۰ نفر

بررسی راه‌های همکاری ایران و ترکیه به عنوان کمربند مهار افراطی گرایی در منطقه

۱۲ آذر ۱۳۹۵، ۲۲:۰۴
کد خبر: 161745
بررسی راه‌های همکاری ایران و ترکیه به عنوان کمربند مهار افراطی گرایی در منطقه

سید محمد کاظم سجادپور معاون آموزش و پژوهش وزارت امور خارجه در راس هیاتی در دیدار با رییسان و کارشناسان ارشد اندیشکده های در آنکارا دیدار و گفت و کرد و در این دیدارها و نشست ها راه های همکاری ایران و ترکیه در حوزه های مختلف از جمله مقابله با افراطی گری را بررسی کردند.

سجاد پور و هیات همراه در این مدت با روسا و کارشناسان ارشد اندیشکده های مرکز پژوهشهای راهبردی خاورمیانه ( اورسام )، مرکز مطالعات اروسیا (آویم) ، مرکز پژوهشهای ترک – آسیا (تاسام) ، مرکز پژوهشهای ایران ( ایرام )، مرکز پژوهشهای راهبردی ( سام ) و آکادمی دیپلماسی دیدار و گفتگو کردند .

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایرنا، وی همچنین در دانشگاه توب در جمع دیپلمات های مقیم و صاحبنظران ترکیه سخنرانی کرد و در این پنل که با میزبانی اورسام و دانشگاه توب و با شرکت خانم پروفسور ملیحه آلتین اشیق معاون دانشگاه خاورمیانه و استاد کرسی روابط بین المللی این دانشگاه انجام شد ، طرفین عناصر تغییر و تداوم خاورمیانه و نقش ترکیه و ایران در دفع تهدیدات و راهکارهای آن را بررسی کردند. 

سجادپور با شرکت در نشستی در اندیشکده اورسام در خصوص خاورمیانه نوین ، راه های همکاری ایران و ترکیه را بررسی کرد و آثار و عواقب روی کار امدن ترامپ در امریکا ؛ تهدیدات افراط گرایی ، ایران و ترکیه به عنوان کمربندهای مهار افراط گرایی و نیز ایران به عنوان عنصر ثبات بخش و مانع پیوند افراط گرایی خاورمیانه به افراط گرایی شبه قاره هند و آثار شگرف آن در حفاظت از ثبات منطقه ای و صلح جهانی را به بحث گذاشت. 

سجادپور در نشست دیگر با اندیشکده آویم موضوعات و محورهای اساسی اوراسیا اعم از کرویدورهای انرژی، جاده ابریشم ، قفقاز جنوبی ، دریای خزر و دریای سیاه را به بحث گذاشته و قالبهای همکاری ایران و ترکیه در این پهنه ها را بررسی کرد.

در دهه اخیر شاهد جوشش حرکت ایران شناسانه در ترکیه بوده ایم. با برجام این گرایش مضاعف شد. زیرا اندیشمندان و سیاستمداران ترک که همواره در سده اخیر با تحقیر و تخفیف قدرت های غربی مواجه بوده اند با این پرسش مواجه شده اند که راز ایستادگی ایران و در نهایت مذاکرات تاریخی با غرب چیست؟ و چگونه فقه سیاسی تشیع می تواند آرمانگرایی و واقع گرایی سیاسی را از طریق هدفگذاری شفاف و روشهای پیچیده و دیرفهم ترکیب و در مسیر نظام سازی و تمدن سازی حرکت کرده و به عنوان عنصر ثبات بخش و پایدار حرکت کند.