رئیس دولت در این مدت با تمرکز بر حل مشکلات ریز و درشت و بعضا ساختاری و مزمن که در گذر از دوره هشت ساله دولت گذشته ، بس پیچیده تر و حادتر نیز شده است سعی نموده است تا با سخنرانی های خود و بعضی از اعضاء کابینه بخصوص معاون اولش و نیز صدور اطلاعیه ها و بیانیه هایی از سوی وزارتخانه ها و دستگاه های دولتی، فضا را قدری کنترل و اوضاع را " نرمال " نماید و ضمن اقناع جامعه ، فشار مخالفان را نیز کاهش دهد .
این در حالی است که پایگاه بالقوه و بالفعل اجتماعی دولت در مقایسه با مخالفان و منتقدانش بسیار وسیع تر و در لایه های مختلف اجتماعی است. چنانکه در انتخابات اخیر مجلس ـ در هر دو مرحله این انتخابات ـ این پایگاه اجتماعی خود را عرضه کرده است. اما متاسفانه این پایگاه اجتماعی نتوانسته در فضای رسانه ای مابه ازای مناسب خود را بیابد.
امری که چند ماهی است صاحبنظران و کارشناسان طرفدار دولت را برآن داشته از ضرورت سازماندهی نظام اطلاع رسانی و رسانه ای دولت سخن بگویند توصیه هایی که متاسفانه کمتر مورد توجه قرار گرفته است . یکی از اقداماتی که در این مسیر میتوان پیشنهاد داد و درصورت موافقت رئیس جمهور امکان عملیاتی شدن دارد و تاثیر گذاری مطلوبی نیز برافکار عمومی خواهد نهاد ، گزارش دهی منظم هفتگی یا دوهفته یکبار رئیس جمهور از طریق صدا و سیما در قالب گفتاری حداکثر پانزده تا بیست دقیقه ای است .
در این قالب رئیس جمهور بدون حضور خبرنگاران و یا مجریان صدا و سیما " تنها " در مقابل دوربین گزارشی از مسائل مهم کشور و اقدامات دولت و ضعف ها و کمبودها ارائه نموده و انتظارات خود از مردم را تبیین می کند. فی المثل در مورد موضوع معروف به " فیش های حقوقی " رئیس جمهور میتواند در گزارش تلویزیونی به مردم موضوع را کالبد شکافی و دیدگاه ها و اقدامات دولت را تشریح نماید.
بدیهی است بیان موضوع در فضای تلویزیونی و در محیط آرام و در قالب بیانی دقیق و موجز و بدور از فضای احساسی معمول در همایش ها و گرد هم آیی های گاها" استادیومی میتواند تاثیر بسیار مطلوبتری بر مخاطبان داشته باشد . پیشنهاد گفتگوی رودرروی رئیس جمهور با مردم از طریق صدا و سیما در کنار اصلاح سازمان رسانه ای دولت میتواند امکان مناسبی را برای هرچه گسترده و مستحکم تر کردن گفتمان اصلاحی دولت وهمراه کردن جامعه با این گفتمان فراهم سازد.
* تحلیلگر اقتصادی
