آرایش سیاسی اصولگرایان بعد از توافق+جدول

هنوز هیجان خبرنگاران اعزامی به وین فروکش نکرده بود و موج تبریک‌ها در شبکه‌های اجتماعی شروع نشده بود که هجمه رسانه‌های منتقد توافق انجام شده به راه افتاد. حمید رسایی خبر از طرح سوال از رئیس جمهور در صحن علنی مجلس داد و تحلیلگران این جریان و اعضای ارشد یکتا و جبهه پایداری، انتقاد تند خود را به مفاد قطعنامه ابراز داشتند.

یکی دیگر از خطوطی که در تحلیل‌های سیاسی این گروه دیده می‌شود٬ برخورد تند این جریان با مذاکره‌کنندگان است. رسانه‌های این جریان بارها و بارها با هجمه به ظریف و روحانی٬ برای اثبات ادعای خود به تفاوت صحبت‌های روحانی با مطالب منتشر شده در رسانه‌های صیهونیستی استناد می‌کند.

اما محسن رضایی، نگاه متفاوتی به مذاکرات داشت «امروز که مذاکرات پیش رفته هنوز تهدیدها هست باید مراقب بود اسراییل به شدت عصبانی است.»

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایلنا، حشمت‌الله فلاحت‌پیشه نیز که در انتخابات 92 مغز متفکر سیاست خارجی ستاد قالیباف بود٬ می‌گوید: «متأسفانه ساختار شورای امنیت مبتنی بر قدرتهاست و باید به رایزنی‌های خود ادامه دهیم .... معتقدم آمریکایی‌ها از این پس مشغله‌هایی دیگری خواهند داشت و دیگر مجبور نیستند موضوع جمع شده مسئله هسته‌ای ایران را باز کنند.

اما ریاست مجلس واکنشی متفاوت داشت و نشان داد روز به روز به میانه میدان اعتدال می‌‌‌آید. او با تبریک توافق هسته‌ای آرزو کرد که این توافق وافق منشا خیر و برکت برای مردم باشد. شکی نیست که لاریجانی در این توافق سهیم بوده است؛ چه زمانی که در قامت رئیس مجلس مانع یکه‌تازی تندروها در مجلس شد و چه زمانی که با هوشمندی سخنرانی روز قدس را به شکلی مدیریت کرد که در عین ضداسرائیلی بودن و تاکید بر ارزش‌های روز قدس، اخلالی در روند مذاکرات ایجاد نکند.

اما در نهایت اصولگرایان حامی روحانی٬ تمام قد پشت او ایستادند. اصولگرایانی که این روزها بدل به قسمتی از دولت شده‌اند؛ حمایتی که البته پیش بینی می‌شد.

در واقع جریان اصولگرایان و اصلاح‌طلبان معتدل که در خرداد 92 به یک ائتلاف استراتژیک رسیده بودند٬ روز به روز به هم نزدیک‌تر شده‌اند٬ چنانچه استقبال آنان از رفتار اصلاح‌طلبانه ظریف در کنار حمایت اصلاح‌طلبان از دولت ائتلافی روحانی موجب نزدیکی بیش از پیش اصلاح‌طلبان و اصولگرایان معتدل شده است.

در واقع هر چند هنوز طیف وسیعی از محافظه‌کاران سنتی و مدرن ایران خود را «اصولگرا» می‌نامند٬ اما در غیاب احزاب شناسنامه‌دار تفکر اصولگرایی٬ پیش از آنکه در قالب تعریف شده‌ای متولد شود٬ اکنون شاهد به حاشیه رفتن خود است.

جریان اصولگرایی نامی بود که در واکنش به اصلاح‌طلبی، برخی از مخالفان اصلاحات بر پیشانی خود نهادند. آنها در این سال‌ها می‌دانستند چه نمی‌خواهند٬ اما به نظر می‌رسد هنوز نمی‌دانند برای منافع مردم و کشور چه می‌خواهند و به همین دلیل ساده، دوازده سال در اختیار داشتن مجلس شورای اسلامی٬ هیچ کارنامه خاصی برای اصولگرایان ایجاد نکرد.