ضرر یک میلیارد دلاری قطعی گاز پتروشیمی ها در زمستان
کثیری گفت: با وجود اینکه از نظر ذخایر گازی رتبه دوم را در دنیا داریم، اما روند فعلی مصرف سبب قطعی گاز در زمستان می‌شود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، محمدرضا کثیری کارشناس اقتصاد انرژی اظهار کرد: با وجود اینکه از نظر ذخایر گازی رتبه دوم را در دنیا داریم و سرمایه گذاری قابل توجهی برای تولید گاز به ویژه در پارس جنوبی با ۱۰۰ میلیارد دلار انجام داده‌ایم، اما روند فعلی مصرف ما در میان مصرف کنندگان عمده و همچنین زمان پیک مصرف در بخش خانگی نشان دهنده این است که با قطعی گاز در زمستان مواجه هستیم.
او افزود: این مسئله فقط مربوط به بخش خانگی نبوده و به نیروگاه‌ها نیز تسری پیدا کرده و سبب قطعی برق شده است. علاوه بر این، بخش‌های درآمد‌زای کشور مانند پتروشیمی که ارزش افزوده زیادی از گاز تولید می‌کنند نیز از قطعی گاز بی‌نصیب نبودند و سبب شده که درآمد سالیانه‌ای که از این حوزه داریم، کاهش پیدا کند؛ به این شکل که برآورد می‌شود، رقم این کاهش حدود یک میلیارد دلار باشد! کاهش درآمد از صنعت پتروشیمی همچنین سبب می‌شود که در توسعه و تامین گاز در سال‌های آینده نیز منابع مالی کافی نداشته باشیم.
لزوم سرمایه گذاری مصرف کنندگان عمده گاز برای افزایش تولید آن
این کارشناس اقتصاد انرژی ادامه داد: هم در بخش تولید و هم در بخش مصرف باید برنامه‌ریزی کنیم. به طور مثال، می‌توانیم مصرف کنندگان بزرگ را برای تامین گاز در آینده مشارکت دهیم؛ این مدل هم در ایران تجربه شده که پتروشیمی‌ها برای تامین گاز سرمایه گذاری کردند و هم در کشور‌های مختلفی که گاز زیادی تولید می‌کنند، یک نمونه موفق محسوب می‌شود.
او گفت: سیاست‌های تدریجی و پلکانی اثرات اجرای بهتری داشته‌اند، زیرا در مورد زمان مشارکت مصرف کننده‌های عمده مانند پتروشیمی، فولاد و سیمان، برای سرمایه‌گذاری و تامین گاز خودشان می‌توانند کمک کنند که هم قیمت گازی که مصرف می‌کنند، مناسب باشد و هم تولید گاز نیز بیشتر شود تا برای تامین گاز مردم در زمستان به مشکل بر نخوریم. بنابراین، هم در حوزه مصرف هم در حوزه سرمایه‌گذاری می‌توان مشوق‌هایی را ایجاد کرد.
این کارشناس اقتصاد انرژی در پایان تصریح کرد: عامل اصلی رشد تورم یعنی نقدینگی را اگر بتوانیم کنترل کنیم، برنامه‌های صرفه جویی در مصرف انرژی می‌تواند اثرات افزایش قیمت را برای عموم مردم در اقتصاد نداشته باشد. سهم هزینه‌های انرژی برای صنایع انرژی بر مانند سیمان، فولاد و پتروشیمی هم بسیار کم است و این افزایش قیمت، ناشی از سرمایه‌گذاری خودشان نیز می‌تواند باشد و تاثیر قابل توجهی در هزینه تمام شده کالایی که برای مردم تولید می‌کنند نخواهد داشت.
