خطر جهانی ناقلان بی‌علامت

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، دانشمندان در تحقیقات اخیرشان به این نتیجه رسیده‌اند که بسیاری از موارد ابتلا به ویروس کرونا ممکن است از طریق افرادی اتفاق افتاده باشد که به تازگی دچار این ویروس شده‌اند اما هنوز علائمی نشان نداده‌اند.

به‌گزارش گاردین، تجزیه و تحلیل موارد مبتلا به ویروس جدید کرونا با نام بیماری کووید-۱۹ در سنگاپور و تیانجین در چین نشان داده است که به‌احتمال زیاد دوسوم و سه‌چهارم از افرادی که به این ویروس مبتلا شده‌اند از افراد ناقلی گرفته‌اند که هیچ علامتی از بیماری نداشتند.

این یافته‌ها موجب ناامیدی محققان بیماری‌های عفونی شده است زیرا به این معنی است که اثر ایزوله‌کردن و جدا‌سازی‌ افراد به محض شروع بیماری برای کاهش سرعت انتقال آن، از آنچه انتظار می‌رفت، بسیار کمتر است.

«فاصله نسل» کووید-۱۹

استیون رایلی، استاد بیماری‌های عفونی در کالج امپریال لندن که در این تحقیقات نقش داشته است می‌گوید: این یکی از نخستین موضوعاتی بود که ما در ابتدای شیوع درباره آن نگران بودیم. واقعا فکر نمی‌کردیم اینگونه پیش برود.

محققان در بلژیک و هلند از اطلاعات شیوع در سنگاپور و تیانجین استفاده کردند تا فاصله نسل کووید-۱۹ را مشخص کنند. فاصله نسل به زمانی می‌گویند که ویروس از یک فرد مبتلا به دیگری منتقل می‌شود. این رقم برای برآورد سرعت بروز شیوع این ویروس ارزشمند است.

طبق تجزیه و تحلیل‌های انجام‌شده که در مجله بیماری‌های عفونی به چاپ رسید، میانگین تولید نسل در گروه سنگاپور 5.2روز و در تیانجین 3.95روز بود. دانشمندان در ادامه آنها محاسبه کردند که چه میزان از موارد ابتلا احتمالا از طرف افرادی بوده است که هنوز علائمی نداشته‌اند.

البته این اعداد و ارقام مبهم است؛ چرا که دانشمندان اطلاعات درستی از اینکه در این دو گروه دقیقا چه افرادی مبتلا شده‌اند در دست نداشتند. اما حتی کمترین تخمین‌ها نشان می‌دهد میزان قابل‌توجهی از انتقال ویروس کرونا از افرادی است که هنوز نشانه‌های بیماری در آنها ظهور نکرده است.

اقدامات کنترلی سختگیرانه‌تر

در دسته سنگاپور، بین 45 تا 84درصد از ابتلاها ناشی از افرادی است که ویروس در آنها هنوز خود را نشان نداده است و در چین این رقم به 65 تا 87درصد می‌رسد.

تاپیوا گانیانی، یکی از محققان این تیم می‌گوید که اعداد نشان می‌دهد ایزوله‌کردن افراد بیمار برای کاهش شیوع کافی نیست؛‌ بعید به‌نظر می‌رسد که این اقدامات به‌تنهایی برای کنترل پاندمی کووید-۱۹ کافی باشد. اقدامات دیگری مانند قرنطینه اجتماعی لازم است.

این یافته، اظهارنظرهای اخیر ماریا ون کرکوو، رئیس بخش بیماری‌های نوظهور و بیماری‌های مشترک انسان و حیوان، را در سازمان بهداشت جهانی تأیید می‌کند که گفته بود: داده‌های اولیه نشان می‌دهد بیماران ویروس‌های بیشتری را در مراحل ابتدایی بیماری و پیش از ظهور علائم، منتقل می‌کنند.

علاوه بر اینها، یک مطالعه جداگانه که روی 9بیمار در آلمان انجام شد، نشان داد که با بروز علائم، سطح ویروس کاهش می‌یابد. رایلی می‌گوید: این اعداد به ما کمک می‌کند تا تخمین بزنیم که احتمالا برخی از انواع مداخلات بهداشت عمومی چگونه در این میان نقش ایفا می‌کند. اگر وقتی کسی احساس بیماری دارد و از او بخواهیم که به خانه برود، او می‌تواند پیش از بروز علائم بیماری، نیمی از اطرافیانشان را بیمار کند، این یعنی شما نمی‌خواهید از شر انتقال‌ها خلاص شوید. اما او در همین رابطه تأکید می‌کند با این حال هنوز قرنطینه افرادی که نشانه بیماری دارند مهم است، حتی اگر برای پایان‌دادن به شیوع کافی نباشد.

گانیانی تأکید می‌کند که این مطالعه به بررسی شیوع در مناطقی پرداخته که اقداماتی نظیر قرنطینه در آنها لحاظ شده است که این امر باعث افزایش عفونت‌ها از افراد بدون علائم شده است؛ اگر اقدامات کنترلی سختگیرانه‌تر باشد انتظار می‌رود که این تخمین کمتر باشد اما تعداد موارد ثانویه به‌طور متوسط بیشتر شد.

کنترل سارس راحت‌تر بود

رونالد کائو که دانشجوی رشته بیماری‌های عفونی در دانشگاه ادینبرگ است می‌گوید: یکی از عواملی که باعث تمایز ویروس جدید کرونا از اپیدمی سارس در سال2003 می‌شود، این است که سارس تنها پس از ظهور علائم بالینی قابل انتقال بود که کنترل آن را به‌مراتب راحت می‌کرد اما در این پاندمی فعلی تعداد قابل توجهی از قربانیان پیش از ظهور علائم در فرد ناقل دچار آن می‌شوند. کائو می‌گوید: مهم است بدانید که محققان در تجزیه و تحلیل اخیر دریافته‌اند که ایزوله‌کردن نقشی مهم و حتی حیاتی دارد اما نیاز دارد که با اقدامات دیگر تکمیل شود.

لزوم قرنطینه اجتماعی

اعداد نشان می‌دهد ایزوله‌کردن افراد بیمار برای کاهش شیوع کافی نیست و بعید به‌نظر می‌رسد که این اقدامات به‌تنهایی برای کنترل پاندمی کووید-۱۹ کافی باشد. اقدامات دیگری مانند قرنطینه اجتماعی لازم است