سزار الکساندر دوم در تابستان 1863 میلادی قوانین موقتی را به تصویب رساند که به موجب آن آموزش در لیتوانی تنها به زبان روسیه ممکن بود. به عبارت بهتر، استفاده از الفبای لاتین برای زبان لیتوانیایی به کل ممنوع شده بود.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از فرادید، این قانون از سال 1865 تا 1904 میلادی در جریان بود. قاچاقچیان کتاب نیز با قاچاق کتاب‌های به زبان لیتوانیایی آن قوانین را دور می‌زدند. اقدام روسیه تلاشی مستقیم برای نابودی کامل زبان و فرهنگ لیتوانیایی بود. از این رو، مدارس زیرزمینی برای تدریس کتاب‌های قاچاقی دایر شدند. گاهی اوقات، مدرسان دلسوز از عنوان کلاس‌های فوق برنامه برای تدریس مخفیانه زبان لیتوانیایی استفاده می‌کردند. قاچاقچیان کتاب لیتوانی به مرور به نمادی برای مبارزه با روسیه تبدیل شدند. در مجموع آن‌ها، سالانه بین 30.000 تا 40.000 کتاب در لیتوانی قاچاق می‌شد که حدود یک سوم آن‌ها توسط ماموران دولتی ضبط می‌شد.
