سال نوی چینی از مهم‌ترین تعطیلات سنتی مردم چین است. گاهشماری چینی، گاهشماری ترکیبی شمسی-قمری است و حرکت خورشید، ماه و ستارگان، تعیین کننده روزها، ماه‌ها و سال‌ها هستند. هر سال ، در ماه بهمن ، سال چینی نو می شود.
به گزارش اقتصاد آنلاین، سال نو ، با پدیدار شدن ماه در نخستین روز سال آغاز می‌شود و به همین علت گاه به آن سال نوی قمری نیز گفته می‌شود. جشن سال نو، عموماً پانزده روز به طول می‌انجامد و با جشن فانوس پایان می‌یابد. در بیشتر کشورهایی که چینی‌ها اکثریت را تشکیل می‌دهند یا اقلیت قدرتمندی هستند، سال نوی چینی جشن گرفته می‌شود؛ از آن جمله می‌توان به چین، هنگ کنگ، تایوان، برونئی، کره، مغولستان، نپال، بوتان، ویتنام، سنگاپور، اندونزی، مالزی، فیلیپین و تایلند اشاره کرد.
بر اساس گاهشمار چینی الا دیگر وقت کنار رفتن خروس فرا رسیده و نوبت سگ است که بهار را شروع کند. «وفادار، باهوش ، حساس و شجاع » کلماتی برای توصیف سال سگ توسط چینی‌ها. دوره گردش دوازده ساله حیوانات زودیاک چینی (برج‌های دوازده‌گانه) مربوط به تقویم چینی بوده و سگ یازدهمین حیوان در دوازده صور‌فلکی چینی است. این تقویم شامل موش، گاو، ببر، خرگوش، اژدها، مار، اسب، گوسفند، میمون، خروس، سگ و خوک می‌شود.
کلمه چینی پارس کردن سگ وانگ وانگ است. به نظر می‌رسد دقیقا همصدا با یکی از کلمات زبان چینی با معنای « کامیابی یا خوشبختی » است. اگر سگی به طور اتفاقی به خانه‌ای بیاید، به عنوان نمادی خوش یمن در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، بسیاری از چینی‌ها انتظار دارند که سال سگ سال خوبی باشد
