اگر در زمان برداشت برنج از شهرهای مازندران عبور کنید، قطعا دود غلیظ به چشمتان میخورد که نفس کشیدن را هم برایتان سخت خواهد کرد و همچنین کشاورزانی را خواهید دید که در کنار زمین نظاره گر آتش گرفتن کاه و کلش زمین خود هستند و یا به شعله ور شدن این آتش کمک میکنند.
کشاورزان برای کشت دوم برنج دست به چنین اقدامی میزنند، اگرچه در این چند ساله جهاد کشاورزی در این زمینه اطلاع رسانی کرده و از مضرات این کار در زمینه از بین بردن غنای زمین و اینکه این باقیمانده برداشت داری مواد آلی است که برای حاصلخیزی زمین اهمیت دارد، با سوزاندن از بین خواهد رفت و همچنین محیط زیست که با هشدار های فراوان به کشاورزان و همچنین تعیین جریمه برای سوزاندن کاه و کلش کشاورزان همچنان مجبور به این کار میشوند و زمانی که دلیل اینکار را از کشاورزان جویا میشویم این چنین عنوان میکنند که: کارگرانی که برای جمع آوری کاه وکلش از داخل مزارع و بسته بندی و حمل آن به سوی دامگاه ها فعالیت میکنند، به نسبت وسعت زمین های کشاورزی کم است و کشاورز نه تنها حاضر است که رایگان این کاه و کلش را در اختیار خریدار قرار دهد، حتی در برخی موارد حاضرند مبلغی را به عنوان دستمزد برای این پاکسازی پرداخت کنند، اما با توجه به فرصت کم برای انجام کشت دوم و آماده سازی زمین برای اینکار مجبور به آتش زدن کاه و کلش زمین خود میشوند در صورتی که از مضرات آن باخبرند.
این گزارش شامل تصاویری از سوزاندن کاه و کلش مزارع برنج در شهرهای آمل و فریدونکنار مازندران است.
