آتشِ زیرخاکسترِ لوله‌های فرسوده آبرسانی تهران
قطعی ۱۵ ساعته آب در یک محدوده بسیار کوچک نسبت به مساحت کلانشهر تهران، موجب شد نانوایی ها از مدار تولید نان خارج شوند و آب معدنی در منطقه مذکور کم‌یاب شود؛ این رخداد تنها یک حادثه بود اما چندین درس و هشدار به‌دنبال داشت.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تسنیم، صبح روز سوم اردیبهشت‌ماه 98 لوله 600 میلیمتری آبرسانی واقع در تقاطع خیابان استاد معین و خیابان هاشمی در منطقه 10 تهران به علت فرونشست زمین دچار شکستگی و قطع اتصالات همراه آن شد.
حدود ساعت 9 صبح بود که آب شرب منازل مسکونی بخش قابل توجهی شامل چندین خیابان و چند ده کوچه از منطقه 10 تهران ابتدا با افت فشار و سپس قطع کامل مواجه شد. پیرو این رخداد، تماس‌های مردمی با سامانه ارتباط مردمی 122 آغاز شد.
متصدیان سامانه 122 آبفای تهران که به‌حق از زحمت‌کش‌ترین اقشار جامعه هستند؛ در روزهای وقوع حوادث، مخصوصا حوادثی که وسعت زیادی از پهنه زندگی مردم شهر را در برمی‌گیرد، پیک کاری سنگینی دارند. این متصدیان در روز وقوع حادثه در منطقه 10 تهران نیز مثل همیشه پاسخگوی تماس‌های مردمی بودند اما پس از گذشت 3-4 ساعت از وقوع حادثه و ادامه تماس‌های مردمی، سامانه 122 با بوق اشغال ممتد مواجه شد. تماس‌های مردمی حاکی از این بود که سامانه 122 در ساعات اولیه بعدازظهر (حدود ساعت 14) برای بخشی از مردم در دسترس نبود و این قبیل از ساکنان منطقه 10 تهران نمی‌دانستند باید از چه طریقی متوجه وضعیت قطع آب و زمان وصل مجدد آن شوند.
بعد از اینکه (طبق اعلام صبح متصدیان 122 به مردم) قرار بود آب شرب حدود ساعت 15 مجددا وصل شود و نشد، تماس‌های مردمی با 122 ادامه دار شد و مردم در برخی تماس‌ها شاهد عدم پاسخگویی با صبر و شکیبایی از سوی متصدیان بودند.
باز هم ساعت 19 برای زمان وصل آب اعلام شد و این زمان هم وصل مجدد آب میسر نشد تا اینکه در نهایت ساعت حدود 24 و در شروع بامداد روز چهارم اردیبهشت، آب شرب این بخش از منطقه 10 تهران وصل شد.
در طول تمامی این 15 ساعت قطعی آب (به جز دقایق اولیه بروز حادثه) کارکنان زحمت‌کش آبفای تهران در محل حادثه در حال تلاش برای رفع مشکل پیش آمده بودند و در بیشتر دقایق این مدت، متصدیان سامانه ارتباط مردمی 122 نیز با صبر و شکیبایی پاسخگوی مردم بودند؛ اما این اتفاق چندین درس و هشدار برای مسئولان آبفا، وزارت نیرو و حتی وزارت کشور به دنبال داشت.
1. سامانه 122 نیاز به ارتقا دارد، چرا که تنها با ادامه تماس های مردم ساکن در چند خیابان، بعد از چندساعت خطوط ارتباطی 122 ظرفیت پاسخگویی نداشت و برای مردمی که سوال داشتند، به صورت مستمر بوق اشغال پخش می کرد؛ اگر این رخداد در بخش وسیعی از شهر اتفاق می‌افتد، این سامانه چه شرایطی پیدا می‌کرد؟
2. متصدیان سامانه 122 با وجود تمامی زحمات و خوبی‌های رفتاری، نیازمند آموزش بیشتر در شرایط بحرانی هستند؛ چرا که اگر یک مورد قطعی آب بیش از 10 ساعت طول بکشد و مردم با تحکم، سوال و یا هر نوع واکنش احساسی از آنها جویای دلیل و خواستار پاسخ شوند، نباید با تندخویی و برخورد توأم با بی احترامی از سوی متصدیان ارتباط مردمی مواجه شوند و این برخوردها، هرچند یک در هزار رخ دهد برای شرکت‌های خدمات رسانی چون آب و فاضلاب شهری شایسته نیست.
3. قطعی 15 ساعته آب در یک محدوده بسیار کوچک نسبت به مساحت کلانشهر تهران، موجب شد نانوایی ها از مدار تولید نان خارج شوند و آب معدنی در این منطقه کم‌یاب شود؛ آیا مسئولانی که صبح روز سوم اردیبهشت گزارش بروز حادثه در این منطقه را دریافت کردند، نباید نسبت به آبرسانی به نانوایی ها و مردم، برنامه ریزی ساده‌ای را پیاده‌سازی می کردند؟ چطور اعلام شد 10 تانکر در بخش های مختلف محل حادثه مشغول آبرسانی هستند اما بخش زیادی از مردم از وجود چنین تانکرهای آبرسانی بی‌اطلاع بودند؟ آیا مسئولان آبفا نسبت به توزیع مناسب مکانی این تانکرها بی توجهی کردند؟
4. علت اصلی بروز این حادثه، فرسودگی خط لوله 600 میلیمتری آب این منطقه بود. مسئولان که بارها نسبت به فرسودگی خطوط لوله آب شرب تهران اعلام نگرانی کرده‌اند، باید این رخداد را هشداری جدی در نظر بگیرند که اگر به فکر نوسازی و به‌سازی خطوط لوله فرسوده کلانشهر تهران نباشند، یک بارندگی بیش از نرمال و شستن خاک‌های اطراف یک خط لوله، می تواند آنرا به‌گونه‌ای دچار شکستگی کند که زمانی 15 ساعته برای بازسازی و به مدار دوباره آوردن آن نیاز باشد.
5. این حادثه در شرایطی رخ داد که فقط ناشی از بارش‌های روزهای قبل و شسته‌شدن خاک اطراف لوله آب و فرونشست زمین و شکستن لوله فرسوده بود و تعمیر این خط لوله نیز در شرایط عادی آب و هوایی و شرایط عادی ترافیکی (با همکاری پلیس راهور) انجام شد، حال این سوال را باید از خودمان بپرسیم اگر شرایط پایتخت به دلیل وقوع یک رخداد طبیعی مثل زلزله یا طوفان، بحرانی شد؛ مدیریت شرایط چگونه باید صورت بگیرد؟ اگر در شرایط عادی، نتوان تانکرهای آبرسان را به موقع و با نظم مکانی توزیع کرد، به یاد نانوایی ها و نیاز آبی آنها نبود، نسبت به پاسخگویی به‌موقع و صبورانه به مردم کم‌توجه بود و بازسازی یک خط 600 میلیمتری 15 ساعت طول بکشد، در زمان بحرانی چه شرایطی برای مردم حاکم می‌شود؟
گفتنی است که با دقت نظر کارکنان شرکت آب و فاضلاب استان تهران، با وجود شکستگی بزرگی که در یکی از خطوط شریانی آب شرب منطقه رخ داده بود، هیچ مشکل بهداشتی و ورود گل و لای به شبکه خانگی آب شرب مردم گزارش نشد و رصد از مکان وقوع حادثه نشان از تلاش توأم با رعایت تمامی اصول برپایه استانداردهای کار در چنین شرایطی بود و ذکر کاستی ها به منزله زیرسوال بردن اقدامات درخور تقدیر کارکنان آب و فاضلاب استان تهران نیست، بلکه به منزله ضرورت ارتقای سطح خدمات رسانی به مردم در هر شرایطی و آمادگی بیشتر برای شرایط بحرانی محتمل در هر زمان از سال است.
