دعای توبه و استغفار برای طلب بخشش از خداوند + متن و ترجمه

توبه و استغفار

به گزارش اقتصاد آنلاین؛ حقیقت دعای توبه، بازگشت از گناه و روى آوردن به خداوند است. ائمه اطهار (علیهم السلام) با آن که پیراسته از هر گناهى بوده‌اند، ولى با توجه به عظمت پروردگار و نگاه به جلال و جبروت حق تعالى، خود را در پیشگاه ذات ربوبى، مقصر مى‌دیدند و معتقد بودند، نمى‌توانند آن‌گونه که شایسته خداوندى است، اطاعت و بندگى او را بجا آورند. فلذا از درگاه خداى مهربان عذرخواهى مى‌کردند و دعای توبه به درگاه خدا مى‌کردند.

علاوه بر آن که، این‌گونه دعاها و طلب توبه و استغفار از سوى آن بزرگواران براى مردم جنبه سرمشق و آموزشى داشت و راه بازگشت به خداوند و توبه و انابه به درگاه او را به ما مى‌آموخت و عظمت گناه و سنگینى نافرمانى حق را به درستى براى ما مجسم مى‌کرد. باشد که ما انسان‌هاى گناهکار به خودمان بیاییم و هر چه بیشتر در مسیر تهذیب نفس و پاکى روح و جان بکوشیم و اگر به گناهى آلوده شده‌ایم، هر چه سریع‌تر توبه کرده و آن را جبران نماییم.

در این زمینه بخوانید؛

توبه در زندان مجازات مجرم را تغییر داد

نماز حاجت معجزه گر امام رضا (ع)

نماز روز پنجشنبه برای هر آنچه حاجت دارید

دعای توبه امام سجاد (ع) برای بخشش گناهان

امام چهارم ما شیعیان این دعا را برای درخواست آمرزش و توبه می‌‌خواند:

«یا من ذکره شرف للذاکرین، و یا من شکره فوز للشاکرین، و یا من طاعته نجاة للمطیعین، اشغل قلوبنا بذکرک عن کل ذکر، و ألسنتنا بشکرک عن کل شکر، و جوارحنا بطاعتک عن کل طاعة، فان قدرت لنا فراغا عن شغل، فاجعله فراغ سلامة، لا تدرکنا فیه تبعة، و لا تلحقنا فیه سیئة حتی ینصرف الیک کتاب السیئات عنا بصحف خالیة من ذکر سیئاتنا، و یتولی کتاب الحسنات عنا مسرورین، بما کتبوا من حسناتنا، فاذا انقضت أیام حیاتنا، و تصرمت مدد اعمارنا، و استحضرتنا دعوتک التی لابد من اجابتها، فاجعل ختام ما تحصی علینا الکتبة توبة مقبولة، لا نوقف بعدها علی ذنب اجترحناه، و لا معصیة اقترفناها، و لا تکشف عنا سترا سترته علی رؤوس الاشهاد، و یوم أخبار العباد انک رحیم بمن دعاک، مستجیب لمن ناداک.»

«ای خدایی که یاد تو شرف یادکنندگان است و ای آن که شکر و سپاس تو کامیابی سپاسگزاران است و ای آن که اطاعت و بندگیت باعث رستگاری مطیعان است خداوندا دل‌های ما را از یاد هر چیز دیگری به یاد خودت مشغول کن و زبان ما را از شکر و سپاس‌های دیگران به شکرگزاری خودت گویا ساز و اعضای بدن ما را از هر طاعتی به طاعت خودت سرگرم کن پس اگر فراغتی برای ما مقدر فرموده‌‌ای آن را در سلامتی ما قرار ده تا عقوبت و عذابی در زمان فراغت نداشته باشیم و دچار گناهمان مفرما تا وقتی که نامه اعمال ما خالی از گناهان به محضر تو برسد و به جای آن پر از حسنات شادی‌بخش باشد، حسناتی که فرشتگان از اعمال ما نوشته‌‌اند و هنگامی‌که زندگی ما پایان می‌‌گیرد و دوران عمر ما سپری می‌‌شود و دعوت تو را که ناگزیر از اجابتیم، آماده پذیرش باشیم و آخرین چیزی را که فرشتگان کاتب می‌‌نویسند، دعای توبه قبول شده باشد دیگر پس از آن ما گناه و معصیتی مرتکب نشویم و در حضور مردم در روز محشر و روزی که بندگانت از اخبار و احوال یکدیگر با خبر می‌‌شوند آبروی ما را مبر و رسوایمان مکن زیرا که تو به درخواست کنندگان مهربانی و به فریاد منادیانت پاسخ می‌‌دهی».

امام زین العابدین (ع) در پیشگاه خدا با تضرع و زاری درخواست می‌‌کند تا دل و زبان و تمام اعضا و جوارح او را در ذکر و عبادت خودش مسخر کند و به کار گیرد و محور نهایی از زندگی او را توبه خالص پذیرفته شده، قرار دهد.

دستورالعمل تضمینی پیامبر اکرم (ص) برای بخشش همه گناهان

نماز توبه یکشنبه‌های ماه ذی‌القعده از کتاب شریف المراقبات:

براى به دست آوردن طاعت خدا در این ماه (ذی‌القعده) قبل از هر چیزى از تمام مسائلى که قبلاً گرفتار آن بودى توبه کن؛ توبه‌اى صادقانه.

از رسول خدا (ص) روایت شده است که در روز یکشنبه ماه ذى‌القعده فرمود: «مردم! کدام‌یک از شما مى‌خواهید توبه کنید؟ راوى مى‌گوید: گفتیم: یا رسول‌الله! همه ما مى‌خواهیم توبه کنیم. حضرت فرمودند: غسل کرده، وضو گرفته و چهار رکعت نماز بجا آورید. در هر رکعت یک بار «فاتحه الکتاب»، سه بار «قل هو الله احد» و یک بار «معوذتین» (قل اعوذ برب الناس و قل اعوذ برب الفلق) بخوانید. آن‌گاه ۷۰ بار استغفار (أستغفرالله ربی و أتوب إلیه) نموده و در پایان «لا حول و لا قوه الا بالله» بگویید.

سپس بگویید:

«یا عزیز! یا غفار! إغفر لى ذنوبى و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فإنه لا یغفر الذنوب إلا أنت»؛ «اى عزیز! اى بسیار بخشاینده! گناهان من و گناهان تمام مردان و زنان مؤمن را ببخش که جز تو کسى گناهان را نمى‌بخشد».

آن‌گاه فرمود: بنده‌اى از امت من چنین عملى را انجام نمى‌دهد، مگر این که از آسمان به او ندا مى‌رسد: بنده خدا! عمل را از نو شروع کن که توبه تو قبول و گناهانت بخشیده شد. فرشته دیگری از زیر عرش ندا مى‌کند: اى بنده! مبارک باد بر تو و بر خانواده و خاندانت. منادى دیگرى صدا مى‌زند: در روز قیامت، دشمنانت را از تو راضى مى‌نمایند. فرشته دیگرى ندا مى‌کند: اى بنده! با ایمان از دنیا مى‌روى. دینت از تو گرفته نشده و قبر تو وسیع و نورانى خواهد شد. منادى دیگرى صدا مى‌زند: پدر و مادر تو و خاندانت بخشیده شده و در دنیا و آخرت خوش‌ رزق خواهى بود. جبرئیل ندا مى‌کند: من با فرشته مرگ پیش تو آمده و به او دستور مى‌دهم که با تو خوش رفتار بوده و به خاطر مرگ، آسیبى به تو نرسانیده و به نرمى روح را از بدنت خارج نماید. گفتیم: رسول خدا! اگر کسى در زمان دیگرى چنین بگوید چطور؟ فرمودند: چیزهایى را که گفتم براى او نیز خواهد بود. جبرئیل این مطالب را در شب معراج به من گفت.