تجمیع بهعنوان تنها راهحل در نوسازی بافت فرسوده
معاون معماری و شهرسازی وزیر راه و شهرسازی گفت: سازمان نوسازی شهر تهران تجمیع را بهعنوان تنها راهحل در نوسازی بافت فرسوده بدون هیچگونه دستورالعمل، ضابطه و بازخوردی توصیه میکند.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی،محمدسعید ایزدی در نخستین نشست از سلسله نشستهای بازخوانی ضوابط، فرایندها و سیاستهای بازآفرینی شهری در بافتهای ناکارآمد گفت: سیاست تجمیع میتواند یکی از راهحلها در مناطقی خاص از بافت شهری موردتوجه قرار بگیرد اما اینکه بدون هیچ ضابطهای مردم را تنها تشویق به تجمیع کنیم، درست نیست.
وی بیان کرد: افرادی که در حوزه نوسازی و بهسازی شهری فعالیت میکنند، میدانند که با چه مشقتی فرآیند نوسازی صورت میگیرد.
وی اظهار کرد: توجه به نوسازیهای رویداده نشان میدهد که محصول پایانی همانند تمام شهر ناموزون، نامتقارن و با تراکم بالا است و تمام این موارد برای افراد سؤالی را ایجاد میکند که در زمینههای موجود چه کار باید کرد و فرآیند نوسازی باید به چه نحوی انجام شود؟ آیا الگوهایی برای این موضوع داریم و ضوابط و مقررات برای حل این مشکل کمک میکند؟
معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی افزود: در حال حاضر اتفاقی که روی میدهد ناامیدکننده است و طبق مطالعهای که حدود سه سال پیش انجام شد، سازمان نوسازی شهر تهران تجمیع را بهعنوان تنها راهحل در نوسازی بافت بدون هیچگونه دستورالعمل، ضابطه و بازخوردی توصیه میکند.
وی با اشاره به سیاستهای تشویقی طرح تجمیع گفت: سرانجام تجمیع در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و فضایی کالبدی بوده است.
ایزدی تصریح کرد: سیاست تجمیع میتواند یکی از راهحلها در مناطقی خاص از بافت شهری موردتوجه قرار بگیرد اما اینکه بدون هیچ ضابطهای مردم را تنها تشویق به تجمیع کنیم، درست نیست.
وی ادامه داد: این مطالعه نشان میدهد با تجمیع بافتهای ناکارآمد، چهره کالبدی این مناطق تغییر میکند اما فضای اجتماعی آنها دگرگون میشود.
معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی گفت: مناطقی از شهر که در دورهای فرسوده نامیده میشدند و دارای بافت تاریخی هستند، به لحاظ چهره کالبدی نامطلوب هستند اما فضای اجتماعی گرم و شیرینی دارند و همبستگی اجتماعی در آنها محسوس است.
وی تصریح کرد: با این دگرگونی و تجمیع در بافت مسکونی دیگر از نشاط اجتماعی و ویژگیهای منحصربهفرد بافتهای شهری خبری نیست.
ایزدی با بیان اینکه با ورود به حوزه معماری و شهرسازی بهضرورت یک نقد اساسی نسبت به ضوابط ساختوساز در کل شهر پی بردیم، افزود: بزرگان معماری و مهندسان مشاور تلاش کردند تا این ضوابط را تغییر دهند و بر این اساس در مناطق دارای بافت ناکارآمد، فضای مناسبی خلق کنند.
وی اظهار کرد: پس از این تحقیقات به این پرسش رسیدیم که آیا در صورت فرصت نوسازی در مناطق دارای بافت ناکارآمد، ضوابط ساختوساز فعلی میتواند پاسخگوی نیاز ساکنان این مناطق باشد؟ اگر در زمینههای موجود شهر، کاری انجام میدهیم ضوابط ساختوساز فعلی چه محدودیتهایی دارد و با آسیبشناسی چگونه میتوانیم راهحلهایی برای برونرفت از مسائل حاد این ضوابط و مقررات پیدا و برای اصلاح آن اقدام کنیم.
معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی گفت: در شورای عالی معماری و شهرسازی و حوزه معماری و شهرسازی اعلام آمادگی کردیم تا از طریق هماندیشی افراد در حوزه دانشگاهی و حرفه این اصلاحات را انجام دهیم.
وی افزود: طبق تحقیق معاونت معماری و شهرسازی و بررسی ضوابط ساختمانی در قرن حاضر، متخصصان به نتایج خوبی رسیدند اما معتقدند تغییرات باید تدریجی صورت بگیرد تا زمینه را برای بهبود وضعیت شهر فراهم کند.
ایزدی اظهار کرد: بر اساس قانون ۴۰-۶۰ ساختوساز در بخشی از زمین انجام میشود اما حاصل آن ساختمانهایی بدون ارتباط با یکدیگر است که میتوان با تغییراتی این وضعیت را اصلاح کرد.
وی بیان کرد: میتوان از اقدامات خلاقانه و مبتکرانه در کوتاهمدت و اقدامات بلندمدت مانند اصلاح تمام این ضوابط بهره برد که باید جامعه مهندسی با این موضوع همراه شود تا مانند اتفاقی که در نظاممهندسی رقم خورده نشود و تضاد منافع مشکلاتی را ایجاد نکند.
معاون معماری و شهرسازی وزارت راه و شهرسازی تصریح کرد: نگاه آسیب شناسانه به ضوابط ساختمانی بهویژه در فرآیند نوسازی و بهسازی نشان میدهد که آنچه در شهر اتفاق میافتد و حاصل آن برای سازمان فضایی و اجتماعی نامطلوب است.
وی افزود: متأسفانه بدون توجه بهدرستی یا نادرستی، به تخریب بافت بهویژه آثار ثبتشده ملی اقدام شده و این آثار تاریخی الگوهای خیلی خوبی هستند که به ما میگویند درگذشته چگونه به همسایهها، آسمان، زمین و سازمان فضایی شهر فکر میکردیم و چه راهحلی داشتیم که امروز متأسفانه باقیمانده آنها را به نام توسعه مذهبی تخریب میکنیم.