ازدواج با فرد بیمار و مطرح کردن بیماری با خواستگار

به گزارش اقتصاد آنلاین،  آیا باید بیمار بودن خود را در اوایل آشنایی به طرف مقابل گفت؟ چطور به خواستگار از بیماریمان بگوییم؟ ذهن کسانی که سال ها با بیماری های مختلف دست و پنجه نرم کرده اند با این سوال ها درگیر است.

اکثر افرادی که قبل از ازدواج، دچار بیماری شده‌اند می‌خواهند بدانند که آیا لازم است در مورد بیماری‌شان با همسر آینده خود صحبت کنند یا خیر؟

بدیهی است که صداقت در بیان این موضوع، می تواند کمک شایانی به زندگی مشترک کند. خصوصا زمانی که پای بیماری مهمی در میان باشد که آینده ارتباط شما با همسر یا بچه‌دار شدن‌تان را تحت تاثیر قرار بدهد.

تعدادی از روانشناسان معتقدند لزومی ندارد که بیماری هایی که در گذشته رخ داده‌اند و اثر یا نتیجه آنها تاکنون باقی نیست را به همسر آینده بگوییم.

برای مثال شما ممکن است آپاندیس خود را عمل کرده باشید یا کیسه صفرایتان را در آورده باشید یا زمانی دچار کم خونی شده باشید اما لازم نیست که همه این‌ها را با همسر آینده در میان بگذارید.

بهتر این است که قبل از علاقمند شدن و وابستگی و نیز پیش از مراسم بله گفتن یا نامزدی و عقد، اما در زمانی که اوضاع به سمت پاسخ مثبت پیش می‌رود، از بیماری‌تان نیز سخن بگویید.

در عوض ضرورت دارد بیماری های حادتری که ممکن است از طریق ارث منتقل شوند و یا در آینده عود کنند را حتما به همسر آینده‌تان بگویید.

بیماری های مانند دیابت، سرطان، ام اس، عمل های جراحی زیبایی یا سلامتی، بیماری های حاد کلیوی و .... همچنین وجود نقص در بدن، سوختگی‌ها یا لکه‌های بزرگ، سابقه اعتیاد و نقص در بچه‌دار شدن از مواردی هستند که حتما باید در زمان صحیح و درست خود با همسر آینده مطرح شوند.

زمان صحیح بیان بیماری در ازدواج

تصور کنید داماد به همراه خانواده اش با دسته گلی وارد خانه شما شده، اما هنوز ننشسته و سلام و احوال پرسی نکرده، شما از در می آیید و می گویید: من مریضم! آیا فکر می کنید این رفتار شما را نوعی صداقت تلقی می کنند؟ هرگز.این رفتار شما در کمال خامی پشت پا زدن به بختی است که ممکن است الان در خانه تان را زده باشد و شما آنرا از خود دور کرده اید

هرچند صداقت یکی از پارامترهای اصلی ازدواج است و باید این صداقت به معنای واقعی کلمه در بین هر دو نفر وجود داشته باشد اما گفتن تمام حقیقت در جلسات ابتدایی خواستگاری لزومی ندارد! چه بسا ممکن است خواستگاری به سرانجام نرسیده و ازدواجی هم صورت نگیرد، پس با دور اندیشی و بیان هر حرفی در جای خودش آنچه را که به شرایط خصوصی شما بر میگردد یا جزیی از اسرار زندگی تان است را برای هر کسی فاش نکرده اید!

بهتر این است که قبل از علاقمند شدن و وابستگی و نیز پیش از مراسم بله گفتن یا نامزدی و عقد، اما در زمانی که اوضاع به سمت پاسخ مثبت پیش می‌رود، از بیماری‌تان نیز سخن بگویید.

اگر از دسته افرادی هستید که خیلی زود وابسته می شوید ناچارید زودتر از بیماری خود بگویید.

چگونگی طرح سوابق بیماری با همسر آینده

اینکه نوع بیماری شما چیست و چه زمانی باید گفته شود یک سمت قضیه است، نوع گفتن آن نیز یک مسئله مهم دیگراست. شما باید با مدیریت رفتار و بدون ابراز حس شرمندگی و استرس مسئله را با خواستگارتان یا خانمی که به خواستگاری اش رفته اید مطرح کنید. حتی اگر فکر می کنید ممکن است شرایط موجود به صورتی پیش رود که باعث ایجاد سوءتفاهم گردد بهترین کار این است که شما موضوع بیماری خود را با خواستگارتان در مطب یک پزشک متخصص و با حضور نفر سوم یعنی پزشک مطرح کنید. اگر سوالی یا ابهامی پیش بیاید پزشک می تواند پاسخگوی فرد مقابل باشد.

از بیماری خود احساس شرمندگی نکنید. بیماری ممکن است برای هر کسی پیش بیاید. اما دروغ هم نگویید و بیماری‌تان را کوچکتر یا حادتر از چیزی که هست نشان ندهید. خود را به نحوی که با وجود این بیماری به انتهای خط رسیده اید و راهی برای زنده ماندن ندارید، نشان ندهید! بطور کلی هیچ وقت از بیماری تان به عنوان موضوعی که شما را از زندگی جدا خواهد کرد نگاه نکنید تا به دیگران نیز این گونه انتقال نیابد.

به خاطر داشته باشید که هیچ بیماری ای انتهای جاده زندگی نیست و چه بسا افرادی که از بیماری های صعب العلاج رنج می برده اند اما با یک انتخاب مناسب در مسیر ازدواج و پیدا کردن انگیزه و امید مضاعف برای زندگی ، بر بیماری خودغلبه کرده و توانسته اند سالهای سال کنار همسر خود زندگی کنند و لذت بچه دار شدن و داشتن یک خانواده موفق را بچشند.

به آینده و از همه مهمتر به خدا و انرژی مثبتی که توکل به خدا در زندگی به جریان می اندازد بیش از اندازه خوش بین باشید.

چطور به خواستگار از بیماریمان بگوییم

پیش از آنکه در جلسه خواستگاری بخواهید از بیماری خود سخن بگویید بهتر است به نکاتی توجه داشته باشید:

* بیماری شما به صورت مقطعی درگذشته بوده و پایان یافته

در اینصورت اگر شما در گذشته دچار یک بیماری خاص شده بودید اما حالا خبری از آن نیست و شکر خدا درمان شده و درآینده شما هم هیچ اثری ندارد لزومی به بازگویی آن نیست.

بی شک بیان چیزی که تاثیری در جریان زندگی شما نخواهد داشت، شاید خانواده مقابل را دچار بحران فکری و نگرانی های بی مورد برای آینده فرزندشان بکند!

*اگردچارنوعی بیماری هستید که همچنان ادامه دارد

در اینصورت بهتر است بعد از گذشت چند جلسه از مراسم خواستگاری با آرامش نوع بیماری خود را مشخص کرده و درباره آن با خانواده فرد مقابل سخن بگویید. حواستان باشد احتمال ها و نگرانی های بیش از حد خانواده خود مثل مادر یا پدرتان را به خانواده فرد مقابل در جلسات خواستگاری بروز ندهید. بگذارید بدون درگیر شدن احساساتشان تصمیم گیری کنند.

خود را به نحوی که با وجود این بیماری به انتهای خط رسیده اید و راهی برای زنده ماندن ندارید، نشان ندهید! بطور کلی هیچ وقت از بیماری تان به عنوان موضوعی که شما را از زندگی جدا خواهد کرد نگاه نکنید تا به دیگران نیز اینگونه انتقال نیابد.

در بخش دوم بیان چگونگی بیماری تان بهتر است مشخص کنید که آیا :

حاد و اثر گذار در آینده است یا حاد و اثر گذار درآینده نیست!

اگربیماری شما حاد و امکان اثر گذاری در آینده را دارد که قطعا باید به پسری که به خواستگاری تان آمده، یا خانمی که به خواستگاری اش رفته اید بگویید. همچنین لازم است برای خانواده هم این مساله را بیان کنید. بی شک خانواده ها به این دلیل که ممکن است جریان بعد ها برایشان فاش شود و شما را مورد سرزنش قرار بدهند یا دروغگو و ناصادق خطاب کنند باید از همان ابتدا در جریان این بیماری قرار بگیرند.

مطمئن باشید بیان واقعیت در مراحل پایانی خواستگاری باعث می شود شرایط وخیم تر و بدبینی و بی احترامی به شما صورت نگیرد! اما اگر نگران واکنش های خانواده ها در خواستگاری باشید و موضوع را مخفی نگه دارید بی شک عواقب نامعلومی در انتظار شما خواهد بود!

حال اگر بیماری شما حاد یا موثر در روند زندگی طبیعی شما نیست گفتن آن لزومی ندارد! بله! واقعا لزومی ندارد به طور مثال، شما هر از گاهی سرما می خورید یا یک دوره ای دو هفته ای در گذشته دچار یک افسردگی کوتاه شده اید. مسلما این مشکلات تاثیری در آینده شما، ازدواج و حتی بچه دار شدن شما ندارد، بنابراین نگفتن آن مشکلی را ایجاد نخواهدکرد.