به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، کودکان معمولا زمانی که برای مدت طولانی شما را در سفر همراهی می‌کنند، درنهایت به‌شدت خسته شده و بهانه‌گیرهای خود را شروع می‌کنند؛ البته حق هم دارند ماندن در کالسکه یا در بغل پدر و مادر و رفتن به مکان‌هایی که برای آنها هیچ جذابیتی ندارد، باعث می‌شود پس از گذشتن ساعات اولیه سفر شروع به غرزدن و بهانه‌گیری کنند. کودکان روحیه شاد و کنجکاوی دارند و می‌خواهند راه بیفتند و چیزهای جدیدی را کشف کنند؛ نه اینکه همراه پدر و مادر به گردشی کسل‌کننده بروند. به همین دلیل بهتر است که در قسمتی از برنامه سفر خود اوقاتی را مختص به لذتبردن کودکان قرار دهید. خواندن نکات زیر شما را راهنمایی می‌کند تا سفری به یادماندنی را برای خود و کودکان‌تان رقم بزنید.
از نظر کودکان سفرکردن با خودرو بسیار کسل‌کننده است و انگار تا ابد طول می‌کشد! به‌خصوص اگر کاری برای انجام‌دادن نداشته باشند و مجبور باشند تا مقصد یک جا بنشینند. پس در طول سفر چندین توقف داشته باشید و سفر را جذاب کنید؛ خیلی تند حرکت نکنید و به کودک فرصت دیدن طبیعت اطراف را بدهید. اگر با بچه‌ها راه بیایید می‌بینید که آنها عاشق سفر و هیجانات آن هستند. پس سعی کنید سفر را طوری برنامه‌ریزی کنید که به آنها خوش بگذرد و کمتر نق بزنند. سفر باید کوتاه و متناسب با توانایی جسمانی کودک باشد.
کودک خود را سرگرم کنید. کمی پس از اینکه به راه افتادید، کودک را به نحوی مشغول کنید. با او صحبت کنید، از او سوالاتی بکنید و هرازگاه او را تحسین کنید. اگر سفرتان طولانی است (بیش از یک ساعت) هنگامی که رفتار درستی از خود نشان می‌دهد به او تنقلات بدهید. در سفرهای طولانی به نحوی برنامه‌ریزی کنید که حین سفر هر چند ساعت یک بار کودک بتواند از خودرو بیرون بیاید و استراحتی بکند، به اطراف بدود، به دستشویی برود و کارهای دیگری انجام دهد. در صورت مواجه‌شدن با هر گونه خرابکاری و شیطنت با توضیح‌دادن مشکل رفتارشان به کودکان و گوشزد‌کردن رفتار درست، به این مسأله رسیدگی کنید.
اگر کودک شما بالای سه سال دارد، در مورد سفر خود با او صحبت کنید؛ اجازه بدهید کودک شما هم بداند قرار است کجاها را ببینید و چه برنامه‌هایی دارید؛ برنامه‌هایی مثل دیدن حیوانات یا خوردن غذاهای خاص حتما برای او جالب خواهد بود. از خودش بپرسید که دوست دارد در طول سفر چه کارهایی انجام دهد؛ اگر امکان انجام آن کار نبود، برایش توضیح دهید و پیشنهادهای دیگری را با او در میان بگذارید.
خوب نیست که مثل چمدان با کودک‌تان برخورد کنید و تنها او را دنبال خودتان بکشانید؛ سعی کنید به خواسته‌هایش توجه کنید و اجازه بدهید به او نیز خوش بگذرد.
می‌توانید شهر یا کشور مقصد را روی نقشه به کودک‌تان نشان دهید، حتی بچه‌های کوچک از دنبال‌کردن نقشه لذت می‌برند. عکس جاهای دیدنی را که قرار است ببینید، به او نیز نشان دهید و او را برای سفر مشتاق کنید.
اگر خواستید برای یکی از عزیزان کودک‌تان سوغاتی بخرید (مثل مادربزرگ یا پدربزرگ) از او هم نظرش را بپرسید. مطمئن باشید از اینکه در این کار مشارکت کند، خوشحال خواهد شد.
اگر فرزند شما آن‌قدر بزرگ شده که بتواند دوربین عکاسی را در دستش کنترل کند، از او بخواهید که از شما یا منظره‌های اطرافش عکس بگیرد و سفر را از دید کودک خود ببینید.
برای اینکه به کودک کمک کنید که سفرش را به خاطر بسپارد، در هر شهر کارت‌پستال برای او بگیرید و در پشت آن کودک نکاتی در مورد آن شهر بنویسد یا به شما بگوید تا برایش بنویسید و هنگام بازگشت سوراخ کوچکی در کارت‌پستال درست کنید و در حلقهای بگذارید و برای او نگه دارید.
بد نیست در خانه دفترچه‌ای درست کنید که به تعداد روزهایی که در سفر خواهید بود، برگه داشته باشد، تاریخ هر روز را بالای هر صفحه بنویسید، هر روز کودک می‌تواند نقاشی کارهایی را که در آن روز انجام داده یا چیزهای جالبی را که دیده است، بکشد؛ هنگام برگشت این دفترچه خاطرات زیبایی برای شما خواهد ساخت؛ حتی می‌توانید به کودک کمک کنید از بروشورها و کارت‌پستال‌ها، عکس‌های محل سفر را بریده و در دفترش بچسباند.
اگر می‌خواهید با کودک سفر کنید...
لباس‌های اضافی در چمدان‌تان داشته باشید؛ هوا در سفر می‌تواند برای کودکان بسیار سرد باشد. حتما یک یا دو دست لباس اضافه همراه خود ببرید و همچنین به اندازه کافی همراه خود پوشک برای کودکان ببرید.
تا حد امکان اسباب‌بازی و کتاب همراه خود داشته باشید.
کودکان در سفر نیاز به سرگرمی دارند و قطعا سرگرمی‌شان با ما فرق دارد. آنها از آتش روشن‌کردن و جوجه کباب خوردن خیلی لذت نمی‌برند؛ نیاز دارند سرگرمیهای مناسب سن خود داشته باشند.
مایعات را فراموش نکنید؛ تا حد امکان با خود شیر یا آب همراه داشته باشید چون کودکان نمی‌توانند جلوی تشنگی خود را بگیرند.
کمک بگیرید. اگر به تنهایی با کودک‌تان سفر می‌کنید، لازم است گاهی اوقات از دیگران کمک بگیرید؛ مثلا موقع دستشویی رفتن باید از کسی بخواهید که کودک را برایتان نگه دارد.
پیش‌بینی کنید. حواس‌تان باشد پس از پیاده‌شدن از قطار یا اتوبوس کودک‌تان بسیار خسته است و اصلا طاقت این را که تازه به دنبال مسیر یا تاکسی بگردید، ندارد؛ بنابراین از قبل پیش‌بینی‌های لازم را انجام دهید.
صندلی کودک را فراموش نکنید. برای سفر با خودروی خود حتما برای فرزند کوچک‌تان صندلی کودک تهیه کنید تا بتوانید او را از خطرات احتمالی حفظ کنید.
خطرات طبیعت برای بچه‌ها
ممکن است در روزهای تعطیل بخواهید به طبیعت یا کنار رودخانه و مناطق جنگلی بروید که اگر چنین تصمیمی دارید به یاد داشته باشید که حضور در این‌گونه مناطق و نزدیک شدن به طبیعت خدادادی می‌تواند به تکامل ذهنی کودکان کمک شایان توجهی کند. با این حال این‌گونه مناطق طبیعی خطراتی هم با خود به همراه دارند که می‌بایست در نظر گرفته شوند. بگذارید کودکان‌تان در طبیعت محدودیت‌های فضاهای بسته شهری را نداشته باشند، با این حال باید مراقبت‌های لازم را هم در نظر داشته باشید.
هنگام سفر به مناطق طبیعی بهتر است با خطرات هر یک از این مناطق کاملا آ‌شنا شوید و با تجهیزات لازم و به کار بستن راهکارهای مناسب، خود و افراد خانواده به‌ویژه کودکان و نوجوانان را در برابر این خطرات محافظت کنید. فراموش نکنید مکان‌های ناشناخته و مسیرهای خلوت برای تفریح با حضور کودکان، انتخاب مناسبی نیست.
در مناطق طبیعی در کنار رودخانه‌ها یا پرتگاه‌ها اتراق نکنید. کمی دورتر از آنها چادر بزنید و حتما در کنار رودخانه‌ها و مناطق سنگلاخی بچه‌هایتان را تنها نگذارید.
اگر به روستا یا جنگل می‌روید، مراقب حیوانات گزنده که داخل علف‌ها هستند، باشید. پاپوش مناسبی پای کودک کنید و اگر احساس کردید دچار گزیدگی شده و مرتبا خود را می‌خاراند به اورژانس مراجعه کنید.
اگر به کوه می‌روید، باید بدانید هر چه بالا‌تر می‌روید هوا رقیق‌تر و تنفس سریع‌تر می‌شود و قلب شما تند‌تر می‌زند. بنابراین ممکن است دچار سردرد، حالت تهوع و مشکلات خواب شوید. اگر کودکی همراه شماست از ۱۵۰۰ متر بالا‌تر نروید.
چند توصیه بهداشتی برای نوزادان
با توجه به توانا نبودن نوزاد در تطابق پی‌درپی دمای بدن با دمای محیط در سفر، با اضافه یا کم کردن لباس و روانداز، دمای بدنش را ثابت نگه دارید. با پوشاندن لباس‌های زیاد سبب آزار و تعریق او نشوید. فراموش نکنید که کودک سالم و نسبتاً چاق نسبت به یک فرد بالغ، نیاز به لباس کمتری دارد.
هیچ‌گاه لباس و پوشش نمی‌تواند ریه‌های نوزاد را نسبت به هوای سرد در امان نگه دارد، پس هرگز او را در معرض هوای سرد و مه‌آلود قرار ندهید.
با توجه به مقاومت بسیار اندک نوزاد نسبت به عفونت، در صورت ابتلای پدر، مادر یا مراقبین نوزاد به سرماخوردگی در حین سفر بینی و دهان مراقبین با دستمال بزرگی که در پشت گره زده شده است، بسته شود.
در حین سفر به تمیز بودن شیشه‌ها و پستانک نوزاد فوق‌العاده دقت کنید و حتی‌الامکان پس از هر بار استفاده سعی کنید آنها را با آب و صابون بشویید و سپس با آب جوش یا آب سرد دارای محلول ضد‌عفونی‌کننده شست‌وشو دهید یا استریل کنید. قبل از گذاشتن پستانک به سر شیشه دستان‌تان را بشویید.
در صورت استفاده از شیر تازه، حتی از نوع پاستوریزه قبل از افزودن آب و شکر به شیر، آن را حتما بجوشانید. مراقب باشید به ویژه در حین سفر غذا یا شیر نوزاد خیلی غلیظ یا سنگین نباشد.
سعی کنید در سفر، نوزاد و کودک خود را صرفاً در یک وضع نخوابانید، چون ممکن است سبب پیدایش زخم‌هایی در بدن او شود. در سفرهای طولانی مدت سعی کنید آن قسمت از پوست نوزاد که در معرض فشار و سایش بیشتری قرار دارد را با شست‌وشو و ماساژ، شاد و شاداب نگه دارید.
مراقب باشید پودرهایی که به بدن نوزاد می‌زنید به شکل خمیر در نیاید.
مراقب آسیب پوست نوزاد نسبت به سنجاق، گیره‌های پوشک و دیگر البسه او در حین سفر باشید.
چند نکته برای سفر خوب با بچه‌های بازیگوش
سفر کردن با کودکان معمولا دشوار است و برخی از کودکان به اصطلاح بد سفر هستند. آنها هیچ ذهنیتی از جاده و مسیر و سفر ندارند و ممکن است با بدقلقی‌هایشان سفر را به شما و اطرافیان‌تان تلخ کنند. پیشنهاد می‌کنیم اگر چنین فرزندی دارید، قبل از سفر این نکته‌ها را مرور کنید تا کمتر اذیت شوید.
مقررات را بگویید: بچه‌ها دوست ندارند مدت طولانی یک جا بنشینند. قبل از سفر برایش از شرایط سفر بگویید؛ مدت زمانی که در راه خواهید بود و کارهایی که باید انجام دهید. بگویید: «تو کمربند ایمنی را نبسته‌ای؛ اگر این کار را انجام ندهی، ماشین حرکت نمی‌کند.» اگر کودک از صندلی‌اش بلند شد یا کمربند ایمنی‌اش را باز کرد، خودرو را متوقف کنید. مطمئن شوید با این کار کودک می‌فهمد که قانون مربوط به صندلی خودرو حتما اجرا می‌شود و این که نقض قانون، چه خطرات و عواقب جبران‌ناپذیری خواهد داشت.
پیش از ترک خانه، به کودک بگویید در سفر چه بازی‌ها و فعالیت‌هایی ممنوع است: برای مثال مواردی که در توقف‌های بین راه تا مقصد باید رعایت کرد مانند قانون سروصدا، قانون بازی، قانون شنا و قانون رستوران را برای او توضیح دهید.
برنامه سفر را مرور کنید: عکس‌ها و نقشه محلی را که به آنجا سفر می‌کنید به کودک نشان دهید. ماجرا و خاطرات سفرهای گذشته را تعریف کنید. محل موردنظر را با مکانی که کودک با آن آشناست، مقایسه کنید تا اضطراب او از رفتن به مکانی ناشناخته کاهش یابد.
فضای خالی را فراموش نکنید: اگر با خودرو شخصی‌تان سفر می‌کنید، فضای خالی را فراموش نکنید. سعی کنید تا آنجا که ممکن است فضای داخل خودرو خالی بماند. تا آنجا که ممکن است همه اثاث را در صندوق‌عقب خودرو جای دهید. معمولا بیشتر از نیاز خود اثاث بر ندارید. بچه‌هایی که بین ساک‌ها و چمدان‌ها فشرده شده‌اند، حتما بدخلق می‌شوند.
رفتار خوبش را تحسین کنید: از رفتار خوب کودک‌تان تعریف کنید. او را مرتب به خاطر رفتار خوبش تحسین کنید. مثلا برای ماندن روی صندلی خودرو به او جایزه دهید. به او بگویید: «لذت می‌برم از این که به همه درخت‌ها و خانه‌ها نگاه می‌کنی.»
در فواصل متناسب توقف کنید: کودکان زیر ٦سال معمولا بی‌قرار هستند حتی اگر در اوایل سفر آرام باشند، ولی پس از مدتی محصور ماندن در خودرو، هواپیما یا قطار که با طبیعت ماجراجوی آنها سازگار نیست، بی‌قرار می‌شوند و تحرک خود را از سر می‌گیرند. سعی کنید او را سرگرم کنید و برای این کار تجهیزات لازم را از خانه همراه ببرید.
قول بیجا ندهید: در مورد چیزهایی که طی سفر ممکن است ببینید، هیچ قولی به کودک ندهید، چون ممکن است همان زمان که صحبتش را می‌کنید، انتظار دیدنش را داشته باشد. مثلا اگر بگویید در جنگل ممکن است اسب ببیند و بعد کودک آن را نبیند، زمان خروج از جنگل احتمالا گریه و زاری‌اش بلند می‌شود که شما قول داده بودید اسب می‌بینیم پس چی شد؟
