استیلی روی نیمکت داغ امید
تیم فوتبال امید درحالی خود را برای شکستن طلسم ۴۴ ساله صعود نکردن به المپیک آماده می‌کند که نیمکت آن ملتهب و طی روزها و ماه‌های اخیر، درگیر حاشیه‌های پرتعدادی بوده است.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، پس از آنکه زلاتکو کرانچار نتوانست با این تیم در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا به موفقیت برسد و در ادامه هم نمایش خوبی نداشت، فدراسیون فوتبال از بین گزینه‌های مدنظر خود فرهاد مجیدی کم تجربه را به عنوان سرمربی انتخاب کرد. با این حال مجیدی هم نتوانست در دیدارهای تدارکاتی با این تیم بارقه‌های امید را ایجاد کند و پس از شکست‌هایی که تیمش برابر ازبکستان داشت، مورد انتقادات زیادی قرار گرفت و در نهایت از مسئولیتش کناره‌گیری کرد. پس از این استعفا، عصر شنبه اکثر رسانه‌ها از انتخاب حمید استیلی به عنوان سرمربی تیم امید خبر دادند و حتی برخی نام علیرضا مرزبان، امیرحسین پیروانی، رضا شاهرودی و رضا حاج اسبویی را هم به عنوان دستیاران او معرفی کردند. البته فدراسیون مدتی است که در مواجهه با چنین اتفاقاتی سکوت می‌کند و واکنش رسمی به این اتفاقات ندارد. وضعیت بغرنج تیم امید، برگزاری جلسات اضطراری کمیته فنی و توسعه فدراسیون را به دنبال داشت. جلساتی که با وجود تصمیمات مهم اتخاذ شده در آن، از سوی سایت فدراسیون فوتبال اطلاع‌رسانی صورت نگرفت. مجیدی در صفحه شخصی‌اش خبر از استعفا داد و این خبر روی خروجی سایت فدراسیون قرار نگرفت.
در این شرایط، دیروز بالاخره این اطلاع رسانی به صورت رسمی صورت گرفت و با اعلام کمیته فنی و توسعه فدراسیون فوتبال، حمید استیلی به عنوان سرمربی تیم فوتبال امید ایران انتخاب شد. این کمیته ضمن تقدیر از زحمات فرهاد مجیدی و آرزوی توفیق و موفقیت برای او، اعلام کرد که حمید استیلی به عنوان سرمربی جدید تیم امید ایران برگزیده شده است.
کارنامه ضعیف استیلی در مربیگری
استیلی بزودی تمرینات این تیم را آغاز خواهد کرد ولی این سمت او هم مانند پست‌های قبلی که عهده‌دار آن شد، با اما و اگرهای زیادی روبه‌روست. زننده گل قرن به امریکا در جام جهانی 1998 فرانسه، مربیگری را در سال 83 و با دستیاری راینر زوبل آلمانی در پرسپولیس لیگ چهارم آغاز کرد و در ادامه کنار دست علی پروین نشست. او در ادامه دستیار آری‌هان هلندی و سپس مصطفی دنیزلی ترکیه‌ای روی نیمکت سرخ‌ها شد و آخرین دستیاری‌اش هم حضور در کنار افشین قطبی بود که منجر به قهرمانی قرمزها در لیگ هفتم شد.
استیلی سرمربیگری را در لیگ نهم با هدایت تیم متمول و پرستاره استیل آذین آغاز کرد و در سه هفته مانده به پایان لیگ برکنار شد اما تیم او به مقام پنجم لیگ برتر دست یافت که در واقع بهترین عملکرد او محسوب می‌شود. استیلی در لیگ دهم هدایت شاهین بوشهر را برعهده گرفت ولی پس از فوت برادرش در فروردین ۹۰، از این سمت استعفا داد. استیلی در ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ و در شرایطی که علی دایی دو سال متوالی در فصل‌های 89-88 و 90-89 پرسپولیس را قهرمان جام حذفی کرده بود و هواداران این تیم خواهان ادامه کار تیم‌شان با شهریار بودند، با پیشینه دوستی که با حبیب کاشانی سرپرست وقت باشگاه پرسپولیس داشت، توسط کمیته فنی به عنوان سرمربی این تیم انتخاب شد اما توفیقی به دست نیاورد و از همان بازی اول با فشار هواداران مواجه شد و در نهایت ۱۸ آذر ۱۳۹۰ و پس از شکست 3-0 مقابل استقلال در مرحله یک‌چهارم نهایی جام حذفی، از مربیگری پرسپولیس نیز کناره‌گیری کرد تا تنها حدود شش ماه سرمربی تیم مورد علاقه‌اش باشد. استیلی در لیگ چهاردهم سرمربی راه آهن و لیگ پانزدهم سرمربی ملوان شد اما در این تیم‌ها هم به موفقیت نرسید و کنار رفت.
از مدیریت تا سرمربیگری امید
این هافبک سابق تیم ملی و پرسپولیس که 82 بازی ملی در کارنامه‌اش دارد، در 24 فروردین 97 به عنوان مدیر تیم امید انتخاب شد که در واقع همان مدیر فنی بود. پستی که خیلی‌ها آن را با جمله معروف پروین عنوان «مدیرفنی یعنی کشک» می‌شناسند اما گویا این سمت برای استیلی کشک نبود و پس از اینکه کرانچار و بعد مجیدی با او به مشکل خوردند، حالا به عنوان سرمربی تیم امید انتخاب شده تا این شائبه که مدیرفنی در فوتبال ایران آلترناتیو سرمربی است، این بار رنگ حقیقت به خود بگیرد. استیلی در فاصله نزدیک به سه ماه مانده تا رقابت‌های حساس انتخابی المپیک، سرمربی تیمی شده که اگر آن را راهی توکیو کند، به عنوان یک ناجی از او یاد می‌شود اما اگر به هدف خود نرسد، می‌تواند بگوید زمان زیادی نداشته. به هر حال فدراسیون روی مهره‌ای سرمایه‌گذاری کرده که بیشتر بازنده بوده ولی باید دید این بار می‌تواند معجزه کند و امیدها را به المپیک برساند یا خیر.
