آوار خصوصی‌سازی غیر مسئولانه/ «بنیان دیزل» به تاریخ پیوست

به گزارش اقتصاد آنلاین، شرکت بنیان دیزل تبریز در سال 1348 شمسی همزمان با شکل گیری صنایع منطقه صنعتی غرب تبریز تحت لیسانس شرکت درمن انگلستان با هدف تولید موتورهای دیزلی تاسیس گردیده و در ادامه در سال 1355 مونتاژ موتورهای Volvo دیزلی نیز به تولیدات آن اضافه گردید. 

بنیان دیزل در سال 1386 در جهت اجرای سیاست های خصوصی سازی در کشور به بخش خصوص واگذار شد، اما سهامدار جدید این شرکت از پس اداره و توسعه آن بر نیامد تا اینکه در مهر ماه سال 91 این کارخانه تعطیل و حدود 400 کارگر آن اخراج و یا به واحدهای دیگری انتقال داده شدند.

تعطیلی کارخانه بنیان دیزل موجب ابراز نگرانی فعالان صنعتی و نمایندگان مجلس شد و نماینده تبریز، اسکو و آذرشهر در مجلس نهم، نسبت به تعطیلی کارخانه بنیان دیزل تبریز، نخستین سازنده موتورهای دیزلی در کشور هشدار داد.

محمد اسماعیل سعیدی در این زمینه گفته بود: متاسفانه مشکلات بخش صنعت و اقتصاد تبریز به کارخانه بنیان دیزل محدود نمی‌شود و بسیاری دیگر از واحدهای تولیدی و صنعتی کشور نیز با مشکلات عدیده‌ای در زمینه تولید و فعالیت صنعتی دست به گریبان هستند.

وی افزود: بزرگ‌ترین مشکل امروز واحدهای صنعتی و تولیدی تبریز و دیگر نقاط کشور، عدم وجود نقدینگی و همچنین عدم دسترسی مناسب به تسهیلات بانکی است که باعث می‌شود توان جبران هزینه‌های تولید صنعتی را نداشته باشند.

سعیدی با ابراز نگرانی از احتمال بیکار شدن ۴۰۰ کارگر در کارخانه بنیان دیزل تبریز گفت: تعطیلی کارخانه بنیان دیزل، باعث بروز تبعات اجتماعی و اقتصادی منفی می‌شود و باید از این اتفاق جلوگیری کرد که در این زمینه کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی باید پیگیری‌های لازم را انجام دهد.

اما کارخانه بنیان دیزل تعطیل شد و حدود دو سال بعد، کار به تغییر کاربری زمین این کارخانه رسید و این بار موجب اعتراض بیشتر و شدیدتر نمایندگان مجلس و فعالان صنعتی تبریز شد.  در حالی که اسماعیل جبارزاده سکان استانداری آذربایجان شرقی را به تازگی در دست گرفته بود، حکم تغییر کاربری یکی از مهمترین و با سابقه ترین صنایع بزرگ تبریز را امضا کرد.

به دنبال صدور حکم تغییر کاربری کارخانه بنیان دیزل، «علی علیلو» عضو کمیسیون صنایع مجلس نهم از تغییر کاربری کارخانه بنیان دیزل به مجتمع تجاری و تفریحی به شدت انتقاد کرد و با ابراز تاسف عمیق از وضعیت این کارخانه گفت: اگر این اتفاق به سرانجام برسد و یک کارخانه نامدار صنعتی جایش را به یک مجتمع تجاری دهد، باید به حال صنعت استان گریست و عزای عمومی اعلام کرد.

این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه علی رغم همه مشکلات موجود در صنایع تغییر کاربری صنایع توجیه پذیر نیست، گفت: اگر این اتفاق بیافتد نشان می دهد کسی که این شرکت به او واگذار شده، اهلیت لازم برای مدیریت یک مجموعه بزرگ صنعتی به مانند بنیان دیزل را ندارد.

علیلو گفت: ساخت یک مجتمع تجاری و تفریحی در بین انبوه کارخانه های منطقه صنعتی غرب تبریز توجیه پذیر نیست، چرا که این منطقه اساساً کاربری صنعتی و تولیدی دارد.

صمد حسن زاده، رئیس اتاق بازرگانی تبریز هم با تاکید بر اینکه فکر می کنم در سطح تبریز زمین خالی به اندازه ای هست که نیازی به تغییر کاربری یک واحد مادر صنعتی وجود نداشته باشد، گفت: بحث تغییر کاربری شرکت بنیان دیزل را درک نمی کنم و گمان نمی کنم خدای نکرده مسئولین استان و شهرداری تبریز قصد تضعیف جایگاه صنعت در تبریز را داشته باشند.

وی با بیان اینکه برای توسعه استان هم مراکز تجاری نیاز است و هم مراکز صنعتی، گفت: البته اگر مراکز صنعتی و تولیدی نباشند، وجود مراکز تجاری بی مفهوم خواهد بود. ما در شهرمان آنقدر فضاهای خالی داریم تا نیازی نباشد که فضاهای صنعتی و تولیدی را برای ایجاد فضاهای تجاری تغییر کاربری بدهیم.

رضا رحمانی، قائم مقام فعلی وزیر صنعت و نماینده وقت تبریز هم در واکنش به تغییر کاربری بنیان دیزل گفته بود: اجرای قانون خصوصی سازی و واگذاری ها در کشور کلاً جواب نداده است و این مسئله در تبریز پر رنگ تر به چشم می خورد. آنچه مقام معظم رهبری از ابلاغ قانون اصل 44 انتظار داشتند،محقق نشده است. نظر بر این بود که با خصوصی سازی شرکت های دولتی، موتور اقتصاد قدرتمندتر شود و روحیه، توان و انرژی جدیدی به صنعت و اقتصاد کشور وارد شود، اما آنچه که مشاهده می کنیم، بر خلاف انتظارات رهبری است.

رئیس وقت کمیسیون صنایع مجلس نهم افزود: در مورد تغییر کاربری کارخانه بنیان دیزل از همان ابتدا مخالف بودم و مخالفتم را به مسئولین امر هم گفتم. به شهردار گفتم کسی حق ندارد یک کارخانه را تغییر کاربری داده و به جایش مجتمع تجاری ایجاد کند، آقای نجفی گفت قانون گفته صنایع باید از شهرها دور شوند! اما چه وقت یک کارخانه می تواند از شهر دور شود؟ وقتی که جایگزین آن مشخص شده، انتقال یافته و کارخانه توسعه پیدا کند، آنها گفتند این کار انجام شده اما من هنوز چنین چیزی ندیده ام. به هر حال این کار درستی نیست و متولیان آن مسئول هستند.

رحمانی گفت: بروید از کسانی که این طرح را مطرح کرده، به تصویب رسانده و تغییر کاربری بنیان دیزل را امضاء کرده اند سوال بپرسید و آن ها را درباره چرایی این اقدام خطرناک به چالش بکشید. تغییر کاربری بنیان دیزل اصلاً کار درستی نیست، علی رغم اینکه آنها می گویند ما کار قانونی می کنیم!

  پس از اعتراض های شدید نمایندگان مجلس و فعالان بخش صنعت و تولید آذربایجان شرقی به تغییر کاربری کارخانه بنیان دیزل، این مسئله دو سال مسکوت ماند و مسئولان استان طی این مدت در پاسخ به وضعیت این کارخانه به خبرنگاران می گفتند این مساله دیگر مطرح نیست! تا اینکه خبر تخریب ساختمان های کارخانه بنیان  دیزل درست دو سال پس از امضای حکم تغییر کاربری اش توسط اسماعیل جبارزاده منتشر شد.

سوال از مسئولان آذربایجان شرقی این است؛ در حالی که در سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل قرار داریم تصویب تغییر کاربری کارخانه بنیان دیزل در کمیسیون ماده 5 استان و امضای آن توسط بالاترین مقام اجرایی استان که علاوه بر بیکاری حدود 400 نفر ضربه بزرگی به بدنه صنعت استان زده است، چگونه توجیه پذیر است؟

تخریب کارخانه بنیان دیزل و ایجاد متجمع تجاری و تفریحی به جای آن در منطقه صنعتی غرب تبریز که بیش از 50 سال است صرفاً کاربری صنعتی و تولیدی دارد، چگونه در سیاست های حمایتی از بخش تولید می گنجد؟ در حالی که هدف از اجرای سیاست های اصل مترقی 44 قانون اساسی و سپردن اقتصاد کشور به بخش خصوصی، رونق بخش تولید بوده است، حال کارخانه ای به بزرگی و سابقه بنیان دیزل زیر چرخ های لودرهای تخریب گر قرار گرفته و تخریب می شود.