منصوریان: از چین فرار کردم، اما در ایران گرفتار کرونا شدیم

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، الهه منصوریان که چند سالی است در باشگاه‌های چینی به مبارزه می‌پردازد، چند روز بعد از شیوع این ویروس در چین ترجیح داد قید پولش را بزند و به تهران بازگردد، اما اتفاقی عجیب را روایت می‌کند؛ اینکه شهروندان چینی بدون هیچ کنترلی وارد خاک ایران شدند و حتی زحمت زدن ماسک را هم به خود ندادند. به همین بهانه دقایقی با این ووشوکار ایرانی که در سال‌های اخیر نشان داده به همراه خواهرانش به مسائل اجتماعی هم اهمیت بالایی می‌دهد، هم‌کلام شدیم. در ادامه مشروح گفت‌و‌گو با الهه منصوریان را می‌خوانید:  

استوری شما درباره ورود چینی‌ها به ایران توجه خیلی‌ها را جلب کرد.

بله،‌ من حدود یک ماهی است که به ایران برگشتم، اما شاید همان روزی که در پرواز چین به تهران بودم، می‌شد فهمید که ویروس کرونا به‌زودی در ایران هم شیوع پیدا می‌کند.

دقیقا ماجرا را برایمان تعریف کنید.

تقریبا یک ماه قبل بود که چینی‌ها به خاطر عید خودشان چند روزی تعطیل بودند. تازه ویروس کرونا جدی شده بود و من هم هنوز حقوق خودم را از باشگاهم نگرفته بودم. یک روز به من از ایران گفتند آخرین پرواز قرار است امشب انجام ‌شود و من هم مجبور بودم به ایران برگردم؛ بدون اینکه حقوقم را بگیرم. من برگشتم و فکر می‌کردم فقط ایرانی‌ها در این پرواز باشند، اما چینی‌های زیادی در این پرواز حضور داشتند. جالب است بدانید ایرانی‌ها روی صورت‌شان ماسک زده بودند، اما چینی‌ها که از فضای کشورشان فاصله گرفتند، ماسک‌ها را برداشتند، چون احساس آزادی می‌کردند!

‌ در فرودگاه ایران چه اتفاقی افتاد؟

هنگام ورود یک تست ساده از مسافران گرفتند و فقط دمای بدن را چک می‌کردند، حتی کسی نبود که به چینی‌ها بگوید حتما باید ماسک روی صورت‌تان باشد. من فکر می‌کردم آن پرواز، آخرین پرواز به سمت ایران باشد، اما چند روز بعد یکی از دوستانم که در چین مانده بود تا حقوقش را بگیرد، به ایران برگشت! از او پرسیدم مگر پرواز بود که به ایران برگردی و فهمیدم پرواز ماهان همچنان انجام می‌شود و حتی چینی‌ها هم منعی برای ورود ندارند!  حتی در داخل کشور چین بیشتر از ما رعایت می‌کردند. وقتی در همان روزهای نخست فهمیدند ٧٠ نفر از ووهان وارد شهر شانگهای شدند، نفر به نفر آنها را پیدا کردند و به قرنطینه بردند.

حالا که کرونا وارد ایران شده است، شما با اتفاقاتی که در چین شاهد بودید، به نظرتان با این شکل می‌توان جلوی این ویروس خطرناک را گرفت؟

تفاوت مهم بین ایران و چین بعد از شیوع ویروس کرونا در اطلاع‌رسانی بود. در چین مردم در مترو، تلویزیون، خیابان و... با نحوه صحیح برخورد با این ویروس آشنا می‌شدند. از طرفی در آن کشور به جز یکی، دو روز نخست که مردم هجوم بردند و ماسک‌ها را خریدند و قیمت‌ها کمی بالا رفت، در روزهای بعد در تمام خیابان‌ها و فروشگاه‌ها ماسک در دسترس بود. تایلندی‌ها یک کار جالب انجام دادند و به چینی‌ها ماسک رایگان دادند، به همین علت آنهایی هم که قیمت ماسک را بالا برده بودند، قیمت را پایین‌آوردند. متاسفانه در ایران با کمبود ماسک مواجه هستیم و حتی برخی کالاهای دیگر گران شده است.

در آخر شما توانستید پول‌تان را از باشگاه چینی بگیرید یا خیر؟

من به علت ترس از کرونا برگشتم، با اینکه خیلی نیاز به آن پول داشتم. متاسفانه فکر نمی‌کردم بعد از مدتی در ایران هم این ویروس شیوع پیدا کند و اینجا هم مجبور شویم با ترس بیرون از خانه برویم. رئیس باشگاه ما به من گفت که چین قدرتمند است و سریعا جلوی این بیماری را می‌گیرد. او به من پیشنهاد داد که در چین بمانم و چند برابر هم به من پول می‌دهد، اما من ترجیح‌دادم برگردم. حالا در ایران بیشتر جای نگرانی برای من وجود دارد!

تمامی مسابقات ورزشی در چین لغو شده است؟

تا جایی که من می‌دانم در این مدت هیچ مسابقه‌ای برگزار نشده است. به من گفتند رقابت‌های باشگاهی ووشو در چین تا خردادماه تعطیل است و به نظر می‌رسد تا آن موقع این کشور درگیر کرونا خواهد بود. فقط امیدوارم شرایط آن موقع طوری نشود که چین، ایرانی‌ها را به خاطر کرونا راه ندهد!

با این تصمیم که در ایران هم همه مسابقات ورزشی لغوشود، موافق هستید؟

امیدوارم این اتفاق بیفتد، چون جان انسان‌ها ارزش خیلی بیشتری دارد و از ورزش مهم‌تر است. نمی‌دانم چه مسابقه‌ای لغو شده یا نشده، اما باید فعلا در این شرایط برای جلوگیری از شیوع کرونا مسابقات را لغو کنند و این تصمیم درستی است. حتی در ووشو هم که خواهرم سهیلا با تیمی همکاری می‌کند، فینال لیگ برتر ایران قرار است انجام شود. پیشنهاد خود ما این بود که این مسابقات برگزار نشود و اگر قرار به برگزاری است، به ‌سال جدید موکول شود. با اینکه بعد از عید خود سهیلا هم گرفتاری دارد و باید به سفر برود، اما ما می‌گوییم که مسابقات لغو شود.