احتمال ابتلا به کرونا در افراد واکسینه نشده چقدر است؟
بسیاری از کسانی که واکسینه شده‌اند، نگران نتایج ارتباط خود با افراد واکسینه نشده هستند. در واقع به این دلیل که واکسن‌ها احتمال ابتلا را کاهش می‌دهد، امکان ابتلا به بیماری در فرد واکسینه شده به فرد دیگر نیز کاهش می‌یابد.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا؛ نیوز نوشت، متاسفانه با وجود اینکه واکسیناسیون محافظت عالی در برابر بیماری شدید ایجاد می‌کند، بخشی از افراد واکسینه شده هنوز به مراقبت‌های ویژه نیاز دارند و برخی از افراد واکسینه شده ممکن است تمایل زیادی به معاشرت با سایر افراد واکسینه شده داشته باشند و از معاشرت با افراد واکسینه نشده اجتناب کنند.
حال سوال اینجاست میزان خطر معاشرت افراد واکسینه شده با افراد واکسینه نشده چقدر است؟
برای درک این مورد در ابتدا باید چند مفهوم مورد بررسی قرار گیرد که در ادامه به آن اشاره شده است.
خطر نسبی چیست؟
گزارش‌های اخیر وزارت بهداشت استرالیا نشان می‌دهد احتمال ابتلا به کووید در افراد واکسینه نشده ۱۰ برابر بیشتر از افراد واکسینه شده است.
کاسنی که واکسینه شده‌اند، حتی در صورت آلوده شدن کمتر احتمال دارد بیماری را منتقل کنند. مدل‌سازی موسسه دوهرتی در ماه آگوست این کاهش را حدود ۶۵ درصد نشان می‌دهد. البته تحقیقات جدیدتر تخمین کمتری را برای واکسن آسترازنکا پیشنهاد کرده است. بنابراین برای این آزمایش فرضی می‌توان مقدار کمتر ۵۰ درصد را در نظر گرفت.
از آنجایی که شیوع کووید در طول زمان تغییر می‌کند، تخمین در معرض خطر مطلق قرار گرفتن دشوار است؛ بنابراین باید در مورد خطرات به معنای نسبی فکر کنیم.
اگر با یک فرد واکسینه نشده معاشرت داشته باشیم، احتمال اینکه او آلوده شده باشد و ما را نیز آلوده کند، وجود دارد. با این حال اگر این فرد واکسینه شده باشد، با توجه به تحقیقات ۱۰ برابر کمتر احتمال دارد که شما آلوده شوید.
از این رو هنگام معاشرت با یک فرد واکسینه شده در مقایسه با فردی که واکسینه نشده است، به کاهش ۲۰ برابری خطر می‌رسیم. البته میزان دقیق به طیفی از عوامل از جمله نوع واکسن و زمان پس از واکسیناسیون بستگی دارد.
چه شما خودتان واکسینه شده باشید یا خیر، این محاسبات درست است و واکسینه شدن باعث کاهش ۱۰ برابری خطر برای شما می‌شود و کاهش این خطر همراه با معاشرت با افراد واکسینه شده است.
بنابراین غذا خوردن در یک رستوران با افراد کاملا واکسینه شده و کار در یک محل کار با این افراد خطر عفونت بسیار کمتری برای ما دارد؛ چه واکسینه شده باشیم چه نشده باشیم. کاهش خطر حدود ۲۰ برابر است اما به عنوان یک فرد باید در نظر بگیریم که آیا این مورد برای شرایط خودمان و کسانی که از آنان بازدید می‌کنیم، معنادار است یا خیر.
پیچیدگی‌های دیگری نیز وجود دارد از جمله اینکه برند واکسن‌های موجود مختلف و واجد شرایط بودن هنوز برای افراد ۱۲ ساله و بالاتر محدود است؛ اگرچه می‌دانیم کودکان کمتر مستعد ابتلا هستند و کمتر احتمال دارد علائم را نشان دهند. با این حال همانطور که اطلاعات بیشتری ارائه می‌شود، می‌توانیم برآوردهای خود را به روز و در مورد پیامدهای کاهش خطر بیاندیشیم.
در مورد افرادی که نمی‌توانند واکسینه شوند، چه می‌توان کرد؟
برخی از افراد به دلیل سن خیلی کم یا معافیت پزشکی نتوانسته‌اند واکسینه شوند. افراد دچار نقص ایمنی نیز با ۲ دوز واکسن به اندازه سایر افراد جامعه از محافظت برخوردار نخواهند شد.
افزایش پوشش سراسری به محافظت از کسانی که به طور کامل توسط واکسیناسیون محافظت نمی‌شوند(اعم از واجد شرایط بودن، دلایل پزشکی یا انتخاب) نیز کمک می‌کند.
افرادی که در معرض خطر بالاتری هستند، اگر بتوانند عمدتا با افراد واکسینه شده ترکیب شوند، از کاهش خطر لذت می‌برند و انتخاب‌های دیگری که انجام می‌دهیم نیز می‌تواند به کاهش خطر انتقال در مواقعی که واکسیناسیون غیرممکن است، کمک کند؛ برای مثال استفاده از ماسک، شستن دقیق دست‌ها و... .
آیا آزمایش‌های آنتی‌ژن سریع کمک‌کننده است؟
برخی از افراد پیشنهاد کرده‌اند که می‌توان از آزمایش‌های مکرر برای سرکوب شیوع کووید برای کسانی که تمایلی به واکسینه شدن ندارند، استفاده کرد.
آیا آزمایش آنتی‌ژن سریع خطر ابتلای دیگران را کاهش می‌دهد؟
برای پاسخ به این سوال باید حساسیت تست را در نظر بگیریم. براساس حساسیت تست احتمالی است که در صورت ابتلای فرد، نتیجه یک آزمایش سریع مثبت خواهد بود.
به دست آوردن یک برآورد دقیق چالش برانگیز است. تست‌های PCR در شناسایی افراد مبتلا به کووید حدود ۸۰ درصد حساس است؛ بنابراین اگر یک آزمایش آنتی‌ژن سریع در خانه انجام دادید، در صورتی که مبتلا به کووید بوده باشید، احتمالا ۶۴ درصد مثبت بودن شما را تشخیص می‌دهد.
بنابراین آزمایش‌های آنتی‌ژن سریع می‌تواند حدود دوسوم موارد را شناسایی کند. اگر به یک گردهمایی می‌روید که در آن تست آنتی‌ژن سریع همه منفی شده است، خطر سه برابر کاهش می‌یابد.
اگرچه آزمایش‌های سریع خطر را کاهش می‌دهد اما جایگزین واکسن نمی‌شوند. آزمایش‌های سریع هنگامی که همراه با سطوح بالای واکسیناسیون استفاده شود، محافظت بهتری برای مکان‌هایی که به ویژه مشتاق توقف گسترش بیماری در آن هستیم مانند بیمارستان‌ها و مراکز مراقبت از سالمندان فراهم می‌کنند.
در نتیجه علی‌رغم اثربخشی بالای واکسن‌های کووید هنوز دلایلی وجود دارد که یک فرد واکسینه شده ترجیح می‌دهد با افراد واکسینه شده معاشرت داشته باشد و از معاشرت با افراد واکسینه نشده خودداری کند.
این موضوع به ویژه برای کسانی که در معرض خطر بالاتر بیماری شدید چه به دلیل سن یا ناتوانی هستند، صادق است و خطر پایه آنان بیشتر خواهد بود. بنابراین کاهش ۲۰ برابری خطر برای آنان معنادارتر است.
