تعطیلی ۳ هزار کارخانه در دولت احمدی نژاد
«شرکت 90 ساله داروگر تعطیل شد». این خبری است که طی روزهای گذشته برخی از رسانههای منتقد دولت با شور و شعف فراوان منتشر کردند و آن را به کارنامه دولت یازدهم ضمیمه کردند.
خبری که در همان روزهای نخست توسط تعداد زیادی از مدیران این شرکت و اتحادیههای کارگری تکذیب و اعلام شد که هیچ کارگری از این کارخانه اخراج نشده است. اما دایههای مهربانتر از مادر بیتوجه به این تکذیبیهها و جوابیههای مختلف همچنان درصدد بودند تا فرضیه خود را برای تعطیلی سلسلهوار کارخانههای بزرگ ثابت کنند تا اینکه روز گذشته هلدینگ داروگر در یک جوابیه رسمی به یک خبرگزاری آب پاکی به روی دست دلواپسان ریخت و اعلام کرد که این گروه تولیدی هیچ مشکلی ندارد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران ، درحالی برخی از رسانهها در فضای انتخاباتی موجود با تلاش بسیاری به دنبال رکود و تعطیلی در اقتصاد کشور میگردند که در دولت قبل برای اینگونه اخبار سوژههای بسیار زیادی وجود داشت که خواسته و ناخواسته از چشم تیزبین این رسانهها دور مانده است. گزارشهای رسمی مرکز آمار ایران از تعداد کارگاههای صنعتی با بیشتر از 10 نفر کارکن در فاصله سالهای 1386 تا 1392 گویای آن است که نزدیک به 3 هزار واحد (2906 واحد) تعطیل و از چرخه تولید خارج شدهاند. البته همانگونه که مشخص است براساس تقسیمبندی مرکز آمار ایران در طرحهای آمارگیری خود این آمار تنها به کارگاههای صنعتی مربوط میشود و باید هزاران بنگاه تولید و اقتصادی در سایر بخشها مانند خدمات، بازرگانی، کشاورزی و... را نیز به آن اضافه کرد.
طبق گزارشهای مرکز آمار، شمار کارخانههای متوسط و بزرگ از 17 هزار و 603 واحد در سال 1386 به 14 هزار و 787 واحد در سال 1391 رسیده که افت 16 درصد نشان میدهد. براین اساس در سالهایی که درآمد فروش نفت کشور به ارقام افسانهای رسیده بود، به طور متوسط سالانه 480 کارخانه تعطیل شده است.
همچنین ارزش پروانههای بهرهبرداری بخش صنعت که در سال 1387 حدود 227 هزار میلیارد ریال بوده است در سال 1388 و 1390 به 190 هزار میلیارد تومان کاهش یافته است. یعنی ارزش سرمایه گذاریهای جدید در حوزه صنعت 50 درصد کم شده است. علاوه بر اینها آمارهای رسمی نشان میدهد از سال 89 تا 91 فرآیند توسعه در 90 درصد بنگاههای صنعتی کشور متوقف شده، فروش کالاهای صنعتی به میزان 70درصد کاهش یافته و به صورت میانگین 40 درصد مراکز صنعتی در شهرکهای صنعتی تعطیل شدهاند و 20 درصد هم با حداقل ظرفیت کار میکنند. آمارهای ارائه شده از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم بیانگر آن است که در سال 1391 حدود 1750 واحد صنعتی دچاراختلال در تولید شدند و ناگزیر، نیروی کار خود را تعدیل کنند.در همین زمینه علی یزدانی مدیرعامل شهرکهای صنعتی و معاون وزیر صنعت نیز آمار جالبی ارائه میکند. به گفته وی 58 درصد واحدهایی که در داخل شهرکها و نواحی صنعتی کشور تعطیل شدند، مربوط به دولت قبل بوده است. 42 درصد نیز مربوط به 3 دولت دیگر، یعنی سازندگی، اصلاحات و تدبیر و امید بوده است.
وی با اشاره به تعطیلی برخی واحدهای تولیدی و تبلیغ منفی درباره آنها، افزود: «همه تصور میکنند که در دولت یازدهم این واحدها تعطیل شده است؛ در حالی که برای مثال، در رابطه با ارج در دولت قبل تصمیمگیری شده بود و یک واحد قدیمی است.»
برپایه آمارهای ارائه شده از سوی یزدانی تا پایان سال 94 در کل کشور - مربوط به زمانها و دورههای مختلف-، 7 هزار و 85 واحد راکد در داخل شهرکها و نواحی صنعتی داشتهایم که از این تعداد، 4 هزار و 97 واحد از مردادماه 84 تا مرداد 92 تعطیل شده است. یعنی 58 درصد کل واحدهای کشور در داخل شهرکها و نواحی صنعتی در دولت قبل تعطیل شده است. با این حال آمار نشان میدهد که در 8 ساله دولتهای نهم و دهم بخش عمدهای از واحدهای تولیدی با کمتر از نیمی از ظرفیت خود کار میکردند. برهمین اساس در دولت یازدهم یکی از نخستین برنامههای دولت بازگرداندن رونق به واحدهای تولیدی و رفع موانع موجود بود و خروج 7500 واحد از رکود با سرمایهای بالغ بر 16 هزار میلیارد تومان در دستور کار قرارگرفت و اجرایی شد.
پاسخ رسمی «داروگر» به تخریبگران
با وجودی که برخی رسانهها با تکیه برشنیدهها، حکم تعطیلی داروگر را صادر کردند و با از دست رفتن نوستالژی 90 ساله مردم ایران همدردی کردند، اما جوابیه رسمی این شرکت به یکی از خبرگزاری خلاف آن را ثابت میکند.
درابتدای این جوابیه آمده است: اینکه یک رسانه و نهاد خبری اقدام به انتشار اقوال و اخبار کذبی میکند، آن هم بدون تحقیق و استعلام از مجموعه که مورد تخریب و افترا واقع شده است جای تعجب بسیار دارد. این نوع درج خبر بیشک در جهت ایجاد فضای یأس و تردید در جامعه بوده و مغایر رسالت همه خدمتگزاران در جهت عمل به فرامین رهبر معظم انقلاب مربوط به سال 96 «مقاومتی- تولید و اشتغال» است و چیزی جز خشنودی دشمنان نخواهد داشت. حال درج اخباری نظیر تعطیلی داروگر، چگونه با مطالبه رهبرمعظم انقلاب و مردم مطابقت دارد؟ و حداقل حساسیت جهت اجرای فرامین معظم له از نظر این بخش تولیدی این بود که به جای پراکنده کردن بذر نا امیدی و یأس، استعلام سادهای از مدیران این شرکت میگرفتند. انتشار اخبار خلاف واقع از واقعیتهای تولیدی و کاری حاکم بر صنعت کشور نه تنها در فرآیند آگاهسازی جامعه با نیت انسجام تولید ملی و اشتغال و خودکفایی مثمر ثمر نخواهد بود، بلکه باعث از هم گسیختگی شالوده و مبنای سرمایهگذاریهای تولیدی خواهد شد. خبری که مشخص نیست با پشتوانه کدام منبع خبری موهوم تنظیم شده و صحت آن به هیچ وجه بر منتشرکنندگان آن مکشوف نگردد مسلم است که براحتی مورد آماج حملات رسانههای خارجی و باعث سوءاستفاده آنان شده و این امر نه تنها جنبه حمایتی از کارگر نمیتواند داشته باشد که سبب بیاعتمادی عمومی در سرمایه گذاریهای صنعتی شده و به تبع آن موجب ترید نسبت به عملکرد رسانههای عمومی خواهد شد.
چگونه ممکن است هلدینگ داروگر که شامل کارخانههای شوینده، بهداشتی و آرایشی کف، تولی پرس، تولید دارو، روغن نباتی جهان، شیرینی شکلات کیوان و 12 واحد تولیدی بزرگ زیر مجموعه آن است و 60 درصد بازار شوینده آرایشی بهداشتی را تأمین میکند تعطیل شود؟ با توجه به اینکه کلیه کارخانجات در سال حداقل یک ماه اورهال دارند. آیا ممکن است که خط تولید پودر لباسشویی ما که روزانه هزار تن پودر شوما و دریا و کف را تولید میکند، اورهال نشود؟ یا دستگاه شامپو تخم مرغی که در سراسر دنیا و روزانه بیش از 100 تن تولید میشود نیازی به تعمیرات سالانه ندارد؟