منظور از تئوری حسابداری چیست؟

به گزارش اقتصاد آنلاین، مطالعه تئوری حسابداری شامل بررسی مبانی تاریخی رویه‌های حسابداری و همچنین روشی است که در آن رویه‌های حسابداری تغییر کرده و به چارچوب نظارتی حاکم بر صورت‌های مالی و گزارشگری مالی اضافه می‌شوند.

نکات کلیدی

تئوری حسابداری راهنمایی برای حسابداری و گزارشگری مالی مؤثر ارائه می‌دهد.

تئوری حسابداری شامل مفروضات و روش‌های مورداستفاده در گزارشگری مالی است که نیازمند بازنگری رویه‌های حسابداری و چارچوب قانونی است.

هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB) اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری (GAAP) را منتشر می‌کند که هدف آن بهبود قابلیت مقایسه و سازگاری در اطلاعات حسابداری است.

تئوری حسابداری موضوعی است که به طور مداوم در حال تحول است و باید با روش‌های جدید انجام کسب‌وکار، استانداردهای فناوری جدید و شکاف‌هایی که در مکانیسم‌های گزارش‌دهی کشف می‌شوند، سازگار شود.

درک تئوری حسابداری

تمام تئوری‌های حسابداری به چارچوب مفهومی حسابداری محدود می‌شوند. این چارچوب توسط هیئت استانداردهای حسابداری مالی (FASB)- یک نهاد مستقل که برای ترسیم و ایجاد اهداف کلیدی گزارشگری مالی توسط مشاغل، اعم از دولتی و خصوصی کار می‌کند- ارائه شده است که به ارزیابی و هدایت شیوه‌های حسابداری کمک می‌کند. تئوری حسابداری، با تکامل استانداردهای نظارتی، به توسعه شیوه‌ها و رویه‌های حسابداری جدید نیز کمک می‌کند.

مهم

تئوری حسابداری بیشتر کیفی است تا کمی، زیرا راهنمای مؤثر حسابداری و گزارشگری مالی است.

مهم‌ترین جنبه تئوری حسابداری عبارت است از سودمندی. در دنیای مالی شرکت‌ها، این بدان معناست که تمام‌ صورت‌های مالی باید اطلاعات مهمی را ارائه دهند که می‌تواند توسط خوانندگان صورت‌های مالی برای اتخاذ تصمیمات تجاری آگاهانه استفاده شود. این همچنین بدان معناست که تئوری حسابداری عمداً انعطاف‌پذیر است تا بتواند اطلاعات مالی مؤثری را تولید کند، حتی زمانی که محیط قانونی تغییر کند.

علاوه بر سودمندی، تئوری حسابداری بیان می‌کند که تمام اطلاعات حسابداری باید مرتبط، قابل‌اعتماد، قابل‌مقایسه و سازگار باشند. معنای اصلی این امر این است که تمام‌صورت‌های مالی باید دقیق باشند و اصول حسابداری عمومی پذیرفته شده ایالات متحده (GAAP) را رعایت کنند. پایبندی به GAAP به تهیه صورت‌های مالی اجازه می‌دهد تا هم با وضعیت مالی گذشته شرکت سازگار باشد و هم با وضعیت مالی سایر شرکت‌ها قابل‌مقایسه باشد.

در نهایت، تئوری حسابداری ایجاب می‌کند که همه متخصصان حسابداری و مالی ذیل چهار فرض عمل کنند. فرض اول می‌گوید یک کسب‌وکار، یک نهاد مجزا از صاحبان یا طلبکاران آن است. دومی این باور را تأیید می‌کند که یک شرکت به حیات خود ادامه می‌دهد و ورشکست نمی‌شود. فرض سوم این است که تمام ‌صورت‌های مالی با مبالغ دلاری تهیه شده‌اند و نه با اعداد دیگر مانند واحدهای تولیدی. در نهایت تمامی صورت‌های مالی باید به‌صورت ماهانه یا سالانه تهیه شوند.

ملاحظات ویژه

حسابداری به‌عنوان یک‌رشته از قرن پانزدهم وجود داشته است. از آن زمان، هم کسب‌وکارها و هم اقتصادها تا حد زیادی تکامل یافته‌اند. تئوری حسابداری موضوعی است که به طور مداوم در حال تحول است و باید با روش‌های جدید انجام کسب‌وکار، استانداردهای فناوری جدید و شکاف‌هایی که در مکانیسم‌های گزارش‌دهی کشف می‌شوند، سازگار شود.

برای مثال، سازمان‌هایی مانند هیئت استانداردهای حسابداری بین‌المللی به ایجاد و بازنگری کاربردهای عملی تئوری حسابداری از طریق اصلاح استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) کمک می‌کنند. متخصصانی مانند حسابداران رسمی (CPA) به شرکت‌ها کمک می‌کنند تا استانداردهای حسابداری جدید و تثبیت‌شده را دنبال کنند.