گزینه‌های گانتز برای کنار گذاشتن بی‌بی
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم اشغالگر سرزمین فلسطین، دو روز مانده به پایان مهلتش برای تشکیل کابینه جدید در نامه‌ای به رییس رژیم از این تکلیف کناره‌گیری کرد تا رقیب اصلی او بنی گانتز، رهبر ائتلاف آبی سفید تلاش برای در اختیار گرفتن این مقام را آغاز کند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، بعد از 10 سال این اولین‌بار است که فردی به جز نتانیاهو مامور تشکیل کابینه می‌شود اما شانس‌ها برای موفقیت بنی گانتز هم بسیار ناچیز است.
با این حال بنی گانتز، روز گذشته تاکید کرد که به موفقیت در تشکیل کابینه جدید خوشبین است. به گزارش فارس، گانتز که در جمع خبرنگاران در مقابل خانه شخصی خودش صحبت می‌کرد، گفت: «احساس بزرگی دارد و درباره شانسش برای تشکیل کابینه خوشبین است. حس بزرگی است. اکنون زمان کار است و برای آن آماده است. همه‌چیز خوب است و ما همیشه خوشبین هستیم.» منتقدان نتانیاهو امیدوارند که این تغییر بتواند باعث تحولی جدی در اداره رژیم اشغالگر شود.
روزنامه چپ‌گرای هاآرتص که همواره دیدگاه انتقادی نسبت به حاکمیت نتانیاهو دارد، نوشته است: «جامعه اسراییل نیازمند آشتی و یک رهبری جدید است تا بتواند همه زخم‌هایی را که توسط نتانیاهو خورده است، تیمار کند.» نتانیاهو نخست‌وزیر موقت که از زمان انتخابات پیشین فروردین ماه از تشکیل کابینه‌ای با اکثریت آرای پارلمانی بازمانده است، در انتخابات شهریور ماه سال جاری هم با کسب یک کرسی کمتر از ائتلاف رقیب، در جایگاه دوم ایستاد اما نهایتا با کسب پیشنهاد تعداد بیشتری از نمایندگان، مامور تشکیل دولت شد. او تا چهارشنبه هفته جاری فرصت داشت که کابینه جدید خود را در مذاکره با احزاب رقیب تشکیل دهد و حتی می‌توانست در صورت شکست، درخواست یک فرصت دو هفته‌ای بیشتر از رییس رژیم، روون ریولین، داشته‌باشد. اما نهایتا بعد از 26 روز تلاش، دوشنبه شب، نخست‌وزیر جنجالی رژیم اشغالگر تصمیم گرفت از تشکیل کابینه صرف‌نظر کند. قرار است ریولین، مسوولیت تشکیل کابینه جدید را به بنی گانتز، رهبر ائتلاف آبی‌سفید بسپارد؛ مسوولیتی پیچیده و سخت که ممکن است در طول 28 روز آینده، گانتز را هم از تشکیل کابینه جدید ناامید و بار دیگر این رژیم را درگیر انتخاباتی دیگر کند.
بنیامین نو به جای بنیامین کهنه
روزنامه جروزالم پست در گزارشی در مورد احتمال تعیین بنی گانتز به عنوان نخست‌وزیر بعدی رژیم اشغالگر سرزمین فلسطین می‌نویسد: «بعد از نزدیک به یک دهه ممکن است یک بنیامین دیگر رهبری ... [رژیم اشغالگر] را در اختیار بگیرد. این بنیامین جدید بنی گانتز است، فرمانده پیشین ستاد مشترک ارتش که زیرنظر بنجامین کهنه، بی‌بی نتانیاهو خدمت کرده است.» اما گانتز تنها نظامی ارشد حزبش نیست، در کنار او دو فرمانده پیشین ستاد مشترک ارتش رژیم در حزب آبی‌سفید حاضر هستند. موشه یعلون و گابی اشکنازی هم هر دو در گذشته در مقام فرمانده ستاد مشترک خدمت کرده‌اند. بین سال‌های 2002 تا 2015، به جز یک دوره دوساله بین سال‌های 2005 تا 2007، فرماندهی نظامی ارتش رژیم اشغالگر بر عهده این سه عضو ارشد حزب آبی‌سفید بوده است. رهبر مشترک ائتلاف آبی‌سفید، یاییر لاپید هم به اندازه این 3 فرمانده پیشین نظامی تندرو است، او از گسترش سرزمین‌های تحت اختیار رژیم اشغالگر حمایت می‌کند. به نوشته روزنامه جروزالم پست، اگر حزب تحت رهبری این سه نظامی پیشین قدرت را در سرزمین اشغالی فلسطین در اختیار بگیرد، نه‌تنها انتظار نمی‌رود از نظامی‌گری و حالت تهاجمی این رژیم کاسته شود، بلکه پیش‌بینی می‌شود بنیامین جدید، به اندازه بنیامین قبلی و بلکه بیشتر از او اهل جنگ و خشونت باشد. بنی گانتز در کارزار انتخاباتی‌اش در مورد نوار غزه از بنیامین نتانیاهو انتقاد کرده است که جز ساخت دیوار حائل، کار دیگری برای سرکوب آوارگان و شهروندان این منطقه انجام نداده است، در مورد حزب‌الله این حزب را «خطرناک‌ترین سازمان تروریستی در جهان» توصیف کرده است و در مورد ایران هم گفته است که شانه به شانه نتانیاهو در رویارویی با ایران می‌ایستد.
آیا گانتز از پس تشکیل کابینه بر می‌آید؟
آمار و ارقام چندان با گانتز همراه نیستند. کرسی‌های کنست به شکلی تقسیم شده‌اند که تقریبا امکان رسیدن ائتلافی که 61 کرسی کنست را در اختیار داشته باشد برای گانتز امکان‌پذیر نیست. گانتز از اتحاد دو ائتلاف کارگر-گشر و اتحاد دموکراتیک با خود اطمینان دارد اما این دو موتلف هم نهایتا تعداد کرسی‌های او را به 44 کرسی می‌رساند. دو ائتلاف دیگر مخالف نتانیاهو، یکی فهرست مشترک اعراب است که 13 کرسی کنست را در اختیار گرفته است و دیگری حزب اسراییل بیتنیو به رهبری آویگدور لیبرمن، وزیر جنگ پیشین رژیم که 8 کرسی را در اختیار دارد. اما امکان گنجاندن این هر دو ائتلاف در یک کابینه تقریبا صفر است. لیبرمن قبلا تاکید کرده است که فقط در صورت تشکیل یک ائتلاف فراگیر میان لیکود و آبی‌سفید و بدون حضور فهرست مشترک به دولت می‌پیوندد. احزاب راستگرای افراطی متحد نتانیاهو هم هر گونه ائتلاف با بنی گانتز را رد کرده‌اند تا نهایتا بخت گانتز برای تشکیل دولت اکثریت بسیار ناچیز باشد. روزنامه هاآرتص در یادداشتی به قلم یوسی ورتر می‌نویسد: «شانس بنی گانتز برای تشکیل کابینه در 28 روز بسیار ناچیز است، حتی کمتر از نتانیاهو که نهایتا با شکست مواجه شد.»
توطئه نتانیاهو؟
نتانیاهو که بعد از انتخابات فروردین ماه یک تنه برای مدت 10 هفته مامور ناکام تشکیل کابینه بود و نهایتا بعد از شکستش در قانع کردن احزاب دیگر، مقصر اصلی کشیدن کار به یک انتخابات دیگر شد، حالا با کناره‌گیری اختیاری از تشکیل کابینه، توپ را به زمین گانتز انداخته است. این‌بار اگر گانتز از تشکیل کابینه اکثریت باز بماند، تقصیر کشیدن کار به سومین انتخابات در سرزمین اشغالی فلسطین، به جای نتانیاهو بر گردن رقبایش خواهد بود. با این حال همچنان گزینه تشکیل دولتی ائتلافی میان گانتز و نتانیاهو، با نخست‌وزیری نوبتی این دو سیاستمدار، اصلی‌ترین گزینه پیش روی بنی گانتز خواهد بود. اما اگر او موفق به قانع کردن رقبایش برای تشکیل دولت نشود، آنگاه در انتخابات احتمالی سوم، با شرایط سخت‌تری مواجه خواهد شد.
پایان بی‌بی
کار رژیم اشغالگر با بنیامین نتانیاهو هنوز تمام نشده است، او همچنان رهبر قدرتمندترین حزب این رژیم است و با 13 سال سابقه نخست‌وزیری، باسابقه‌ترین سیاستمدار این رژیم محسوب می‌شود. او در اصطلاح سیاسی یک سیاستمدار «تفلون» است که انگار هیچ چالشی به او نمی‌چسبد و به راحتی می‌تواند خود را از هر موقعیت خطرناکی رها کند. نتانیاهو در دهمین سال متوالی از نخست‌وزیری‌اش بار دیگر با چندین چالش بزرگ مواجه است، رقیب اصلی او بنی‌گانتز بعد از 10 سال اولین فرد غیر از نتانیاهو است که مامور تشکیل کابینه می‌شود، او همزمان منتظر است تا نظر دادستان کل رژیم، آویچای مندلبلیت در مورد صدور کیفرخواست علیه او در دادگاه منتشر شود. پلیس رژیم اشغالگر تاکنون در سه پرونده فساد و ارتشا، به دادستان پیشنهاد داده است که شواهد کافی برای محاکمه نتانیاهو وجود دارد، اما دادستان کل رژیم قرار است نظر نهایی خود را در مورد محاکمه نتانیاهو اعلام کند. هیچ قانون نوشته‌ای وجود ندارد که در صورت صدور کیفرخواست علیه نتانیاهو، او از ادامه کارش به عنوان نخست‌وزیر موقت محروم شود، با این حال نتانیاهو امیدوار بود که در صورت تشکیل دولت بتواند اکثریت کنست را به تصویب قانونی برای مصونیتش از رسیدگی قضایی در دوران نخست‌وزیر قانع کند.
