تهران معادل ۱۱۰روز کمبود آب دارد

استان تهران بعد از استان سیستان و بلوچستان فقیرترین از نظر منابع آبی است

همین امر باعث شده است استان تهران بعد از سیستان و بلوچستان دومین استان فقیر از نظر منابع آبی معرفی شود. جمعیت بالا و سرانه مصرف بالای آب این استان از دلایل کسب این رتبه ناخوشایند است.

احتمال بارش دیرهنگام در پاییز امسال

بر اساس این گزارش، در خردادماه امسال بود که رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی ضمن تشریح آخرین وضعیت بارش‌ها در کشور گفت: احتمال می‌رود که بارش‌ها در پاییز ۱۴۰۰ دیرتر از زمان نرمال آغاز شود؛ از این‌رو دوره خشکسالی طولانی خواهد بود.

استان تهران با کمبود ۳۴۲ میلیون متر مکعب آب روبرو است

طبق آخرین آمار رسمی وزارت نیرو درحال حاضر حجم ذخیره سدهای تامین کننده آب شرب تهران ۵۴۹ میلیون متر مکعب است که در مقایسه با ۸۹۱ میلیون متر مکعب روز مشابه سال گذشته با کسری مخزن و کسری ذخیره ۳۴۲ میلیون متر مکعبی مواجه هستیم.  به بیان دیگر، کمبود آب تهران معادل ۱۱۰ روز مصرف تهرانی‌هاست.

در تازه‌ترین این گزارش‌ها آمار ناخوشایندی ارائه شده است: ورودی آب از ابتدای سال آبی تا ۱۷ شهریورماه ۱۴۰۰ با کاهش ۴۰ درصدی مواجه بوده، یعنی در سال آبی جاری حدود یک میلیارد و ۳۱۰ میلیون مترمکعب ورودی آب ثبت شده که این میزان در مدت مشابه سال آبی گذشته دو میلیارد و ۱۸۸ میلیون متر مکعب بوده است.

این گزارش حاکی ست، سال آبی جاری (مهرماه ۱۳۹۹ تا آخر شهریورماه ۱۴۰۰) در حالی کم‌کم به روزهای پایانی خود می‌رسد که میزان بارش‌های آن نسبت به دوره بلندمدت با کاهش بیش از ۳۸ درصدی همراه است.

 همین میزان هم با درصد تبخیر بالایی مواجه است و موجب خارج شدن آب از دسترس می‌شود. در حالی‌که متوسط ظرفیت تبخیر سالانه در جهان ۷۰۰ میلی‌متر است، این میزان در ایران۲۱۰۰ میلی‌متر برآورده شده است.

برپایه گزارش شرکت آب و فاضلاب استان تهران، ۷۰ درصد آب‌های شیرین دنیا در کانادا قرار دارد، با این حال اما قیمت هر مترمکعب آب در یکی از شهرهای کانادا ۷۰ برابر شهر تهران است، در کشوری مانند مالزی که ۱۰ برابر میزان بارندگی در آن بیش‌تر از ایران است، قیمت هر مترمکعب آب بیش از ۱۰ برابر  تهران است، دنیا این موضوع را با اقتصاد حل کرده است.

بحران آب با اقدامات کلان تقنینی کم می شود

آب شرط اصلی توسعه و پایداری هر شهر است و دستیابی به توسعه پایدار شهری مستلزم سیستم مدیریت شهری یکپارچه در سطوح مختلف سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، تصمیم‌سازی، تصمیم‌گیری و اجراست.

در چنین شرایطی، مسئله آب باید به دغدغه همه جامعه تبدیل شود و تنها با مشارکت مردم، مسئولان، نخبگان، دستگاه‌های اجرایی است که می‌توان تاب‌آوری شهر را در برابر بحران آب بیشتر کرد.

با وجود این نباید از خاطر برد که اگرچه اقدامات فردی مهم‌اند، اما هیچ جایگزینی برای اقدامات کلان در حوزه سیاست‌گذاری و تقنینی برای مدیریت بحران کم‌آبی وجود ندارد.