کدام کشورها بیشترین مالک و مستاجر را دارند؟
نتایج مطالعات نشان می‌دهد که در بسیاری از کشورها مالک خانه بودن، یعنی احساس امنیت داشتن؛ چون زمانی که مالک خانه هستید، دیگر لازم نیست پول خود را برای اجاره‌بها پرداخت کنید.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، مالکیت خانه، مزایا و معایبی دارد. برخی خانه‌ها هزینه‌های وام مسکن ماهانه، تعمیرات، بیمه و مالیات بر دارایی دارند.
نتایج بررسی‌های جدید حاکی از آن است در کشورهایی مانند انگلستان که تعداد قابل توجهی مستاجر دارد، مهمترین عامل، رکود اقتصادی است. آلمانی‌ها نیز با توجه به شرایط اقتصادی قدرتمندی که دارند، بازهم درصد بیشتری از آنها اجاره‌نشین هستند و تقریبا ۴۸.۱ درصد از خانواده‌ها هر ماه اجاره می‌پردازند.
برای بسیاری از اروپایی‌ها، خرید خانه، هدفی به همراه فارغ التحصیلی از دانشگاه و ایجاد خانواده محسوب می‌شود. در انگلیس مالکیت خانه به معنای سرمایه‌گذاری است و افراد تمایل زیادی برای خرید یک واحد مسکونی دارند.
نیمی از اروپایی‌ها ترجیح می‌دهند که مالک خانه‌ای باشند. طبق آخرین گزارش‌ها، هفت نفر از هر ۱۰ نفر اروپایی در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که مال خودشان است. با این‌حال، اعداد از مکانی به مکان دیگر، تا اندازه‌ای متفاوت است.
در لیتوانی داشتن خانه برای افراد مهم است و هدفشان از خرید خانه این است که آن را به فرزندان یا نوه‌هایشان به ارث بدهند.
بر اساس گزارشی از رویال بانک کانادا (RBC)، نرخ مالکیت خانه در کانادا علی‌رغم نگرانی‌های مربوط به قیمت مسکن، در بالاترین رده‌های جهان قرار دارد.
در این گزارش آمده است که بیش از ۴۰ درصد از خانواده‌های کانادایی (با میانگین سنی زیر ۳۵ سال سرپرست خانواده)، مالک خانه هستند و به طور کلی کانادا، از کشورهایی است که بالاترین میزان مالکیت خانه در جهان (۶۷.۸ درصد) را دارد. با وجود کاهش قابل توجه مالکیت خانه در دهه گذشته، نرخ مالکیت در بین خانواده‌های جوان، نه تنها باز هم در کانادا بالاست، بلکه نسبت به سایر کشورها از جمله ایالات متحده هم بیشتر است. مقایسه اطلاعات از سال ۲۰۱۷، نشان می‌دهد که در بازارهای کانادا مثل تورنتو و ونکوور هم نرخ مالکیت خانه تقریبا دو برابر شهرهایی مانند پاریس و برلین است.
با وجود افت اندک مالکیت از سال ۲۰۱۱، نرخ کلی مالکیت خانه در کانادا در سال ۲۰۱۷، ۶۷.۸ درصد بود. در ایالات متحده در این سال نرخ مالکیت خانه ۶۳.۴ درصد بود. مالکیت خانه در ایالات متحده از ابتدای سال ۲۰۰۵ تا سه ماهه دوم سال ۲۰۱۷ به طور پیوسته کاهش یافته است. البته این کاهش در سالهای اخیر بهبود یافته است و نرخ مالکیت در بین سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ به ۶۴.۲ درصد افزایش داشته است. در سطح ملی، این افزایش از نظر آماری قابل توجه است.
محققان اظهار کردند: در همه سطوح، دولت باید همکاری کند تا موانع نظارتی، اداری یا دیگر موانعی که مانع توسعه‌دهندگان و سازندگان خانه می‌شود برطرف شود. البته باید این نکته را در نظر داشت که شهرهای بزرگی مانند شهرهای کانادا هم با مشکلات قیمت مواجه هستند، اما میزان مالکیت خانه در این کشور باز هم در رده‌های بالا قرار دارد.
کارشناسان مهمترین عوامل مرتبط با نرخ پایین‌تر مالکیت را افزایش قیمت مسکن، افزایش نرخ وام، افزایش جمعیت متقاضی خانه و بسیاری از موارد دیگر می‌دانند که باعث عدم خرید خانه می‌شود.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد، ایالت‌هایی که دارای مراکز بزرگ شهری هستند یا بیشتر جمعیت آنها در مناطق شهری ساکن هستند، تمایل کمتری به مالکیت خانه نسبت به افراد ساکن در دهکده‌ها دارند. علاوه بر این، قیمت متوسط تا پایین با نرخ بالاتر مالکیت خانه ارتباط دارد.
البته در سال گذشته محققان اظهار کردند ۹۷ درصد از مردم رومانی در خانه و یا آپارتمان خودشان زندگی می‌کنند. رومانی؛ کشوری با بیشترین صاحبخانه و سوئیس، کشوری با بیشترین مستاجر است. ۹۷ درصد از رومانیایی‌ها و ۹۰ درصد از مردم لیتوانی در آپارتمان یا خانه‌هایی زندگی می‌کنند که خود مالک آن هستند و این درحالی است که بیش از نیمی از افراد در سوئیس و آلمان در خانه‌های اجاره‌ای زندگی می‌کنند.
۹ نفر از ۱۰ ساکن ژنو مستاجر هستند. بالاترین نرخ مالکیت خانه در اروپا در سال گذشته مربوط به رومانی(۹۷) بوده است و لیتوانی و کروواسی در رتبه‌های دوم و سوم قرار دارند و حدود ۹۰ درصد از آنها مالک هستند. بعد از آن اسلوواکی با ۸۹.۵ درصد و مجارستان با ۸۵.۳ درصد در جایگاه بعدی قرار دارند.
در مقابل، نیمی از آلمانی‌ها و بیش از نیمی از سوئیسی‌ها مستاجر هستند. در آلمان، کمتر از ۵۲ درصد از جمعیت مالک هستند و در سوئیس هم تنها ۴۳ درصد مالک هستند که این دو کشور پایین‌ترین نرخ مالکیت خانه در اروپا را دارند.
در واقع، در چند شهر سوئیس، بیشتر افراد اجاره نشین هستند؛ حدود ۹۱ درصد از ساکنان در لوزان و ۸۹ درصد از ساکنان در زوریخ مستاجرند.
جمعیت مستاجران جهان در سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ به میزان ۲۲ درصد افزایش داشته و هزینه اجاره در سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ تقریبا سه برابر افزایش یافته است.
مالیات بر دارایی‌ها، وام‌های سنگین و تعهدات مالی برای صاحبان املاک برای بسیاری از آلمانی‌ها و سوئیسی‌ها باعث شده تا آنها نتوانند و همچنین ترجیح ندهند خانه بخرند.
اجاره مسکن در کشورهای در حال توسعه، مشکلات و محدودیت‌های خود را دارد. تقریبا ۴۰ درصد از مردم جهان، اجاره‌نشین هستند. طی دهه‌های گذشته، در بسیاری از جوامع، تلاش‌های بسیاری برای حل معضل مسکن انجام شده، اما این بررسی هزینه‌بر و ناکارآمد بوده است.
مهمترین مورد برای خانه‌دار شدن در برخی کشورها خصوصی‌سازی خانه‌های دولتی است که باعث می‌شود افراد، راحت‌تر خانه‌دار شوند. از این گذشته، برخی بانک‌ها در کشورهایی مانند رومانی به خانه اولی‌ها اعتبار ویژه‌ای می‌دهند که توسط دولت تضمین شده است.
یکی از عواملی که باعث شده تا برخی کشورها مانند سوئیس و آلمان، مستاجر زیادی داشته باشند، این است که در این کشورها بازار اجاره به خوبی توسعه یافته است و اجاره برای دوره‌های طولانی‌مدت ۱۰ ساله یا بیشتر امکان‌پذیر است. این در حالی است که تهیه ملک اجاره‌ای با کیفیت خوب در برخی کشورها مشکل است و بازار اجاره در آنها رونقی ندارد. در کشورهایی مانند رومانی و لیتوانی، افراد اجاره‌نشینی را به عنوان یک راه حل کوتاه‌مدت می‌دانند.
کدام کشورها بیشترین تعداد اجاره‌نشین را دارند؟
بیشتر آلمانی‌ها، خانه خریداری نمی‌کنند و اجاره‌نشین هستند. اگرچه آلمان، موفق‌ترین اقتصاد اروپا را دارد و به عنوان کشوری ثروتمند معرفی شده است، اما یکی از پایین‌ترین نرخ‌های مالکیت خانه را دارد.
اما چرا آلمانی‌ها به جای خرید و ساختن خانه، آپارتمان اجاره می‌کنند؟ خرید خانه هدف بسیاری از افراد و به ویژه خانواده‌ها در سراسر جهان است، اما به نظر می‌رسد برای آلمانی‌ها، موارد مهمتری از خانه‌دارشدن وجود داشته باشد.
یکی از مهمترین موارد برای این موضوع تاثیر جنگ جهانی دوم است. بیش از ۲۰ درصد خانه‌ها به طور کامل نابود شده‌اند. از دیگر موارد مهم در این زمینه آن است که اجاره دادن در آلمان به عنوان یک معامله محسوب می‌شود.
در حالی که در برخی کشورها سعی می‌شود تا خانه‌های اجاره‌ای را به افراد فقیر بدهند، اما در کشوری مانند آلمان، اجاره دادن به اندازه خریدکردن خوب، می‌ارزد، البته با مزایا و مضرات خاص خودش. در شهرهای بزرگ آلمان مانند برلین یا هامبورگ، بیشتر آپارتمان‌ها اجاره شده است. همچنین برای اجاره در آلمان، قوانین و مقرراتی وجود دارد.
در مناطقی که بازار متراکم مسکن دارند، صاحبخانه‌ها مجاز به افزایش اجاره تا ۱۰ درصد بالاتر از نرخ میانگین هستند، همچنین اجاره‌بها در آلمان در مقایسه با سایر کشورهای توسعه یافته بسیار مقرون به صرفه است. از طرف دیگر، بانک‌های آلمانی پیش‌شرط‌های بسیاری برای گرفتن وام، جهت خرید یا ساخت خانه دارند. بنابراین اجاره آپارتمان برای مدت طولانی، گزینه بهتری است.
البته برای این موضوع مضراتی هم عنوان شده است که سرمایه‌گذاران خصوصی، خانه‌های قدیمی را خریداری می‌کنند و بعد از نوسازی با قیمت‌های بالاتر اجاره می‌دهند و این در حالی است که فقط ثروتمندان می‌توانند آنها را اجاره کنند. این موضوع باعث می‌شود که افراد عادی دیگر قادر به زندگی در شهرهای بزرگ نباشند.
سوئیس هم کشوری است که از نظر درصد، پیشروترین جمعیت برای اجاره کردن خانه در جهان را دارد. این کشور، تنها کشوری است که بیشتر مردم (۵۶.۶ درصد) آن ترجیح می‌دهند خانه اجاره کنند.
بعد از آن، هنگ‌کنگ با ۴۹ درصد در جایگاه دوم قرار دارد، آلمان با ۴۸.۱ درصد، کره جنوبی با ۴۴.۸ درصد و اتریش با ۴۴.۳ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.
در برخی کشورها بیش از ۳۰ درصد جمعیت اجاره‌نشین هستند که عبارتند از: ژاپن (۳۸.۷ درصد)، دانمارک (۳۷.۳درصد)، انگلیس (۳۶.۵درصد)، نیوزلند (۳۶.۲۵درصد)، ایالات متحده(۳۶.۲درصد)، فرانسه(۳۵.۹درصد)، کانادا (۳۳.۵درصد)، هلند (۳۲.۳درصد)، استرالیا(۳۰.۹درصد) و ایرلند(۳۰درصد).
سنگاپور کمترین میزان اجاره‌نشین را با ۹.۷ درصد دارد ...
