دوستی "ترامپ-مکرون" ضامن حفظ برجام

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، 'راجر کوهن' ستون نویس نیویورک تایمز در این دیدگاه آورده است:گویی دلمان می خواهد بگوییم رابطه میان ' امانوئل مکرون' رئیس جمهور فرانسه و ' دونالد ترامپ' رئیس جمهور آمریکا غیر محتمل ترین دوستی هاست. اما این کج فهمی است.

وی آورده است: معدود موضوعاتی هستند که این دو با هم در آن اتفاق نظر دارند. در هیچ کدام از موضوعاتی همچون ایران،تجارت، اتحادیه اروپا،شرایط آب و هوایی کره زمین،'ولادیمیر پوتین'، لزوم انتقاد کردن از پوتین،اهمیت رعایت اصل کرامت انسان،فضیلت حقیقت و یا فضیلت روشنگری نظرات منطبق با هم ندارند.

کوهن افزود:اما در عین حال شنیده می شود که این دو اغلب اوقات با هم صحبت می کنند. ترامپ در زمینه لزوم اصلاح بازار کار با مکرون هم عقیده است. اولین ملاقات رسمی دولت ترامپ ماه آینده در دیدار با مکرون در کاخ سفید خواهد بود. این افتخاری است ویژه برای مکرون که ترامپ از او به عنوان یک 'آدم بزرگ' یاد کرده است.

ستون نویس نیویورک تایمز خاطر نشان کرد: رئیس جمهور فرانسه بهترین دوست ترامپ در اروپاست و شاید هم فراتر از اروپا. با 'ترزا می' نخست وزیر انگلیس که نشد یک رابطه درست و حسابی ساخته شود. رابطه با 'آنگلا مرکل' صدر اعظم آلمان هم که اصلا بوجود نیامد. با این حساب فقط می ماند رابطه ترامپ - مکرون که تنها لولا در دو سوی اقیانوس اطلس است که هنوز صدای خش روغن نخورده اش در نیامده است. ابدا مایه تعجب نیست. هر دو مرد از ناکجا آباد به این جایگاه رسیده اند. هردو آدم های یکه و تنها و مستقلی بودند که فقط موجی از نارضایتی از وضع موجود آنها را به رفعت مقام رساند. این دو؛ تصادف های تاریخ هستند که در دوران گذر از یک عصر و ورود به عصری دیگر، به درون ساختار قدرت چپانده شدند . میل وافر به اخلال ایجاد کردن در روند جاری امور؛ این دو اخلالگر را ساخته و پرداخته است.

کوهن در ادامه آورده است: هردو برای دستگاه سیاسی کشورهای متبوعشان فقط یک سری زباله درست کرده و احزاب سیاسی را یا خرد کرده اند و یا آنها را به همکاری با خود جلب کرده اند.

هردو فهمیده اند که رای دهندگان دیگر حقیقتا خسته شده اند و عصبانی اند، اعتمادی به اجماع لیبرال ندارند؛ از دست مقدمات کار جهانی سازی عصبانی اند ؛ حوصله احیاء عظمت را ندارند؛ تشنه رک و راست بودن نه هشدارهای کارشناسان آن هم از سر وظیفه شناسی هستند.

کوهن در این یادداشت نوشته است : مکرون در سن40 سالگی حکم پسر ترامپ را دارد. او سنگ بنای یک تئاتر بزرگ نمایی را در وسط میدان بر زمین کوبید و در مقطعی که افراط گرایی وارد عرصه شده است و بی محابا وسوسه می کند ؛ فرصتی برای ابراز وجود سیاستهای میانه رو باز کرد. در موضوع مهاجرت، او سخت گیر است و می داند که رمز بقائش همین موضوع است.صحنه نمایش ترامپ هم یک حرکت زیگزاگی قلدرمآبانه و بی وقفه سرو صدا ایجاد کردن و اغلب هم بی معناست.برای هردو؛ تحرک و عمل؛ دو اصل اساسی است.

این ستون نویس نیویورک تایمز افزود: مکرون سال گذشته پیروزی انتخاباتی اش را با یک نطق در موزه 'لوور' جشن گرفت. در 'ورسای' با 'پوتین' سلام و احوالپرسی کرد و امسال هم در کاخ ' سان کینگ ( سلطان خورشید)' پاریس برای جذب سرمایه گذاری خارجی 3 میلیارد دلاری میزبان اجلاس سران تمام روسای شرکتهای معظم از سرتاسر جهان بود که به گفته یک ناظر سیاسی؛ این ' بیایید عظمت فرانسه را احیا کنیم' نبود. بلکه ژستی شبیه به آن بود.

کوهن نوشت:اما با همه این اوصاف؛ دوستی میان این دو؛ به خصوص در این مقطع که ترامپ یک سری مقامات جنگ طلب را دور و برش جمع کرده است؛ امری بشدت حیاتی و مهم و بلکه هم بسیار مهم است.ما هنوز نمی دانیم مکرون از این دوستی چه اهرم قدرتی بدست خواهد آورد. ما هنوز نمی دانیم آیا این دوستی؛ اتفاقی است عالی و یا یک چیز مفید. من (نگارنده مطلب) سعی نکردم جلوی ترامپ را بگیرم تا از توافق آب و هوایی خارج نشود یا 'بیت المقدس ' را به پایتختی اسرائیل انتخاب نکند. از هیئت منصفه هم که هنوز خبری نیست. ترامپ اتحادیه اروپا را از اعمال تعرفه گمرکی برای فولاد و آلومینیوم معاف ساخت. مسلما ترامپ این تصمیم را تحت فشار سخت فرانسه گرفت.

وی در ادامه آورده است : و اما می ماند موضوع مهم ایران. اگر مکرون نتواند جلوی ترامپ را بگیرد که در مورد ایران دست به بدترین کار نزند و در تاریخ 12 مه (22 اردیبهشت ماه) توافق هسته ای ایران را نابود نکند و فسخ تحریمهای ایران را تمدید نکند؛ در آن صورت هر اتفاقی امکان دارد بیفتد.توافق هسته ای دارد خوب کار می کند. فرانسه هم مصمم است هرطور شده آن را حفظ کند.اگر این توافق از هم بپاشد؛ نزاع و ستیزه ای که همین حالا با ماهیت اختلاف شیعه و سنی در خاورمیانه جریان دارد به مراتب بدتر خواهد شد.'پیمان منع گسترش سلاحهای کشتار جمعی' آنقدر بی اهمیت می شود که دیگر معنا و موضوعیت خود را از دست خواهد داد. همه چیز نابود خواهد شد.

ستون نویس نیویورک تایمز خاطر نشان کرد: با توجه به پیامدهای قابل پیش بینی تخریب توافق هسته ای؛ چالش مکرون و اروپا در جلوگیری از به جوش آمدن جنون ایران به اوج خود رسیده است.اما علائم خوبی به چشم نمی خورد. ' مایک پمپئو' که ترامپ وی را برای تصدی پست وزارت خارجه آینده اش در نظر گرفته است یک دشمن سرسخت ایران است. ' جان بولتون' مشاور جدید امنیت ملی ترامپ که جایگزین سپهبد ' هربرت اچ. مک مستر' خواهد شد می خواهد که توافق هسته ای را منسوخ کند.این تازه شروع کار است. روند خرابی ها همچنان ادامه دارد.

کوهن ادامه داد: رفتارهای ترامپ روز به روز غیرمعقول تر و غیرقابل پیش بینی تر از قبل می شود. در ماههای آتی ؛ تحقیقات در مورد دخالت روسیه در انتخابات آمریکا تشدید خواهد شد و بر همین اساس دوستی مکرون با ترامپ می تواند تضمین بدهد که کار از این خرابتر نخواهد شد.برخلاف ترامپ؛ رئیس جمهور فرانسه می داند چه می خواهد و این ظرفیت را دارد که یک استراتژی منسجم را دنبال کند.در برابر تمامی ویرانگری های ترامپ؛ مکرون یک خاکریز است.

وی گفت: تعصب قومیتی - ملیتی، رشد روزافزون استبداد و اقتدارگرایی پوتین و 'شی جینپنگ' ، فرسایش حاکمیت قانون، جنگهای تجاری، نظامی ساختن سیاست خارجی و بالاخره تخریب اتحادیه اروپا، همه و همه از مصادیق ویرانگری های ترامپ است.دیدگاه مکرون در مورد احیاء مجدد عظمت فرانسه، منطبق با ایده آلهای (آرمانها) فرانسه است. اما دیدگاه ترامپ در مورد لزوم احیاء عظمت آمریکا؛ خیانت به ایده آلهای آمریکاست.اختلاف واقعا وجود دارد. اما همه چیز بستگی به آن دارد که این دوستی؛ دوستی ای باشد محقق شدنی.