چرا پیروزی چپ ها در آمریکای لاتین کوتاه مدت است؟ / ارتباط دیجیتالی با جوانان، نقطه قوت راست‌گراها
پیروزی های اخیر جناح چپ در آمریکای لاتین ممکن است کوتاه مدت باشد، روند بزرگتر در انتخابات اخیر، ضدیت با قدرت حاکم بوده است. اختلاف ناچیز با رقیب دلیلی قانع کننده برای تداوم پیروزی ها نیست، جناح چپ به برنامه های جدی نیازمند است.
به گزارش اقتصادآنلاین؛ زمانی که لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا از حزب چپ‌گرای کارگران در انتخابات ریاست جمهوری برزیل در اکتبر پیروز شد، بسیاری از مفسران عجله داشتند تا نقشه آمریکای لاتین را قرمز رنگ کنند. در ژانویه، برای اولین بار، همه هفت کشور پرجمعیت دارای دولت‌های چپ میانه خواهند بود. برخی این را تغییری اساسی می‌دانستند و آن را به « عقبگرد آهسته چرخش به چپ» در اوایل دهه ۲۰۰۰ تشبیه می کردند که در آن لولا ( همانطور که او شناخته شده است) و هوگو چاوز ونزوئلا برجسته بودند. این چرخش به چپ در دو یا چند دوره ریاست جمهوری ادامه داشت.
با این حال، با نگاه دقیق تر و دلایلی که وجود دارد باید باور کنیم چرخش به راست در شرف شروع است و ممکن است عمیق تر شود. برای شروع، روند اصلی در انتخابات اخیر، ضدیت با دولت حاکم بوده است: رقیب در ۱۶ رقابت آزاد ریاست جمهوری گذشته پیروز شده است. از زمان پایان رونق کامودیتی‌ها که چاوز، لولا و دیگران سود بردند، سرعت اقتصادها کم شده و دولتها عموما با مشکل مواجه شده اند و چرخه های سیاسی کوتاه تر شده اند.
بازگشت به جناح راست احتمالا در انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین در اکتبر سال آینده آغاز خواهد شد. پرونیست های چپ حاکم در کنترل تورم شکست خورده اند و دچار اختلاف شده اند. انتخابات ریاست جمهوری پاراگوئه و گواتمالا در سال آینده نیز احتمالا به نفع جناح راست خواهد بود.
و علی رغم نارضایتی غالب از متصدیان فعلی، برخی از پیروزی های چپ بسیار ناچیز بوده است. لولا تنها با ۱.۸ درصد اختلاف در برابر ژایر بولسونارو، رئیس جمهور پوپولیست جناح راستی که سابقه اش در مورد پاندمی فاجعه بار بود، برنده شد. امسال در کلمبیا، گووستاو پترو، یک چپ گرا، با اختلاف سه درصدی ، در برابر رودولفو هرناندز، فرد مستقل عجیب و غریب پیروز شد. هردو فاتح انتخابات مورد بی اعتمادی بسیاری از رای دهندگان قرار گرفتند. در ارتباط با لولا به این دلیل که فساد و سوء مدیریت اقتصادی در آخرین باری که حزب او در قدرت بود وجود داشت. در همین حال، آقای پترو به دلیل اشتیاق گذشته او به چاوز، تمایل او به مشاجره و تصدی پر هرج و مرج او به عنوان شهردار پایتخت کلمبیا بوگوتا با بدگمانی قضاوت می شد.
سیاستمداران جناح چپ از نگرانی‌ها در مورد نابرابری و فقر سود می برند. با این وجود، این سومین عاملی است که به طور بالقوه به جناح راست کمک می کند، سلسله پیروزی های جناح چپ نشان دهنده تغییرات بزرگ در اولویت های ایدئولوژیک رای دهندگان نیست.
یک نظرسنجی در سراسر منطقه، نشان می‌دهد که حدود نیمی از پاسخ دهندگان، به لحاظ سیاسی میانه‌رو و حدود ۲۰ درصد هرکدام با جناح چپ و راست همخوانی دارند. این ارقام برای یک دهه یا بیشتر بسیار تغییر نکرده است. اما یک هشدار وجود دارد: LAPOP پی برده است که هم ذات پنداری با جناح راست در برزیل از ۱۸ درصد در سال ۲۰۰۸ به ۳۲ درصد در سال ۲۰۱۹ (آخرین انتشار آن) افزایش یافته، که با افزایش کمتری در هم ذات پنداری راستگرایان در آرژانتین همراه بوده است.
برای این موضوع شاید چندین دلیل وجود داشته باشد. یکی افزایش حمایت از ارزش های محافظه کارانه مذهب ، خانواده و سرزمین است. نوام لوپو از LAPOP می گوید: « احتمالاً دینداری افزایش نیافته است، اما احتمالاً عامل مهمی در نحوه رای دادن مردم شده است». استر سولانو از دانشگاه سائوپائولو می گوید مورد دیگر ترس از سقوط در جایگاه اجتماعی است. این امر در میان اعضای طبقه متوسط پایین و شکننده جدید که خود را خود ساخته و طرفدار آزادی اقتصادی می دانند مشخص است. در جاهای دیگر، دفاع جناح چپ از مردم بومی باعث شده تا اخیراً برخی از مجادله گرایان محافظه کار از ارزش « متمدن کردن» تسخیر استعماری اسپانیا بر آمریکا دفاع کنند.
عامل دیگر جرم و جنایت است که جناح راست تمایل دارد توضیح مستحکم‌تری برای آن ارائه دهد که جناح چپ پاسخ های کمی برای آن دارد. در نهایت، همانطور که خانم سولانو اشاره می کند، راست گرایان تمایل دارند در تیک تاک و دیگر پلتفرم های رسانه اجتماعی بیشتر «بومی دیجیتال» باشند. جناح چپ در ارتباط دیجیتالی با افراد جوان تر کمتر ماهر است.
این روندها با ظهور دوباره جناح راست در آمریکای لاتین، تحت تاثیر ترامپیسم و پوپولیسم اروپایی مصادف شده است. اخیراً ملاقاتهای غیر رسمی و دوستانه در برزیل و مکزیک برگزار شده است. با این حال، افزایش آن ممکن است بزرگترین مشکل برای راست میانه گسترده‌تر باشد.
در آرژانتین، خاویر مایلی، یک فرد مزاحم آزادی خواه که نسل مشتاق تیک تاک را جذب می کند، تهدیدی جدی برای هوراسیو رودریگز لارتا شهردار بوئنوس آیرس است. آقای رودریگز، از جریان اصلی راست میانه، در غیر این صورت ممکن است انتظار داشته باشد که به راحتی ریاست جمهوری را از آن خود کند. در انتخابات ریاست جمهوری شیلی یک سال پیش گابریل بوریک از جناح چپ تا حدودی به این دلیل پیروز شد که رقیب محافظه کار او، خوزه آنتونیو کاست بسیار افراطی بود. گرایش ها اجتناب ناپذیر نیستند. اما پیام اصلی و اساسی این است که جناح چپ کار زیادی برای انجام دادن دارد اگر قرار است موفقیت های اخیر خود را تثبیت کند.
