به گزارش اقتصادآنلاین، بلومبرگ نوشت: تولید نفت شیل هم از بابت تعداد دکل‌های حفاری و هم از بعد بهرهوری در حال کاهش است و به نظر می‌آید دومین دوره رونق که از سال۲۰۱۶ آغاز شد در شرف پایان است (دوره اول رونق بین ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ بود که تولید نفت شیل به سقف ۳.۹میلیون بشکه در روز هم رسید اما سقوط شدید قیمت نفت در سال۲۰۱۴ موجب ورشکست‌شدن بسیاری از شرکت‌های نفتی و کاهش شدید تولید نفت شیل شد).
پس از شروع دوره رونق دوم در سال۲۰۱۶ به مدد پیشرفت تکنولوژی و امکان حفاری چاه‌های عمیق‌تر، کاهش هزینه‌های انتقال نفت و بهره‌برداری از میدان‌های با ظرفیت بالاتر، تولید به مرز ۴.۲میلیون بشکه رسیده است، اما ثبات قیمت نفت در بازه ۵۰ تا ۶۰دلار فشار سنگینی به تولیدکنندگان به علت قیمت تمام شده بالا وارد کرده است، سود اندک به زحمت کفاف بهره بدهی‌ها و وام‌های دریافت شده را می‌دهد و با این روند سرمایه‌گذاران جدید انگیزه پایین‌تری برای ورود خواهند داشت، امری که بسیاری شرکت‌ها را ناچار در ادغام یا جذب در یکی از غول‌های نفتی خواهد کرد.
با این‌حال در صورتی که قیمت به بالای ۷۰دلار برنگردد، تنها با رشد بهرهوری در استخراج، رشد سیستم‌های اتوماسیون حفاری، کاهش هزینه‌های انتقال نفت و افزایش طول عمر چاه‌های شیل امکان بازگشت رونق به نفت شیل متصور است.
پایان دوره رونق نفت شیل و رقابت‌های ژئوپولتیک منطقه‌ای (چه خاورمیانه و چه آمریکای لاتین) مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده بر قیمت نفت و انرژی در جهان در دورنمای نزدیک هستند. امری که تاثیر زیادی بر بسیاری از شرکت‌های ایرانی خواهد گذاشت.
