رجا، پول سال 92 و امکانات سال 60!

اگر یکی از مسافرین شبکه حمل و نقل ریلی باشید، بی شک بارها با افزایش بهای بلیط قطار رو به رو شده اید و هربار این تغیرات ناگهانی قیمت ها برایتان تعجب آور بوده است. این روزها وقتی به سر خط خبر های پیشین در این خصوص سر می‌زنیم متوجه می شویم این افزایش قیمت ها در اوایل تابستان در مواجهه با افزایش تعداد مسافرین و سفرهای تابستانی و اواخر سال به دلیل تعطیلات نوروز و سفر های نوروزی امری اجتناب ناپذیرو همیشگی بوده است.اما اکنون در آستانه دو ماه مانده به پایان سال شاهد تغییر نرخ بهای بلیط ها در اکثر خطوط پر مسافر هستیم. اواخر ماه گذشته محسن بورسید آقایی، مدیر عامل راه آهن جمهوری اسلامی ایران عنوان کرده بود که افزایش قیمت را در رابطه با بلیط قطار برخی از مسیرها داشتیم و از تخفیف 30 درصدی برای مسیر هایی که در اوج پیک سفر نیستند صحبت کرده بود اما چند هفته قبل دوباره قیمت ها بی سروصدا بالا رفت و مسیرهای طولانی به جای 30 درصد تخفیف، حدود 30 درصد افزایش بها داشتند.

سیستم های گرمایش و سرمایشی هم وضع بهتری ندارند. فرقی نمی کند تابستان باشد یا زمستان به هر حال چیزی به نام دمای مناسب در کوپه ها وجود ندارد. در فصل های سرد به دلیل خراب بودن بیشتر پنجره ها و فرسوده بودن واگن‌ها، سرمای هوا وارد کوپه می شود ومتاسفانه سیستم گرمایشی قادر به گرم کردن کوپه ها نیست. در فصل های گرم سال نیز، معملا خبری از کولر نبوده و مسافر تا مقصد باید عرق بریزد. نکته جالب آنکه این سیستم ها به فرمان مسئولان قطار فعال و غیر فعال می شوند و مسافران کنترلی بر روی دمای کوپه ندارند. 3- تاخیرهای چند ساعته: به دلیل تک مسیر بودن راه آهن کشور در بسیاری از مناطق، هر قطار برای استفاده از خطوط ریلی ناچارا توقف های طولانی مدت(معمولا بیش از 30 دقیقه) را در هر ایستگاهای مختلف خواهد داشت. در واقع از مبدا تا مقصد به دلیل همین توقف های طولانی مدت، معمولا چندین ساعت اضافه بر مدت زمام معمول در ایستگاه ها صرف می شود. این تاخیرها البته به غیر از زمان شروع حرکت از مبدا به مقصد است. معمولا ساعت حرکت قطارها نیز با آنچه بر روی بلیت ها درج شده تفاوت داشته و سر ساعت صورت نمی گیرد. سخن آخر: آقایان شرکت رجا! مدیران محترم! قیمت هارا بالا ببرید این افزایش قیمت‌های یک شبه و بی خبر نوش جانتان. اما این که کوپه‌های قطار را تبدیل به سلول های زندان کنید هم شایسته مردم ایران نیست. واقعا دور از انصاف است که مردم پول قطار درجه یک و سریع السیر را به نرخ روز بدهند، اما امکانات دهه شصت و هفتاد را در اختیار آنها بگذارید.