ورود دوباره "کیهان" به مذاکرات هسته ای

به گزارش گروه برسی مطبوعات اقتصاد آنلاین «دشمن چرا راضی شده؟!»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم حسین شریعتمداری است که در آن می خوانید؛1- اگرچه آقای ظریف، وزیر محترم امور خارجه کشورمان تاکید کرده است مذاکرات ژنو محرمانه است!- که به آن خواهیم پرداخت- ولی ذوق زدگی بی سابقه حریف و اظهارنظر مقامات رسمی کشورهای طرف مذاکره که بعد از پایان دور دوم مذاکرات در بیانیه ها و یا کنفرانس های خبری مطرح شده و حجم انبوهی از اخبار مربوط به مذاکرات ژنو را به خود اختصاص داده است، حکایت از آن دارد که در مقابل امتیازهایی که داده ایم و یا قول داده ایم و قرار است بدهیم، هیچ امتیازی نگرفته ایم. این واقعیت تلخ واضح تر از آن است که «محرمانه» بماند! به بیان دیگر، ذوق زدگی بی سابقه حریف نشان می دهد در جریان مذاکرات ژنو، امتیازات برجسته ای که برای آنها غیرمنتظره بوده است، دریافت کرده و یا قول دریافت آن را گرفته اند.

از سوی دیگر، مقامات رسمی کشورهای 5+1 با صراحت اعلام کرده اند که هیچ امتیازی به جمهوری اسلامی ایران نداده اند و تاکید کرده و می کنند که ایران اسلامی ابتدا، بایستی «اعتماد» آنها را جلب کند و گام های عملی و موثری در این زمینه بردارد و سپس درباره امتیازاتی که قرار است به ایران داده شود، مذاکراتی صورت پذیرد! بنابراین آنچه با جرات درباره مذاکرات ژنو می توان گفت این است که حریف امتیاز- و یا قول امتیاز- گرفته و در مقابل هیچ امتیازی نداده است. اگر اینگونه باشد- که شواهد از آن حکایت می کنند- با پوزش باید پرسید؛ غیر از امتیازاتی که احتمالا به حریف داده و یا قول آن را داده ایم، چه نکته و بخش درخور توجه دیگری هست که باید محرمانه بماند؟! 2- به این اظهارنظرها که مقامات رسمی کشورهای گروه 5+1 بر آن تاکید ورزیده اند توجه کنید.

- خانم «وندی شرمن» رئیس تیم مذاکره کننده آمریکا بعد از پایان مذاکرات در پاسخ به سؤال خبرنگار CNN که پرسیده بود؛ آیا هیئت ایرانی در این مذاکرات دستاوردی داشته است؟ می گوید؛ «آنها باید خودشان به این سؤال پاسخ بدهند. آنها معتقدند که در این مذاکرات دستاوردهایی داشته اند» و سپس تاکید می کند؛ «تا وقتی ایران، اقداماتی را که ما می خواهیم انجام ندهد هیچ تعدیلی در تحریم ها ایجاد نخواهد شد. هنوز اتفاقی نیفتاده که بخواهد تحریم ها تعدیل شود. زمان بسیار طولانی خواهد بود. اختلافات زیادی هست و هیچ توافق فوری در میان نیست».

شرمن در همان مصاحبه می گوید؛ «با صراحت کامل موضع خود را بیان کرده ایم، ایران باید به همه تعهدات و مسئولیت های خود بر اساس NPT و قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد عمل کند».

- ویلیام هیگ وزیر خارجه انگلیس می گوید؛ باید گام اول را ایران بردارد و اعتمادسازی کند، ما به گام ایران پاسخ خواهیم داد. - یک مقام رسمی و عالی رتبه آمریکایی- که نخواسته نامش فاش شود و حدس زده می شود که همان خانم شرمن باشد- به خبرنگاران گفته است؛ سیاست ایالات متحده آمریکا این است که فشار اقتصادی بر ایران را در طول دوران مذاکرات حفظ کند. - سخنگوی کاخ سفید تاکید می کند، طرح ارائه شده از سوی ایران در ژنو، به لحاظ جدیت و عمل گرایی بی سابقه بود. - وزیر خارجه فرانسه می گوید؛ پاریس با نگاهی محتاطانه پذیرای رویکرد دیپلماتیک جدید ایران است. - جی کارنی می گوید؛ من در این مدت هرگز شاهد چنین مذاکرات فشرده، مفصل، مستقیم و صریحی با هیئت ایرانی نبوده ام. - وزیر خارجه آلمان تصریح می کند؛ مذاکرات ژنو امید ما را برای رسیدن به یک راه حل دیپلماتیک با ایران تقویت کرده است. - کاترین اشتون، مذاکرات ژنو را مفصل ترین و پرمحتواترین مذاکرات برگزار شده بین دو طرف معرفی می کند.

... و ده ها نمونه مشابه دیگر که در گزارش خبری امروز کیهان آمده است و تکرار آن به درازا می کشد و ضرورتی ندارد.

3- از مجموع اظهارنظر مقامات رسمی حریف می توان نتیجه گرفت که؛ - تمامی اعضای گروه 5+1 و مقامات عالی رتبه کشورهای متبوعشان از نتیجه مذاکرات خشنود هستند و طرح ارائه شده از سوی جمهوری اسلامی ایران را، «بی سابقه»، «امیدوارکننده»، «جدی» و در صورتی که عملیاتی شود، تامین کننده خواست و نظرات خود می دانند. - اعضای گروه حریف تاکید می کنند که هیچ امتیازی به ایران نداده اند. - نمایندگان و مقامات بلندپایه کشورهای عضو 5+1 تصریح دارند که جمهوری اسلامی ایران باید به تعهدات بین المللی خود- که قطعنامه های باج خواهانه شورای امنیت سازمان ملل نیز بخشی از آن است- عمل کند. - مقامات آمریکایی و اروپایی و مخصوصا اوباما به عنوان بالاترین مقام رسمی آمریکا، رویکرد جدید ایران را که تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان در ژنو نمایندگی کرده است، ناشی از فشار تحریم ها ارزیابی می کنند و...

اکنون و با توجه به موارد فوق جای این سؤال است که غیر از «نرمش نقد» و دادن امتیاز- یا قول امتیاز- به حریف، چه دستاوردی داشته ایم؟! حریف حتی «وعده نسیه» هم نداده است و اقدام متقابل را به تامین کامل نظرات و خواسته های خود مشروط کرده است!

4- در این میان، تاکید بر محرمانه بودن مذاکرات ژنو! تعجب آور است؛ چرا که؛ اولا؛ مذاکرات با حضور نمایندگان گروه 5+1 و هیئت های همراه آنان صورت پذیرفته که هیچیک از آنها نمی توانند محرم اسرار جمهوری اسلامی ایران باشند و تنها در یک حالت، به تعهد خویش پای بند خواهند بود که محرمانه ماندن مذاکرات را به نفع خود ارزیابی کنند. یعنی به زیان ایران اسلامی.

ثانیا؛ اعضای 5+1 و رسانه های نزدیک به آنها در مصاحبه ها و گزارش های خود تقریبا هیچ نکته محرمانه ای را باقی نگذاشته اند و روند مذاکرات را- اگرچه به صورت احتمالا ناقص و با حذف یا تحریف برخی موارد- انتشار داده اند. به عنوان مثال؛

سایت دبکا فایل وابسته به سازمان اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی، گزارشی با 7 محور را به عنوان پیشنهاد ایران- گام اول- منتشر کرده است، وبسایت «المانیتور» طی گزارشی از سوی خانم «باربارا اسلاوین» نیز گزارش تقریبا مشابهی را روی خروجی خود گذارده است، روزنامه نیویورک تایمز در شماره دیروز خود طی مقاله مبسوطی به قلم «مارک رندلر»، متن پیشنهاد ایران به 5+1 را انتشار داده است و....

ثالثا؛ اعلام محرمانه بودن مذاکرات از یکسو دست طرف مقابل را که دشمن تابلودار اسلام و مردم ایران است برای انتشار خبر به گونه ای که مطلوب خود باشد، باز می گذارد و به آنها اجازه می دهد افکار عمومی را مطابق خواست و نظر 5+1 مدیریت کنند و از سوی دیگر، دست رسانه های خودی را برای بیان واقعیات و مقابله با عملیات روانی حریف می بندد و این مصداق همان گلایه سعدی در گلستان است که «سگ ها را گشاده اند و سنگ ها را بسته»!

رابعا؛ خودداری از اعلام آنچه در مذاکرات گذشته است، به این تلقی - و شاید توهم- در افکار عمومی داخل کشور دامن می زند که اگر مذاکرات آنگونه که آقای ظریف در صفحه فیس بوک خود اعلام کرده است «با استحکام» صورت پذیرفته چرا باید محرمانه باشد؟! به بیان دیگر، تیم محترم هسته ای کشورمان با اعلام محرمانه بودن مذاکرات، این تردید را در افکار عمومی پدید می آورد که مبادا، امتیازات «نابه جایی» به حریف داده اند که از اعلام آن بیم دارند؟!

گفتنی است که وزارت خارجه آمریکا بعد از پایان مذاکرات ژنو با صدور بیانیه ای اعلام کرد، «هیچ اقدامی که نگرانی اسرائیل را در پی داشته باشد، انجام نخواهیم داد»! و مسئولان ارشد مذاکره کننده آمریکا، از جمله، ویلیام برنز- در گذشته- و خانم وندی شرمن- مسئول ارشد کنونی- بلافاصله بعد از مذاکرات به تل آویو رفته و رسما اعلام کرده بودند که هدف از سفر آنها، ارائه گزارش نشست 5+1 با ایران به مقامات رژیم صهیونیستی است.

5- و اما، با توجه به مسائلی که در چالش 10 ساله هسته ای کشورمان با طرف مقابل در میان بوده است، و نیز با استناد به اظهارات رسمی حریف، محتوای مذاکرات ژنو چندان دور از دسترس نیست که پرداختن به آن در این وجیزه به درازا می کشد و تنها به این نکته اشاره می کنیم که؛ هرچند به نظر می رسد انگیزه مسئولان محترم دولت از نرمش در مذاکرات، بهره گیری تاکتیکی برای پیشبرد اهداف فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران اسلامی بوده است ولی این «تغییر لحن» از نگاه حریف به «تغییر استراتژی» ترجمه شده است به عنوان مثال، مقامات رسمی آمریکا تاکنون با صراحت ایران را به تلاش برای تولید سلاح هسته ای متهم نکرده بودند و با توجه به داده های- هرچند مغرضانه- بازرسان آژانس، از تعبیر «احتمال تلاش برای تولید سلاح هسته ای» استفاده می کردند، ولی اوباما در نطق اخیر خود در مجمع عمومی سازمان ملل برای اولین بار ایران را به تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای متهم کرد! و یا اینکه، گرایش جمهوری اسلامی ایران به مذاکره با آمریکا- اشاره به مکالمه تلفنی آقای روحانی با اوباما- را ناشی از فشار تحریم ها دانست و تعجب آور آن که رئیس جمهور محترم کشورمان نیز با اشاره به اینکه «خزانه کشور خالی است»! آنهم در حالی که تیم هسته ای عازم ژنو بود، به گونه ای ناخواسته ادعای اوباما را تایید کرد! و... و بالاخره باید به این نکته توجه داشت که در دنیای امروز، سهم هر کشوری را- بخوانید حق هر کشوری را- متناسب با اقتدارش می دهند و نه نرمش نابه جا در سر میز مذاکره. بدیهی است در این یادداشت، بخشی از روند مذاکرات به تناسب موضوع دنبال شده است و صد البته باید گفت در پی نادیده گرفتن تلاش بی وقفه تیم مذاکره کننده کشورمان و نقاط مثبت آن نبوده و نیستیم.