مراقب کودکان در فضای مجازی باشیم

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، ما به فرزندانمان کمک می‌کنیم تا بند کفش خود را ببندند، از خیابان رد شوند و در بوستان بازی کنند. به همین ترتیب در فضای دیجیتال نیز کودکان به همراهی و کمک پدر و مادرها نیاز دارند. مهر نوشت؛ اگر خانواده را رکن بنیادین پرورش روانی و همزیستی اجتماعی بدانیم، رسانه‌های گروهی و شبکه‌های اجتماعی هم باید در خدمت منافع و ارزش‌های خانواده باشند. استفاده نادرست از رسانه‌های گروهی و اینترنت، بسیاری از جنبه‌های مهم زندگی مثل همنشینی خانواده، بازی گروهی بیرون از خانه، ورزش‌کردن و از همه مهمتر خواب را با چالش همراه می‌کند.

استفاده هدفمند از رسانه‌ها

ابوالفضل محمودی کارشناس فضای مجازی تاکید می‌کند که بهره‌گیری از دنیای دیجیتال جز جدایی‌ناپذیر زندگی امروز است، بنابراین رویکرد سلبی به‌معنای پاک‌کردن صورت مساله است، وی می‌گوید: ما می‌توانیم از امتیازات و قابلیت‌های فضای مجازی در رشد و پرورش کودکان بهره‌ بگیریم اما برای در امان ماندن از آسیب‌ها لازم است والدین رویکرد هدفمندی را پیش بگیرند. در این زمینه اصولی وجود دارند که کارشناسان تعلیم و تربیت پیشنهاد می‌کنند. برای استفاده هدفمند از رسانه‌ها، زمان‌هایی را باید تعیین کنیم تا خانواده با هم به تماشای تلویزیون یا فیلم سینمایی بنشینند، با هم گیم بازی کنند. با این رویکرد رسانه‌ها پیوند خانوادگی را مستحکم می‌کنند و به پیش‌گرفتن رفتار دیجیتالی مسئولانه و آگاهانه در تربیت کودک کمک می‌کنند. با این کار پدر و مادر فرصت پیدا می‌کنند راهنمایی‌ها و توصیه‌های خود را به فرزند خود منتقل کنند و از گرایش‌های فرزند در فضای مجازی آگاهی شوند. پدر و مادر باید دوستان آفلاین و آنلاین فرزندان خود را بشناسند و از برنامه‌های نرم‌افزاری و سایت‌های مورد استفاده فرزندشان خبر داشته باشند. البته جاسوسی از فعالیت‌های فرزند در دنیای دیجیتال هزینه‌بر و بی‌نتیجه است. والدین اگر می‌خواهند از فعالیت‌های فرزند خود خبردار شوند، بهتر است او را همراهی کنند.

تعامل سازنده با کودک

فرزندان به‌ویژه کوچکترها، شاید حرف والدین خود را گوش نکنند اما آنها را الگوی خود قرار می‌دهند. اگر والدین پیوسته سرشان در گوشی تلفن همراه است، نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان تبلت خود را کنار بگذارد. کودکان رفتاری همسان با بزرگترها از خود نشان می‌دهند و آنچه را می‌بینند، یاد می‌گیرند. اگر والدین همواره با کودک تعامل داشته باشد و پیوسته با کودک گفت‌وگو کند، کودک ترغیب می‌شود مسائل روزمره خود (چه آنلاین و چه آفلاین) را با والدین در میان بگذارد. در چنین شرایطی کودکان توصیه‌ها و راهنمایی‌های آنها را نیز می‌پذیرند.

دسته‌بندی محتوای ویژه کودکان‌ونوجوانان

در زمینه بهره‌گیری کودکان از فضای مجازی و ابزارهای دیجیتال، یکی از مولفه‌های مهم دسته‌بندی محتوایی ویژه کودکان و نوجوانان است، محمودی در این‌باره می‌گوید: ما می‌دانیم که لازم است محتوای ویژه کودکان متناسب با سن و جنسیت و علایق آنها دسته‌بندی شود. حال آنکه محتوای عمومی اینترنت بر این اساس دسته‌بندی نشده است. از همین رو در کشورهای پیشرفته فضای اینترنت کودکان را از اینترنت عمومی جدا کرده‌اند. سیمکارت‌های کودک و نوجوان، اینترنت دوستدار کودک و نوجوان دارد که براساس فهرست سفید است و صرفا امکان دسترسی به سایت‌های مجاز برای کودکان و نوجوان فراهم است. یا مجموعه‌هایی هستند که متناسب با سن و جنس و علائق کودکان محتوا را دسته‌بندی و پیشنهاد می کنند. دسته‌بندی محتوایی برای سنین مختلف اهمیت بالایی دارد. کودک در سن پایین‌تر از دوسال باید از رسانه‌های تصویری دیجیتال دور باشد تا موقعیت‌ها را تجربه کند، محیط اطراف خود را بشناسد و مهارت‌های ارتباطی را فرابگیرد. کودکان در سنین دو تا پنج‌سال نباید بیش از یک‌ساعت در روز با فضای دیجیتال سر و کار داشته ‌باشند و لازم است بهره‌مندی آنها از فضای مجازی در حضور والدین باشد.

اعتیاد به اینترنت و دستگاه‌های هوشمند

یکی از اشتباهات مهلک برخی والدین این است که گوشی یا تبلت را برای ساکت‌کردن کودک به دست او می‌دهند. این کار باعث می‌شود کودکان نیازهای اصلی خود را فراموش کرده و برای همیشه نیازمند گوشی موبایل خود باشند. ابوالفضل محمودی از اعتیاد به اینترنت و دستگاه‌های هوشمند به‌عنوان یک آسیب رایج و فراگیر نام می‌برد و در این‌باره می‌گوید: این چالش البته بدون چاره نیست؛ امروزه ابزارها و سازوکارهای خوبی برای نظارت بر رفتار کودکان در فضای مجازی و مدیریت زمان استفاده آنها از اینترنت و دستگاه‌های هوشمند تولید شده است. ویژگی تبلت‌های کودک و نوجوان همین امکان نظارت و مدیریت زمان توسط والدین است، به‌جز آن برنامه‌های کنترل والدین یا پرنتال کنترل همین امکان را در اختیار والدین قرار می‌دهند.

بازی‌های کاربردی با محتوای آموزشی

اپلیکیشن‌های مختلف و متنوع آموزشی که تعدادشان هم زیاد است، نشان می‌دهد که می‌توان گوشی یا تبلت را به یک ابزار کمک‌آموزشی تبدیل کرد؛ اپلیکیشن‌ها و بازی‌های کاربردی که محتوای آموزشی را از طریق بازی و سرگرمی انتقال می‌دهند، همچنین پلتفرم‌ها و سایت‌هایی وجود دارند که محتوای متنوع درسی را به صورت دیجیتال در اختیار کاربر قرار می‌دهند. این محتواها در قالب‌های نوشتار، تصویر، عکس سه‌بعدی، نقشه دیجیتال، فیلم و... عرضه می‌شوند.

مدیریت فعالیت در شبکه‌های اجتماعی

امروزه ارتباط آنلاین بخش اجتناب‌ناپذیر از پرورش اجتماعی نوجوان است. شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به نوجوانان کمک کنند تا خود، محیط پیرامون و دنیایی را که در آن رشد می‌کنند بهتر بشناسند. اطمینان از اینکه نوجوانان رفتار مناسبی را چه در زندگی واقعی و چه در فضای مجازی دارند، از وظایف والدین است. ایجاد یک ارتباط دوسویه و صحبت در مورد مسائل روزمره نوجوان و همچنین آشنایی با شبکه‌های اجتماعی که فرزند در آن حضور دارد به والدین کمک می‌کند تا او را بهتر بشناسند و بهتر او را در مسیر درست هدایت کنند. باید به نوجوانان گوشزد کرد که اطلاعات خصوصی خود را نشر ندهند و صفحات کاربری خود را به دوستان و خانواده محدود کنند. پدر و مادر باید به آنها بفهمانند که فضای مجازی جایی است مثل دنیای واقعی که آثار رفتار آنها ممکن است حتی بیشتر از دنیای واقعی باشد و رفتاری مثل چت‌های نامناسب، قلدری آنلاین یا کامنت‌ها و ایمیل‌های تحقیرآمیز ممکن است تبعات جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. رسانه‌ها و ابزار دیجیتال بخش جدانشدنی زندگی امروز ما شده‌اند. این ابزار اگر به‌درستی استفاده شوند بسیار مفید هستند. نتایج پژوهش‌ها نشان می دهد که روابط خانوادگی، دوستان و آموزگاران نقش حیاتی در توسعه اجتماعی و فردی کودکان و نوجوان بازی می‌کنند. پدر و مادر باید دانش خود نسبت به تکنولوژی و دنیای روز را پیوسته افزایش دهند و همیشه پاسخگوی مسائلی باشند که ممکن است برای فرزندانشان پیش بیایند.