چرا نیمی از بیماران دیابتی به دنبال درمان نمی روند؟
یک فوق تخصص غدد و متابولیسم گفت: ۵۰ درصد بیماران دیابتی به دنبال درمان نمی‌روند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فارس ؛ جواد کرباسفروشان با اشاره به اینکه حدود ۱۰ درصد افراد در جوامع مختلف طبق آمارهای جهانی مبتلا به دیابت هستند، گفت: مردم باید آگاه شوند و بدانند که ۶۰ تا ۶۵ درصد بیماران دیالیزی به علت ابتلا به دیابت، کلیه‌هایشان را از دست می‌دهند، بنابراین دیابت شایع‌ترین عامل ابتلا به نارسائی کلیه است.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم با بیان اینکه ۵۰ درصد بیماران دیابتی به دنبال درمان نمی‌روند، افزود: همچنین دیابت شایع‌ترین علت نابینائی و مهم‌ترین علت قطع پا(بعد از تصادفات) است؛ این وظیفه رسانه‌ها است که چهره کریه دیابت را به شکل واقعی به مردم معرفی کنند، بیمار دیابتی باید بداند که اگر سراغ درمان مناسب را نگیرند عاقبتش به این اشکالی که ذکر شد؛ رقم خواهد خورد.
وی در آستانه روز جهانی دیابت، این بیماری را یک بیماری متابولیک با افزایش مداوم قند خون تعریف کرد و افزود: آزمایش قند خون تنها مسیر تشخیصی دیابت است، به خصوص اینکه دیابت در مراحل ابتدایی کاملا بدون علامت است. به طوری که در مواردی حتی ممکن است چندسال(معمولا کمتر از ۵ سال است) بیمار بدون علامت به زندگی خود ادامه دهد.
کرباسفروشان افزود: بر اساس آمارها و شواهد علمی بیان شده است که به ازای هر بیمار دیابتی شناخته شده در کل دنیا یک بیمار شناسایی نشده وجود دارد و باز از بین افرادی که بیماری در آنها تشخیص داده شده است، نیمی به دنبال درمان نمی‌روند و متاسفانه این فاجعه‌بار است.
این فوق تخصص غدد و متابولیسم با اشاره به اینکه عمده بیماران دیابتی در چکاپ‌های روتین استخدامی، قبل عمل جراحی و بستری بیمارستان شناسایی می‌شوند، گفت: متاسفانه بیمار چون در اوائل بیماری خیلی با عوارض خاصی روبرو نمی‌شود بیماری را جدی نگرفته و به دنبال درمان نمی‌رود در حالی‌که دیابت مانند کوه یخی است که قسمت اعظم آن زیر آب است و ما فقط قله آن را می‌بینیم.
وی به موضوع غربالگری اشاره کرد و افزود: به طور استاندارد چکاب قند خون در یک فرد بی علامت و سالم از ۴۵ سالگی شروع می‌شود و در صورت طبیعی بودن میزان قند خون چکاب سه سال یکبار توصیه می‌شود اما اگر هرکدام از ریسک فاکتورهایی چون چاقی، بی تحرکی، وجود سابقه فامیلی دیابت، سابقه تخمدان پلی‌کیستیک، کبد چرب و یا تولد نوزاد بیش از ۴ و نیم کیلو برای فردی وجود داشته باشد؛ آزمایشات را باید زودتر آغاز کند و در آستانه سی سالگی معمولا این چکاب برای این افراد توصیه می‌شود.
کرباسفروشان وی به مشکلات فراوان زندگی شهرنشینی اشاره کرد و گفت: سبک زندگی شهرنشینی و بی تحرکی و استفاده از غذاهای پر از قند و کالری باعث شده که ما حتی شاهد بروز دیابت نوع ۲ در دهه دوم زندگی و در نوجوانان با اضافه وزن شدید باشیم که این زنگ خطر بزرگی است.
این فوق تخصص غدد، سه علامت شایع پرنوشی، پرخوری و پرادراری را زنگ خطر ابتلا به دیابت دانست و افزود: بیماری که این علائم در او بروز می‌کند معمولا قند خون بالای ۲۰۰ دارد چون اصولا قند خون زیر ۲۰۰ یا ۱۸۰ علامت‌دار نمی‌شود.
وی در خصوص سیر پیشرفت دیابت در افراد گفت: افراد دارای قند خون طبیعی که قند ناشتای آنها زیر ۱۰۰ است؛ قند خون ۲ ساعت بعد از غذا خوردن زیر ۱۴۰ و میانگین سه ماهه کمتر از۷/۵ درصد دارند را نرمال در نظر گرفته و اگر قند خون ناشتای فرد بین ۱۰۰ تا ۱۲۵ ، قند ۲ ساعت بعد غذا ۱۴۰ تا ۱۹۹ و میانگین سه ماهه قند خونش بین ۷/۵ تا ۴/۶ باشد فرد پیش دیابتیک محسوب شده و باید نسبت به تغییر سبک زندگی، کاهش وزن و کاهش مصرف قند خون اقدام کند.
کرباسفروشان ادامه داد: قند خون ناشتای بالای ۱۲۶، ۲ ساعت بعد از غذا بیشتر از ۲۰۰ نشان از دیابتی بودن فرد داد.
این پزشک متخصص در خصوص هزینه بسیار پایین آزمایشات تشخیصی دیابت گفت: با یک آزمایش ساده و کم هزینه می‌توان دیابت را شناسایی کرد، از این رو توصیه می‌کنیم که افراد چکاپ‌های مرتب داشته و از دو عدد طلائی مرتبط با سلامت خود شامل عدد قند خون و عدد فشار خونشان آگاهی داشته باشند.
دکتر کرباسفروشان با اشاره به اینکه در حال حاضر در ایران مشکل شناسایی بیماران دیابتی خیلی مثل گذشته پر رنگ نیست، بیان کرد: متاسفانه باید بگویم که مشکل یک قدم جلوتر رفته است؛ غربالگری اتفاق می‌افتد، بیمار دیابتی شناسایی می‌شود اما به علل مختلف فرد دنبال درمان نمی‌رود.
این پزشک متخصص با اشاره به اینکه بیمار دیابتی نباید به حال خود رها شود و باید خدمات درمانی کم‌هزینه و یا رایگان دریافت کند،گفت: سیستم بهداشت و درمان ما اگر روی درمان در مراحل اولیه بیماری دیابت سرمایه‌گذاری کند از صرف هزینه‌های هنگفت و عوارض فراوان این بیماری در سالهای آتی خواهد کاست.
وی با اشاره به اینکه دیابت یک بیماری مادام‌العمر برای مبتلایان است؛ گفت: تنها ۱۵ درصد افراد دیابتی در جوامع به درمان ایده آل می‌رسند و از یک زندگی طبیعی بهره می‌برند.
کرباسفروشان با اشاره به اینکه یک فرد دیابتی نیاز به چکاب‌های مکرر بینایی، اعصاب و تغذیه دارد، گفت: شاید بهترین خدمتی که بتوان به افراد دیابتی ارائه کرد تاسیس کلینیک های جامع درمان دیابت باشد که متاسفانه باید بگویم حداقل در استان خراسان نمونه‌ای از این کلینیک‌های جامع را نمی‌شناسم.
وی به پوشش بیمه‌ای تقریبا مناسب انسولین برای بیماران دیابتی اشاره کرد و افزود: بیماران دیابتی که انسولین مصرف می‌کنند باید مرتب با استفاده از دستگاه‌های گلوگومتر میزان قند خونشان را چک کنند؛ متاسفانه نوارهای تست گلوگومتر تحت پوشش بیمه نیست و بیماران با هزینه بالایی مجبور به تهیه این نوارها می‌شوند. جا دارد حداقل برای بیماران انسولینی و با تجویز پزشک، نوارهای تست گولوگومتر تحت پوشش بیمه قرار گیرد.
