به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تبیان، بسیاری از دختران در آستانه ازدواج، در اولین سال رفت و آمد خواستگار به منزل شان یک سوال همیشه ذهن آنها را درگیر می کند، اینکه آیا اگر پسر خوبی بود، صبر نکند که در آینده کسی بهتر قدم پیش بگذارد؟
نه فقط دختر، بلکه خانواده او بویژه مادر، با این استدلال که "سنی نداری" از او می خواهد که منتظر خواستگاران بهتر در آتی باشد. این اتفاق برای دختران در سن 18 سال بیشتر از دختران در سنینی بالاتر اتفاق می افتد. چرا که خود را ابتدای راه تحصیل و قرار گرفتن و آشناییت با افراد جدید می بیند که ممکن است زمان گزینه های بهتری را پیش رویش قرار دهد.
رضا آذریان کارشناس و مشاور خانواده در ارتباط با تعلل های بی دلیل در امر ازدواج می گوید: اگر این تعلل بی دلیل یا حداقل دلیل منطقی برای آن وجود نداشته باشد، به طور قطع نتیجه اش حسرت خوردن و شاید پشیمان شدن در آینده به خاطر از دست دادن این مورد خواهد بود. البته شاید دلایل خانواده هم در این باره منطقی باشد. در آن صورت باید دید که آیا خواستگار واقعا مناسب است؟!
رسیدن به درک ازدواجی
برای ازدواج مرد و زن باید از نظر عقلی و ذهنی به چنان رشدی برسند که بتوانند به راحتی از والدین خود جدا شوند. همچنین باید به خودکفایی دوران بزرگسالی برسند و جایگاهی رضایت بخش در بازار کار بیابند. افراد خواهان ازدواج باید صمیمیت عاطفی و جنسی را در یک رابطه مبتنی بر تعهد تجربه کنند، بتوانند با افراد در سنین مختلف رابطه دوستانه برقرار کنند و قدرت پذیرش نقش همسر و به تبع آن پدر یا مادر بودن را از ابعاد مختلف روان شناختی و زیستی دارا باشند.
ازدواج که رابطه ای پایدار ومتعهدانه ایجاد می کند یکی از هیجان انگیزترین و مقدس ترین پدیده های موجود در زندگی فرد می باشد، پس چنین تعهد طولانی مستلزم آماده سازی خویش و رسیدن به سنی خاص برای تعامل روحی، روانی و جسمی است. فرد باید قبل ازدواج در خود تعهدی صادقانه احساس کند و برای شناخت خود و طرف مقابل صمیمانه بکوشد.
دوره آمادگی برای ازدواج دوره ای است که در آن زوجین باید به منظور درک اهداف و نگرش ها و نیز بررسی مسائل خانوادگی، اقتصادی و امیال و آرزوهای طرفین همدیگر را صادقانه و دقیق بررسی کنند. همچنین بحث و مذاکره در این دوره درباره جنبه های زندگی مشترک امری ضروری است، بنابراین، افراد باید از بلوغ فکری و سن مناسب برخوردار باشند و به مسائل مربوط به آن با جدیت نگاه کنند.
نداشتن برنامه مشخص ریشه این مشکل است
ریشه این مشکل که برای خیلی از دخترها و پسرها به وجود می آید، این است که برای ازدواج شان طرح و برنامه مشخصی ندارند. وقتی دخترها و پسرها چارچوب و ابعاد مختلف یک ازدواج موفق را نمی دانند، به طور قطع در انتخاب شان به وسواس های بی جا دچار خواهند شد. اگر جوانان آماده ازدواج این ابعاد را بدانند، دیگر دلیلی برای تعلل کردن نخواهند داشت. اگر دختر و پسری قصد ازدواج دارند، باید گام هایی را با دقت بردارند تا به راحتی برای خود و خانواده شان مشخص شود که آیا هنوز برای نشستن پای سفره عقد باید صبر کنند یا نه.
در ادامه این گام ها را مرور می کنیم:
۱ - آیا خواستگارتان آمادگی ازدواج را دارد؟
گام اول، این است که دختر و پسر مطمئن شوند که آیا پختگی لازم را برای ازدواج دارند یا نه؟ برای پاسخ به این سوال هم، پس از بررسی شخصیتی خودشان، باید دقت کنند که آیا طرف مقابل شان هم آمادگی ها و مهارت های قبل از ازدواج را کسب کرده است یا نه؟ اگر به این نتیجه رسیدند که هر ۲ آمادگی های قبل از ازدواج را کسب کرده اند، گام اول را محکم برداشته اند.
۲ - آیا خواستگارتان را بر اساس معیارهای منطقی انتخاب کردید؟
در گام دوم، دختر و پسر باید اصول انتخاب همسر را رعایت کنند. یعنی باید به تناسب های فرهنگی و اقتصادی و هم کفو بودن دقت کنند، همچنین تحقیق های مناسب برای شناخت یکدیگر را به بهترین وجه انجام دهند. جمع آوری اطلاعات برای شناخت طرف مقابل از راه های مختلفی کسب می شود. بعضی اطلاعات از طریق گفت وگوی مستقیمی که دختر و پسر در جلسات آشنایی شان زیر نظر خانواده ها دارند، حاصل می شود. بعضی اطلاعات نیز از توجه به رفتارهای غیرکلامی طرف مقابل به دست می آید. البته نباید به اطلاعاتی که از مراحل ذکر شده کسب می شود، اکتفا کرد. باید از آشنایان، دوستان و ... هم تحقیق کنید.
۳ - آیا خواستگارتان ملاک های ضروری شما را دارد؟
در گام سوم، باید معیارها و ملاک های اصلی در انتخاب همسر آینده تان را مشخص کنید تا متوجه شوید که خواستگارتان چه میزان از آن معیارها را دارد. این ملاک و معیارها ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد. ملاک آن ویژگی موردنظر شماست که می خواهید همسر آینده تان داشته باشد و معیار آن ابزار اندازه گیری است که شما با آن ابزار می فهمید که آیا ملاک های موردنظر شما در همسر آینده تان وجود دارد یا نه.
ملاک ها به ۲دسته ملاک های ضروری و غیرضروری دسته بندی می شوند. ملاک های ضروری، ملاک هایی هستند که شما به هیچ عنوان نمی توانید از آن ها بگذرید. شما در انتخاب ملاک های ضروری باید دقت لازم را به خرج دهید چون اگر ملاک های اصلی شما اشتباه باشد، انتخاب تان هم به طور قطع اشتباه خواهد بود. بعد از این که ملاک های مناسب را به اختیار خودتان انتخاب کردید، انتخاب معیار درست اندازه گیری این ملاک ها هم بسیار حائز اهمیت است. مثلا اگر یکی از ملاک های ضروری شما در انتخاب همسر آینده تان توجه طرف مقابل به اقامه نماز است نباید این مسئله فقط در حد یک وعده مطرح شود و باید نسبت به آن به یقین برسید، اما در ملاک های غیرضروری یک تفاهم نسبی کافی است و نباید بگوییم صد در صد لازم است. پس اگر در ملاک های ضروری توافق ۱۰۰درصدی و در ملاک های غیرضروری یک توافق نسبی حاصل شد، ندادن جواب مثبت به این ازدواج در آینده پشیمانی به بار خواهد آورد و به عبارتی جایی برای تعلل و درنگ و نشستن به امید آمدن خواستگار بهتر وجود ندارد.
بله عاقلانه
سن یک عدد بیشتر نیست، وقتی به این قطعیت رسیدید که خودتان مسئولیت پذیری و تعهد در مقابل شریک زندگی تان را دارید، و طرف مقابل نیز با معیارهای اساسی شما نزدیکی زیادی دارد، آینده ای که معلوم نیست چگونه رقم می خورد را پشتوانه برای زندگی تان نکنید.
