پیش از سفر با "تور" چه باید کرد؟
زنگ پیامک موبایل‌ها این روزها بی‌مهابا به صدا در می‌آید، از میان حجم انبوه پیام‌های تبلیغاتی، حتما چندتایی به سفرهای خارجی و داخلی در تعطیلات نوروزی با قیمت‌هایی وسوسه‌برانگیز اختصاص دارد.
سفرهایی که زیرقیمت و بدون ذکر کیفیت خدمات و تنها با عناوینی چون "ارزان و جذاب" و "تور لحظه آخری" تبلیغ می‌شود. اما در میان محاصره این حجم از تبلیغات آن‌هم در آستانه‌ی نوروز نباید صرفا فریفته‌ی قیمت‌هایی که معمولا واقعی نیستند، شد و مهم‌ترین کاری که پیش از سفر با تورها حتی لحظه آخری‌ها و حتی آن تورهای یک روزه باید انجام داد را نباید فراموش کرد. بر اساس اعلام کمیته رسیدگی به شکایات اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران که بیش از دو سوم آژانس‌های مسافرتی کل کشور در حوزه استحفاظی آن است، بیشترین تخلفات سفر به کلاهبرداری آژانس‌ها و همچنین بی‌تعهدی آن‌ها نسبت به خدمات وعده داده شده، اختصاص داشته است. برای همین لازم است پیش از اعتماد کردن و خرید تور، آژانس‌های مسافرتی را به ذکر تعهدات و خدمات وعده داده شده در قالب یک سند حقوقی ملزم کرد تا در صورت بروز هر گونه مشکل، راهی برای پیگرد قانونی وجود داشته باشد. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، به اعتقاد رییس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی استان تهران، بهترین راه پیشگری از وقوع مشکلاتی که هر سال در نوروز و تابستان رخ می‌دهد، امضاء قراداد بین مسافر و آژانس است، همان قرادادی که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تایید کرده و قابلیت پیگیری حقوقی و قانونی دارد. قرارداد مسافر در دو برگه تنظیم شده که فرم نخست به اطلاعات شخصی مسافر و خدمات وعده داده شده‌ی آژانس اختصاص دارد و فرم دوم به تعهدات مسافر و آژانس مربوط است که باید پیش از امضا خوانده شود؛ اما بنا بر اظهارات بسیاری از مجریان تور، بیشتر مردم اطلاعی از این فرم‌های قرارداد ندارند و خواهان امضا کردن آن هم نیستند و معمولا هم وقتی فرم به آن‌ها تحویل داده می‌شود، بدون خواندن بندهای قراداد، آن را امضا می‌کنند. از سوی دیگر در بسیاری از مواقع دیده شده، برخی از آژانس‌دارها بویژه در سفرهای داخلی و یک روزه خود را متعهد به راهنمایی مسافر در این‌باره نمی‌دانند و معمولا به مسافر اطلاعاتی درباره وجود چنین قراردادی نمی‌دهند! از طرفی روش‌های نوین الکترونیکی برای فروش تورها موجب شده، بسیاری از مردم به آسان‌ترین روش خرید که همانا اینترنتی یا رزرو تلفنی باشد، تن در دهند و پرداخت وجه نقد را یا از طریق درگاه‌های اینترنتی بانک‌ها و یا به صورت کارت به کارت انجام دهند که در این شیوه هم از قرارداد مسافر و آژانس هیچ خبری نیست. مسافر باید آگاه باشد مادامی که قراردادی با آژانس نبسته باشد، درصورت بروز مشکل به سختی می‌تواند اعاده‌ی حقوق کند چون سند قانونی در اختیار ندارد. قرارداد مسافر که مورد تایید سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نیز است، لازم است در دو نسخه تهیه شود و هر دو نسخه از اعتبار یکسان بهره‌مند باشد. این موضوع در قرارداد باید ذکر شود. همچنین یکی از این نسخه‌ها باید در اختیار مسافر قرار گیرد. اما در این قرارداد باید حتما نام آژانس مسافرتی ذکر شود. در ماده‌ی یک قرارداد مقصد مسافر، مدت مسافرت و خدمات مورد درخواست مسافر با جزییات باید مشخص شود. در این بخش ضرورتا آژانس باید خدماتی چون بلیت، وسیله حمل و نقل، زمان و ساعت رفت و برگشت، نام و ستاره (درجه) هتل، تعداد اتاق‌ها و تخت‌ها، دریافت سرویس اضافی در اتاق، وعده‌های غذایی، مدت اقامت در هتل و در سفرهای خارجی، نوع و تعداد ویزاها به همراه نام کشور مقصد و همچنین سایر خدمات را صراحتا باید ذکر کند. در ماده‌ی دوم این قرارداد، مشخصات همراهان مسافر به اضافه‌ی مبلغ قابل پرداخت برای هر یک در این سفر ذکر می‌شود. ماده‌ی سوم نیز به مبلغ قرارداد اختصاص دارد، اگر این قرارداد برای یک سفر خارجی باشد، آژانس از مسافر یک چک تضمینی هم دریافت می‌کند که در این بخش، جزییات آن کامل نوشته می‌شود. آژانس در طول سفر جز مبلغ قرارداد حق ندارد از مسافر مبلغ اضافی‌تری دریافت کند، مگر آن‌که این موضوع به صورت توافقی با مسافر در قرارداد ذکر شده باشد. مثلا بسیاری از آژانس‌ها ورودیه‌ی سایت‌ها و مناطق تاریخی و گردشگری را از شمول خدمات و هزینه تور خارج می‌کنند و مسوولیت استفاده از این خدمات را به تصمیم مسافر واگذار می‌کنند. این موضوع حتما باید در قرارداد ذکر شود که در صورت تمایل مسافر برای بازدید از آثار تاریخی و جاذبه‌های گردشگری پرداخت مبلغ ورودیه با خود مسافر است و اجرای آن با راهنما و یا با مسوولیت آژانس خواهد بود یا خیر. لازم است قرارداد به امضا و مُهر آژانس و مسافر برسد تا از نظر حقوقی، سندیت داشته باشد.
