عصبانیت را شکست دهیم
عصبانیت، اغلب اوقات از رفتار حاکى از عدم اعتماد‌به‌نفس ناشى مى‌شود. ما بیش از آنچه نیاز است به چیزى اهمیت مى‌دهیم و به این ترتیب دیگران را به سوءاستفاده از وضعیت موجود دعوت مى کنیم و بعد، از شدت عصبانیت جوش مى‌آوریم.
اگر همکارى، زودتر از معمول محل کارش را ترک کند و سهم غیرمنصفانه‌اى از کار را بر دوش شما بیندازد، شما مى‌توانید خیلى جدى و محکم از «قبول مسئولیت» امتناع کنید.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، کنترل عصبانیت در تمام طول روز، به نوبه خود رابطه شما را با آن همکار خراب مى کند و به شما نیز آسیب مى‌رساند.
«عصبانیت نابجا» را شناسایى کنید
در80 الى90درصد موقعیت‌ها، عصبانیت نابجاست. وقتى عصبانیت در یک ارتباط یا یک موقعیت به‌طور مناسب کنترل نمى‌شود، به محدوده‌هاى دیگر انتقال مى‌یابد و عواقب ناگوارى را به بار مى‌آورد. عصبانیت نابجاى شما به‌طور مکرر بر سر کسانى خالى مى‌شود که مى‌توانید نسبت به آنان عصبانى شوید، مثل اعضاى خانواده نه همکاران، بر سر زیردستان خود نه سر رئیس خودتان. در صورت عدم برخورد صادقانه با موضوع اصلى ممکن است شما هم خودتان را تنبیه کنید و هم به این ترتیب اجازه مى‌دهید که حتى روابط سالم شما نیز تضعیف شود. عصبانیت بیجا به روابط ارزشمند شما مدام آسیب بیشترى وارد مى‌کند، درست مثل پرتاب یک سنگ در استخر که مى‌تواند موج‌هاى زیادى را به وجود آورد. استرس در محل کار اغلب موجب عصبانیت در محیط خانه مى‌شود. بحث‌کردن در مورد فشارهاى کارى با اعضاى خانواده گاهى بسیار کارساز است. سهیم‌شدن آنها با مشکلات شما باعث مى‌شود نسبت به مشکلات شما حساس‌تر شوند و شما هم بهتر مى‌توانید از حمایت آنها بهره‌مند شوید.
«عامل آغازگر» را بررسى کنید
وقتى عصبانیت شما به دقت مورد بازبینى قرار گیرد، ممکن است یکى دو موقعیت بخصوص یا افراد خاصى را که به‌راحتى موجب عصبانیت شما مى‌شوند، شناسایى کنید. شناسایى آنها مى‌تواند یک ابزار قوى براى مقابله با عصبانیت شما باشد. براى این منظور، به مدت دوهفته یا یک‌ماه بررسى و بازبینى «عصبانیت روزانه» ممکن است مؤثر باشد. حساس‌بودن نسبت به تغییر قیافه و حرکات به هنگام عصبانیت (سکوت، اخم‌کردن و عنق‌بودن، کوبیدن درها به هم یا دورى‌کردن و گوشه‌گیرى از دیگران) لازم و ضرورى است. در بازبینى «عصبانیت روزانه» به تمام وقایع یا موقعیت‌هایى که شما را «عصبانى» مى‌کرد به دقت توجه کنید. تحلیل‌کردن موجب خواهد شد موقعیت‌هاى عصبانیت و عوامل آغازگر در رابطه با آنها مشخص شوند.
اجازه ندهید عصبانیت، شکل بگیرد
عصبانیت، حتى وقتى منطقى است، اگر بیش از حد طولانى شود، مثل زخمى است که به آن اهمیت داده نشده و از خودش کینه، رفتار ناخوشایند و تنفر به جا مى‌گذارد. کینه‌هاى گذشته معمولا مثل یک بار ِ غیرقابل تحمل منتقل مى‌شوند. بخشش باید با شکیبایى و خویشتن دارى نشان‌دادن از خودمان، صورت پذیرد. به‌نظر کار دشوارى است، اما آیا انتخاب بهترى وجود دارد؟
