نامه غریب‌آبادی به سازمان‌های بین‌المللی درباره تحریم ظریف

این دیپلمات کشورمان با ابراز نگرانی درخصوص اینکه تحریم ظریف یک عقب گرد جدی برای دیپلماسی و همچنین ضربه اسفناک به قوانین و رویه نامه های دیپلماتیک می باشد، این اقدام را تضعیف کننده حرفه دیپلماسی و به خطر انداختن تعاملات دیپلماتیک برای ارتباط دولت ها با یکدیگر دانست. ایشان همچنین با اشاره به محدودیت های اعمالی از سوی دولت آمریکا در تردد و فعالیت های ظریف در سفر اخیر خود به نیویورک، آن را تعرض حرمت شکنانه به بند دوم ماده ١٠۵ منشور ملل متحد، کنوانسیون ١٩۴۵ مزایا و مصونیت های سازمان ملل، و همچنین اصول عرفی بین المللی مندرج در کنوانسیون روابط دیپلماتیک ١٩۶١ وین عنوان نمود و چنین اقدامی را نشان دهنده نقض تعهد آمریکا به عنوان کشور میزبان سازمان ملل بر اساس توافقنامه مقر در سال ١٩۴٧ و تمامی قطعنامه های مرتبط مجمع عمومی سازمان در این خصوص دانست. در قطعنامه ٢١٢/٧٣ مجمع عمومی که آخرین نمونه آن می باشد، به صراحت از کشور میزبان می خواهد که محدویت های اعمالی نباید ناشی از روابط دوجانبه کشور میزبان باشد و از میزبان می خواهد تا بدون هیچ وقفه ای، هر گونه محدودیت های اعمالی را برطرف نماید.
سفیر و نماینده دائم کشورمان با هشدار به مقامات سازمان ملل و سفرای مستقر در وین درخصوص عواقب جدی نقض بی وقفه بنیان های گفتگوی میان دولتی، همکاری بین المللی و چندجانبه گرایی، تحریم وزیر خارجه ایران را توهین به همه دیپلمات ها در سراسر جهان دانست و افزود: دولت آمریکا، اهانت آشکار خود به دیپلماسی را بواسطه تحریم ظریف، یک دیپلمات مورد احترام در سطح جهانی که نقش بزرگی را در برقراری صلح جهانی از طریق تعاملات حرفه‌ای با دیگران ایفاء نموده، آن هم در زمانی که جهان به شدت به دیپلماسی نیازمند است، نشان داد.
غریب آبادی در پایان با تاکید بر اینکه نیاز است تا جامعه بین المللی این رفتار غیرقانونی آمریکا را به شدیدترین وجه ممکن محکوم نماید، افزود: سازمان ملل، نهادهای فرعی و سازمان های تخصصی آن، و همچنین دولت های عضو آن بایستی در دفاع از اصول تاسیسی حقوق بین الملل و نفی تعصبات جهانی در کنار یکدیگر بایستند؛ چرا که در غیر این صورت، با پیامدهای منفی طولانی مدت برای دیپلماسی و عملکرد حیاتی آن مواجه خواهند شد.