چرا معادن ایران سوددهی ندارند؟

با توجه به کاهش شدید قیمت نفت و احتمال کسری بودجه سال آینده نگرانی هایی در مورد تامین منابع مالی دولت ایجاد شده است. طی دو هفته گذشته موضوع جذب سرمایه گذاری های خارجی با توجه به شرایط عمومی کشور به شدت مطرح شده است. با این حال فعالان بخش خصوصی روایت می کنند با توجه به وضعیت عمومی کشور امکان جذب سرمایه گذاران خارجی وجود ندارد. در همین حال مستوفی گفت: باید فکر جذب سرمایه گذاری خارجی بود. این سرمایه گذاری خارجی هم نباید تنها در پول خلاصه شود، در بخش تکنولوژی هم با جذب سرمایه صورت بگیرد. اما برای جلب سرمایه گذاری، یک اعتماد سازی لازم است. ولی در سال های اخیر نه تنها اعتماد سازی نکردیم، بلکه همان اعتماد قبلی را هم از دست دادیم. همچنین باید توجه کرد که با شعار نمی توان اعتماد جلب کرد، باید در عمل این موضوع نشان داده شود. از همین رو افرادی که با انتخابات به اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی راه پیدا می کنند، باید به جذب سرمایه گذاری و موارد چالش برانگیز آن توجه کنند. از سوی دیگر با توجه به کاهش قیمت نفت بحث صادرات گسترده تر مواد معدنی نیز پیش کشیده شده است. اما با این وجود فریال مستوفی اعتقاد دارد با توجه به شرایط کلان اقتصادی کشور چنین امکانی در دسترس اقتصاد ایران نیست او در این مورد گفت: ایران از پتانسیل بالای مواد معدنی برخوردار است. به عبارتی تقریبا تمام کانی ها را علاه بر نفت و گاز را در اختیار داریم، اما متاسفانه در همان مرحله اول، یعنی اکتشاف، خیلی عقب هستیم. البته در دو سال گذشته، ایمیدرو قرار دادهایی با شرکت روسی منعقد کرد تا اکتشاف هایی انجام شود. از طرف دیگر، در کشور معدن هایی وجود دارد که از آن ها به خوبی استفاده نمی شود. مالکیت معادن بزرگ در اختیار دولت است، به همین دلیل آنها مجبور می شوند مواد معدنی شان را با نرخ های پایین به کارخانه های فولاد بفروشند. به همین دلیل این معادن دیگر سودآور نمی شوند. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبرآنلاین، وی ادامه داد: این یک چالش مهم است که یک صنعت را فدای صنعت دیگر می کنند. هرشرکتی و بخشی باید خودش به تنهایی سودآوری داشته باشد. به این ترتیب نباید اینگونه به این صنایع کمک شود. از زمان دارسی سعی کرده​ایم تنها نفت را استخراج کنیم و بفروشیم. متاسفانه در کانی و معادن هم همین روند را در پیش گرفته​ایم. من هیچ وقت موافق صادرات مواد خام نبوده​ام. چرا که حداقل باید ارزش افزوده به محصولات اضافه شود. حتی اگر به دلایلی قرار است این مواد خام صادر شود، حداقل باید درآمد حاصله از آن را صرف سرمایه گذاری در همان بخش کرد.