پیامبر و یارانش چند سال در محاصره اقتصادی قرار گرفتند؟
در سال هفتم بعثت سران قریش تصمیم به محاصره اقتصادی مسلمانان گرفتند. این محاصره 3 سال طول کشید.
سران قریش در نشستی، در "دارالندوه" (مجلس اعیان قریش) موقعیت قوم و قبیله خویش و گسترش روز افزون اسلام را مورد بحث و بررسی قرار داده و سرانجام تصمیم به محاصره اقتصادی و اجتماعی پیامبر(ص) و پشتیبانان و پیروانش گرفتند. آنان، پیمان نامه ای به خط "منصور بن عکرمه" و امضای صاحب نفوذان و ریش سفیدان طایفه ها و قبیله های مهم مکه نوشتند و آن را در داخل خانه خدا آویختند و سوگند یاد کردند که تا از پای در آوردن پیامبر(ص) و یارانش، به آن پای بند باشند.
مضمون پیمان نامه ظالمانه قریش به شرح ذیل بود:
1- هر گونه معاشرت با مسلمانان و ارتباط با پیامبر(ص) ممنوع است.
2- خرید و فروش کالا و مواد غذایی و هر گونه معاملات اقتصادی با آنان ممنوع است.
3- در تمام رویدادها، باید از مخالفان اسلام و دشمنان رسول خدا(ص) پشتیبانی گردد.
در شب ۱ محرم سال هفتم بعثت در این شعب رسول خدا(ص) به همراه بنیهاشم و بنی عبدالمطلب در محاصره اقتصادی سایر خاندانهای قریش قرار گرفتند.
محاصره سه سال طول کشید
متن پیمان با مواد یادشده به امضای تمامی بانفوذان قریش جز مطعم بن عدی رسید و با شدت هر چه تمامتر به اجرا گذاشته شد. ابو طالب بنی هاشم را دعوت کرد و حمایت از پیامبر را بر عهده آنان گذاشت. وی دستور داد عموم فامیل از محیط مکه به درهای که در میان کوههای مکه قرار داشت و به شعب ابی طالب معروف بود که دارای خانههای کوچک و سایبانهای مختصری بود منتقل شوند و در آنجا سکنا گزینند. او افرادی را در اطراف شعب گماشت تا از شعب حراست کنند.
پیامبر و یاران و عمویش ابوطالب و همسرش خدیجه ۳ سال در سختترین شرایط به سر بردند؛ آنان در این مدت از محل داراییهای خدیجه گذران کردند. گاهی نیز اقوام نزدیکشان، به رغم پیماننامه و از سر کشش خون و خانواده پنهانی آذوقه به آنجا میفرستادند. مقاومت پیامبر و یاران او در آن مدت، عرصه را بر قریش تنگ کرد. بیشتر آنان که دختر، پسر، نواده یا اقوامی نزدیک در شعب داشت، در پی بهانه بودند تا آنان را از شعب خارج کنند.
به گفته ابن سعد این محاصره در محرم سال هفتم بعثت اتفاق افتاد و هنگامی که ابوطالب خبر محوشدن پیمان نامه را به اطلاع مشرکان رساند در سال دهم بعثت پایان یافت.