شباهت چهره بابک جهانبخش با خواهرش / سلفی دونفره آقای خواننده

به گزارش اقتصاد آنلاین، بابک جهانبخش (با نام شناسنامه ای علی جهانبخش) متولد 1 فروردین 1362 در بوخوم آلمان، بابک جهانبخش از خوانندگان پرمخاطب موسیقی پاپ ایران است. او در جدیدترین عکس اینستاگرامی خود عکسی همراه با خواهرش منتشر کرده است.

بابک جهانبخش در کنار خواهرش

شروع از آلمان تا ایران

بابک جهانبخش نوازندگی پیانو را از 5 سالگی زیر نظر استاد آلمانی در مدرسه موسیقی آزاد شهر بوخوم آلمان آغاز نمود و بعد از تحصیلات پدرش و بازگشت به ایران، علاقه خود را به موسیقی بیشتر دید و به صورت جدی تر موسیقی شرقی را دنبال کرد. اولین کسی که او را به خواننده شدن تشویق کرد مرحوم مجتبی میرزاده آهنگساز قدیمی بود. او دوره های آموزشی جدید را طی کرد و در سال 76 و در سن 14 سالگی، مجوز رسمی خود را از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران که در آن زمان با تایید محمدعلی معلم همراه بود دریافت کرد و در همان سال یک کار را برای صدا و سیما ضبط نمود .

شهرت با نخستین آلبوم

در سال 1382 تولید اولین آلبوم او شروع شد و در سال 1384 آلبوم چی شده را روانه بازار کرد و در همان سال هم به عنوان دومین پدیده سال انتخاب شد او با انتشار آلبوم من و بارون در 21 تیر 91 وارد مرحله جدیدی از فعالیت هنری خود شد.

ازدواج اول بابک جهانبخش

آشنایی خواننده ایرانی با همسر اولش مروارید شهریاری در کنسرتی که در لندن برگزار شد برمیگردد و آن دو با هم در این کنسرت آشنا شدند و این دوستی به ازدواج منجر شد.

بیوگرافی زن اول  بابک جهانبخش

مروارید شهریاری، متولد تهران و دارای مدرک مدیریت بازرگانی است، او در حال حاضر یک شرکت بازرگانی و یک کتاب ترجمه شده تخصصی در حوزه بازگانی دارد

همسر اولش یکی عوامل برگزار کننده کنسرتش در لندن بود . این زوج بدون خبر رسانه ها و در سکوت خبری و به دلیل نامعلومی از هم جدا شدند و طلاق گرفتند و یک پسر به نام آرتا از آنها باقی مانده است . مروارید شهریاری متولد تهران و فارغ التحصیل رشته مدیریت بازرگانی می باشد .

ازدواج مجدد بابک جهانبخش

بابک بعد از جدایی همسر اولش با خانمی به نام پریا ازدواج کرده و برای اولین بار به مناسبت تولد همسرش عکسی از وی منتشر کرده و گفته است که برای هرز نرفتن و زندگی هرز نداشتن دوباره ازدواج کردم.

قید فوتبال را زدم

فوتبال که یکی از اجزای مهم زندگی من است فوروارد و هافبک راست، پست تخصصی من بود و در آلمان هم که بودم در تیم بوخوم، بازیکن تیم های مختلف رده سنی پایین اش بودم .در یک دوره حتی کاپیتان یکی از تیم ها بودم لباس تیم مان هم آبی بود.

وقتی از بوخوم برگشتم به ایران، از آنجایی که همه خانواده من استقلالی بودند، من هم به این تیم علاقه مند شدم و بعد در مدرسه فوتبال این باشگاه هم ثبت نام کردم.

فوتبالم هم خوب بود و خوب هم پیشرفتکردم. ولی چون خلق و خوی من با بچه هایی که آنجا بودند فرق داشت، بعضی بی احترامی ها در آن روزها به من خیلی فشار می آورد.

جالب اینجا بود چون همه میدانستند که من از آلمان آمده ام توقع یک یورگن کلینزمن از من داشتند و فکر می کردند که من یک آدم فضایی هستم هیچکس گلزنی های من را نمیدید و همیشه از من توقع داشتند که باید بهترین باشم.