نکاتی برای ارتباط پدر پر مشغله با نوجوانش
امروزه، بسیاری از پدرها ممکن است به دلیل مشغله زیاد، فرصت کافی برای تعامل با افراد خانواده و شنیدن حرفهای فرزندان شان نداشته باشند و یا به دلیل خستگی های ناشی از کار و سایر مشکلات زندگی،نتوانند در همان فرصت اندک نیز ارتباط خوب و مثبتی با فرزندان خویش برقرار کنند. در حالی که ارتباطات کلامی محبت آمیز، تعلق خاطر و مورد پذیرش واقع شدن، نه تنها برای نوجوان، بلکه برای تمام افراد نیازی اساسی محسوب میشود.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از مجله کودک، پسرها مخصوصاً در سنین نوجوانی به هم صحبتی، صمیمیت و مشورت با پدرنیاز دارند.گفت وگوهای گرم و سرشار از صمیمت میان والدین و نوجوانان، روابط خانوادگی را منسجم میکندو فرصتی به وجود میآورد تا فرزندان بتوانند مشکلات و دغدغه های فکری خود را با والدین که دلسوزترین ومهربان ترین دوستان آنان هستند، در میان بگذارند و ضمن ابراز نقطه نظرات خود، از رهنمودها و تجربیات آنان نیز استفاده کنند و این مصونیت عاطفی، قطعاًزمینه ساز مصونیت فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی نیزخواهد بود.
بنابراین پدر خانواده به رغم مشغله ها و گرفتاری های فراوانی که دارد، باید با برنامه ریزی دقیق، فرصت مناسب و کافی برای برقراری تعاملات مثبت با فرزند خویش درنظر بگیرد. البته خود نوجوان نیز میتواند نقش فعالی در این زمینه داشته باشد و کمک کند تا در همان فرصت محدود نیز، فضای مناسبی برای برقراری تعامل مثبت ایجاد شود؛ ولی اگر نوجوان خجالتی و کم رو باشد و یا به دلیل سن کم، از مهارت های اجتماعی چندانی برخوردار نباشد، نمیتواند در این زمینه کمک شایانی کند.
نکاتی برای ارتباط کلامی گرم و مثبت
● حرفهای تان را با انتقاد و جملات منفی شروع نکنید.این کار موجب بروز خشم میشود و روند برقراری ارتباط را مختل میکند.
● برای گفت وگوهای مهم، زمان مناسبی را انتخاب کنید و اگر وضعیت روابط تان مناسب نبود، آن را به زمانی موکول کنید که طرف مقابل در وضعیت روحی و روانی بهتری باشد.
● همیشه در ابتدای صحبت، به خصوص وقتی می خواهید مشکلی را مطرح کنید، با ذکر یک نکته مثبت مانند تأیید و تکریم نقاط مثبت شخصیت او،گفت وگو را شروع کنید. با این رفتار مثبت به او یادآوری می کنید که برایش ارزش قایلید و به رغم آن مشکل، ازرفتار مسئولانه ی او آگاه هستید.
● حتی اگر با عقاید طرف مقابل مخالف بودید، سعی نکنید بلافاصله نظر او را رد و نظر خود را برای او تشریح کنید؛ بلکه با احترام، به صحبت های او گوش دهید و نشان دهید که برای نظرات او ارزش قائل هستید.
● با لحنی پرخاشگرانه و طلبکارانه صحبت نکنید. سعی نکنید هنگام خشم و عصبانیت، مسئله ای را حل کنید.
● اجازه ندهید که عواملی مانند تلویزیون، تلفن و نظیر اینها، حواس تان را پرت و ارتباط تان را مختل کند. همه ی توجه خود را به طرف مقابل معطوف کنید.
● ادعا نکنید که همه چیز را میدانید. خود را مجبور کنید که به تمام صحبت های فرد مقابل، فعالانه گوش دهید و اگر در مورد مسئله ای، حق با او بود، حقیقت را بپذیرید.
● اگر اشتباهی مرتکب شده اید، از عذرخواهی کردن نترسید. این کار محبوبیت شما را بیش تر هم میکند.
● به جای صحبت های کلی و تعمیم دادن، مسئله و مشکل خاصی را برای گفت وگو انتخاب کنید.
● از سخنرانی طولانی و نصیحت کردن صرف بپرهیزید و به فرد مقابل نیز اجازه ی ابراز عقیده بدهید.
● توجه داشته باشید که حل مشکل به معنای جنگ قدرت نیست که یک نفر برنده و دیگری، بازنده باشد.
● از تعمیم دادن بیش از حد و استفاده از کلمات«همیشه» و «هرگز» اجتناب کنید.
● بپذیرید که شما هم در ایجاد آن مشکل مقصر بوده اید.
● از مطرح کردن مسائل گذشته یا تحقیر و سرزنش کردن سایر رفتارهای نامناسب فرد مقابل اجتناب کنید و به مسئله ی فعلی بپردازید.
● سعی کنید تمام صحبت های او را تا آخر گوش دهید.از ارتباط و تماس چشمی مداوم، به جلو خم شدن،تکان دادن سر و خلاصه، مهارتهای خوب شنیدن،استفاده کنید.
● در حین گفت وگو، حرف های فرد مقابل را تکرارکنید و ببینید واقعاً منظور او را فهمیده اید یا نه. تلاش کنید بفهمید او چه احساسی دارد، اما از حدس و گمان خودداری کنید.
● احساسات خود را واضح و دقیق بیان کنید.
● غر نزنید و سعی کنید صحبت های تان در حد مکالمه ای منطقی و دوطرفه باقی بماند.
● وقتی اختلاف نظر دارید، سعی کنید راهی برای مصالحه پیدا کنید که برای هر دوطرف قابل قبول باشد.
● امیدوار باشید که هر چیزی ممکن است تغییر کند و به شکل دیگری درآید.
