارانی که ممکن است به خاطر بیماری‌شان دست کم هر ماه سر و کارشان با دوا و درمان باشد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، این موضوع درحالی رخ می‌دهد که داروخانه‌های تهران می‌گویند بیمههای درمانی رایج از ابتدای فروردین ٧٠ قلم دارو را از تعرفه بیمه خارج کرده‌اند. با این وجود، پوشش بیمه‌ای مناسبی که بتواند بخشی از هزینه‌های دارویی را بپردازد، برای بیماران بسیار مهم است. ما در این گزارش به شما می‌گوییم که بیماران پرهزینه برای گرفتن هزینه‌های دارویی‌شان بهتر است به کجا سر بزنند؟
پرهزینه‌ترین بیماران چقدر خرج دارند؟
بیماری تالاسمی یکی از پرهزینه‌ترین بیماری‌هاست. به‌طوری که یک بیمار برای تنها یک قلم داروی پرمصرف و رایج آن باید چیزی حدود ٧,٥میلیون تومان در‌سال هزینه کند. داروی دفریپرون یکی از داروهایی است که برای مبتلایان به تالاسمی تجویز می‌شود و میزان دوز مصرفی آن بستگی به تجویز پزشک دارد. البته اگر بیماری بخواهد روزانه یک تا دو عدد آن را مصرف کند هزینه گزافی برایش دارد. به‌طوری که قیمت هر بسته دفریپرون ٥٠٠به صورت آزاد برای این دارو ٩٨٠هزار تومان است که بسته‌های ٩٠ تایی دارد. حال فردی را در نظر بگیرید که با بیماری تالاسمی دست و پنجه نرم می‌کند و به‌طور متوسط دو عدد در روز مصرف می‌کند یعنی ٦٠ عدد قرص در ماه و در‌سال چیزی معادل ٧٢٠ عدد قرص باید مورد مصرف بیمار قرار بگیرد یعنی ٨ بسته. به عبارتی بیماری برای مصرف یک‌سال خود و با مصرف روزانه دو قرص باید ٧میلیون و ٣٦٠هزار تومان هزینه کند.
یا برای بیماری صرع تنها یک قلم داروی پرمصرف سالانه چیزی حدود ٢,٥میلیون تومان هزینه روی دست بیماران می‌گذارد. به‌عنوان مثال فردی که به بیماری صرع مبتلا است، می‌تواند در روز تا ٢هزار میلی گرم قرص لوبل مصرف کند که آن هم بستگی به تشخیص پزشک دارد. هر بسته ٦٠ عددی این دارو ١٠٠هزار تومان قیمت دارد که با در نظر گرفتن مصرف روزانه ٤ قرص ٥٠٠ میلی گرمی نیاز به دو بسته از این دارو می‌شود؛ چیزی معادل ٢٠٠هزار تومان و برای یک‌سال نزدیک به ٢میلیون و٤٠٠هزار تومان.
بیماران سرطانی هم ناچارند هزینه‌های سنگینی بپردازند، به‌طوری که تنها هزینه ویزیت آنها در یک سال چیزی حدود ٧٠٠هزار تومان تمام می‌شود. اگر به پزشک متخصص مراجعه کنید مبلغ ویزیت بالاتر می‌رود به‌طوری که به صورت آزاد از ٥٠ تا ٧٠هزار تومان است. حالا بد نیست بیماری را در نظر بگیرید که نیاز به
شیمی درمانی دارد؛ به عبارتی نیاز به ویزیت ماهانه دارد و برای هر بار مراجعه به دکتر متخصص باید این مبلغ را بپردازد که در طول یک‌سال مبلغی بین ٦٠٠ تا ٧٤٠ هزار تومان می‌شود.
اگر بیمار کم خرجی هستیم، چه کنیم؟
معمولا بیمه‌هایی مانند تأمین اجتماعی یا خدمات درمانی حدود ١٠درصد هزینه داروی بیماران را پرداخت می‌کنند. البته به شرطی که خدمات درمانی را از بیمارستان های بخش خصوصی بگیرید و اگر در بیمارستان‌های دولتی طرف قرارداد. بیمه تامین اجتماعی ویزیت شوید امکان پرداخت بخش زیادتری از هزینه‌های دارویی شما وجود دارد. بنابراین اگر شما بیماری در خانه دارید که جزو بیماران خاص محسوب می‌شود یا بیماری صعب‌العلاج و پرهزینه‌ای دارد، بهتر است روی بیمه دفترچه بیمه درمانی که از محل کارتان گرفتید، چندان حساب نکنید و بیمههای تکمیلی یا بیمههای خاص را برای جبران خسارت‌هایتان انتخاب کنید.
اگر شما دیر به دیر سر و کارتان به مطب پزشکان می‌افتد و جزو افرادی هستید که ریسک بیماری‌شان پایین است، بهتر است روی همان دفترچه درمانی معمولی‌تان حساب کنید. البته بنا به گفته داروخانه‌های تهران، در‌سال ٩٨ بیمههای رایج مانند تأمین اجتماعی و خدمات درمانی و نیروهای مسلح و ... حدود ٧٠ قلم داروی پرمصرف و رایج را از سبد خدمات خود حذف کرده‌اند و حالا باید برای خرید داروهایی مانند داروهای سرماخوردگی، مسمومیت و ... تعرفه آزاد و بدون تخفیف بیمه‌ای را پرداخت کنید.
اگر هزینه دارویی‌تان بالاست به کجا مراجعه کنید؟
اگرشما جزو کسانی هستید که هزینه درمانی بالایی دارند، دو نوع بیمه می‌تواند خسارت‌های درمانی شما را تا حدی جبران کند. آن دو نوع بیمه، بیمه سلامت و بیمه تکمیلی است.
بیمه سلامت ایرانیان بیمه مناسبی برای بیماران خاص است. درحال حاضر بسیاری ازبیمه‌های تکمیلی زیر بار پرداخت هزینه داروی بیماران خاص نمی‌روند، اما بیمه سلامت هزینه داروی بیماران خاص را با تخفیف‌های نسبتا خوبی پرداخت می‌کند.
در واقع بیمه سلامت می‌تواند برای بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری‌های خاص یا صعب‌العلاج راهگشا باشد به‌طوری که بیمه سلامت در این شرایط بد اقتصادی تعهدات بیمه‌ای داروهای خاص را هم دارد و نه‌تنها داروهای مصرفی روزانه بلکه داروهای بستری و تزریقی را هم تحت پوشش قرار می‌دهد و بین ٧٠ تا صددرصد هزینه خرید این داروها را به بیماران می‌پردازد. به جز این حتی برخی از آزمایش‌های مربوط به بیماری‌های هموفیلی و تالاسمی رایگان است. البته بد نیست بدانید فقط در شهر تهران ٨٠٠ داروخانه طرف قرارداد بیمه سلامت است.
یادتان باشد بیمه سلامت در صورتی هزینه‌های دارویی شما را پوشش می‌دهد که در بیمارستان‌های دولتی یا بیمارستان‌های وابسته به نهادها و ارگان‌ها ویزیت شده باشید. علاوه بر بیمارستان‌های دولتی، بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی هم مشمول بیمه سلامت هستند.
خوب است بدانید که علاوه بر هزینه‌های دارویی هزینه ویزیت پزشک، داروخانه، آزمایشگاه، فیزیوتراپی، رادیولوژی و کلا پاراکلینیک‌ها طرف قرارداد این نوع بیمه هستند.
بیماران غیرخاص، اما پرهزینه بخوانند!
اگر جزو بیمارانی با هزینه بالا هستید، اما بیماری خاص ندارید، بهتر است از خدمات بیمه تکمیلی استفاده کنید
چرا که بیماران خاص تحت پوشش بیمه تکمیلی قرار نمی‌گیرند. بیمههای تکمیلی از سوی شرکت‌های مختلف بیمه‌ای و با تعرفه‌های متفاوت ارایه می‌شود، اما به شما توصیه می‌کنیم که بیمه تکمیلی‌تان را از شرکت‌های بزرگ‌تر و توانمندتر بخرید که بخش زیادی از هزینه‌های شما را پوشش می‌دهند و البته تعداد مراکز درمانی طرف قرارداد آنها بیشتر است. در صورتی که شما به جایی مراجعه کرده‌اید که با بیمه تکمیلی‌تان قرارداد دارد، می‌توانید با ارایه مدارک، دیگر مبالغ گزافی را پرداخت نکنید. کافی است که فاکتور دارو، ویزیت و.... را داشته باشید و سپس از بیمه تکمیلی خسارت مورد نظرتان را دریافت کنید. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که بیمه تکمیلی‌تان تا چه سقفی هزینه‌های شما را تقبل کرده است. چرا که در غیراین صورت ممکن است شما از سقف هزینه‌های مربوطه عبور کنید و متحمل هزینه‌های بالایی شوید.
یک کارشناس بیمه در این رابطه می‌گوید: «در چنین شرایطی افراد بهتر است از بیمههای مکمل برخوردار باشند چرا که هر چه سقف بالاتری داشته باشد تعهدات مناسب‌تری هم دارد، البته باید در نظر داشت که نوع بیمه تکمیلی بستگی به سازمانی دارد که شما را تحت پوشش قرار داده است. البته این نکته را نباید از یاد برد که مبتلایان به بیماری‌های خاص نمی‌توانند تحت پوشش تکمیلی قرار بگیرند، حتی در صورتی که مشکوک به بیماری‌های خاص باشند.»
او در ادامه توضیح می‌دهد: «در این شرایط ان‌جی‌او‌هایی هستند که بیماران خاص را تحت پوشش خود قرار می‌دهند، البته هزینه تمام شده بستگی به قدرت ان‌جی‌او دارد و بهتر است بیماران خاص که در پرداخت هزینه‌های درمانی خود ناتوان هستند به این ان‌جی‌او‌ها مراجعه کنند.»
