اعتراف دیرهنگام مخالفان برجام

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، میثم رضوانی در روزنامه ۱۹ دی نوشت: هفته گذشته خبرگزاری مجلس شورای اسلامی به نقل از مجتبی ذوالنوری، رئیس کمیته فن آوری هسته‌ای کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی نوشت: توان هسته‌ای و غنی سازی ما امروز بیشتر از زمان پذیرش برجام است و هر لحظه بخواهیم می‌توانیم فعالیت‌های خود را به حالت قبل باز گردانیم.

نماینده مردم قم با اشاره به پیشرفت‌های اخیر هسته‌ای در روش‌های جدید غنی سازی برای نیروگاه تحقیقاتی تهران تصریح کرد: سوخت ۲۰ درصد مورد نیاز نیروگاه تهران به روش جدید و مدرن و در چارچوب برجام تولید می‌شود و بر اساس تعهدات ما در برجام انجام می‌شود.

یک روز پس از سخنان ذوالنوری، علی اکبر صالحی، رییس سازمان انرژی اتمی نیز ضمن بیان پیشرفت‌های به دست آمده برای رآکتور هسته ای تهران گفت: ما اگر بخواهیم و اراده باشد و از برجام بیرون بیاییم چهار روزه غنی‌سازی ۲۰ درصد را شروع می‌کنیم اما الان هم اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد داریم.

این سخنان در حالی بیان می‌شود که طی چند سال اخیر مذاکرات هسته‌ای و برجام به دستاویزی برای تریبون داری جناح‌های سیاسی و چهره‌های مختلف تبدیل شده است. حتی متاسفانه برخی ائمه جمعه نیز با سخنان تند و تیز همه آنچه را طی مذاکرات هسته‌ای رخ داد زیر سؤال بردند و دیپلمات‌های کشورشان را خواسته یا ناخواسته در جبهه دشمن فرض کردند.

اگر برجام حقیقتاً به آن بدی که آقایان گفتند بود چرا امروز رئیس کمیته فنی آوری هسته‌ای کمیسیون امنیت ملی مجلس که از منتقدان این توافق بود نیز از افزایش توان هسته‌ای کشور نسبت به زمان پذیرش برجام سخن می‌گوید؟

اگر برجام صنعت هسته‌ای ما را تعطیل کرد چرا نه فقط علی اکبر صالحی که مجتبی ذوالنوری نیز بر این موضوع تاکید دارد که «هر لحظه بخواهیم می‌توانیم فعالیت‌های خود را بازگردانیم»؟

اگر برجام به آن بدی بود که برخی افراد و گروه‌ها قلمداد می‌کردند چرا دونالد ترامپ به عنوان دشمن شماره یک امروز مردم ایران آن را بدترین توافق تاریخ آمریکا می‌داند و نتانیاهو از تمام آبرو و سرمایه‌های مادی خود برای توقف آن بهره برد؟ چرا روز خروج واشنگتن از برجام روز جشن و شادی سران ریاض و تل آویو بود؟

امروز در شرایطی قرار داریم که تحریم‌های یک جانبه آمریکا علیه کشور ما دوباره بازگشته و دشمن قصد دارد از تمام ظرفیت‌های سیاسی و نظامی خود برای مهار ایران استفاده کند، کنفرانس ضد ایرانی ورشو در لهستان که مقامات کاخ سفید برای انعکاسش در دنیا به آب و آتش می‌زنند نمونه‌ای از این دشمنی‌هاست. با وجود این آیا استفاده ابزاری و سیاسی از برجام و FATF برای تخریب کسانی که بخواهیم یا نخواهیم در خط مقدم مقابله با دشمنان هستند کار صحیحی است؟

این رویه نادرست که امروز چیزی بگوییم و فردا اعتراف کنیم که فلان موضوع به آن بدی که ما گفتیم نبود برای کشور و مردم سودی ندارد و از بین بردن سرمایه‌هاست. اگر حقیقتی وجود دارد که اکنون به مذاق ما خوش نمی‌آید، می‌توانیم حداقل درقبالش سکوت کنیم و به مسائل دیگری که دغدغه‌های مشترکمان با مردم هستند بپردازیم نه آنکه امروز حرفی بزنیم و فردا حرفی دیگر؛ بنابراین از همه تریبون داران انتظار می‌رود که با واقع‌بینی نسبت به شرایط کشور، دشمنی‌ها، منافع ملی و آینده مردم ایران سخن بگویند و دمی هم شده بحث‌های سیاسی خود را از منافع ملی جدا کنند.