درختان محکوم به مرگ

رنگ بلوک‌های سیمانی خاکستری تیره است و داخل باغچه های تنک، یکی در میان درخت های کاج دیده می شود. کنار بعضی از باغچه‌ها حجم زیادی از شاخه های بریده شده درختان کاج دیده می شود و میان بعضی از باغچه ها تنه درخت های بریده شده ای افتاده که از ضخامت‌شان پیداست سال های زیادی از عمرشان می‌گذرد. سطح مقطع بعضی از شاخه ها نشان می دهد که به خاطر تحمل فشار، طاقت‌شان تمام شده و شکسته اند و بعضی دیگر معلوم است با اره برقی قطع شده‌اند. هواکش آشپزخانه‌های این شهرک قدیمی با صدایی آرام و ضعیف می چرخند و بوی انواع و اقسام غذاها را از آشپزخانه ها بیرون می فرستند. گاهی هم مردی یا زنی دست کودکش را گرفته و می رود تا از سوپری کنار شهرک خرید کند. همسایه ها وقتی تک و توک به هم می‌رسند ،کمتر حوصله احوالپرسی دارند و می خواهند هر چه زودتر به خانه های‌شان برگردند. شاید بعد از چند روز دیدن حجمی از تنه و شاخ و برگ درختان که میان باغچه‌های شهرک افتاده، برای‌شان عادی باشد.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از قانون، روز چهارشنبه هفته گذشته تصاویر درختان کاج قطع شده در شهرک پلیس دست به دست در تلگرام چرخید و عکس‌العمل‌های فراوانی را ایجاد کرد. در زیرنویس این عکس‌ها آمده بود قطع غیرقانونی درختان فضای سبز در پارکی در نازی آباد تهران. چند ساعت بعد حجت نظری، یکی از اعضای شورای شهر تهران در توییتی این خبر را تایید کرد و گفت که از طریق مراجع قضایی آن را پیگیری خواهد کرد.

اهالی شاخه‌های شکسته‌شده را از درخت‌ها جدا کردند

پیرمرد کارگر فضای سبز شهرک که لباس کهنه فضای سبزش نشانی از آرم شهرداری تهران یا جای دیگر را ندارد، در حال جابه جایی شاخه های درختان است. تقریبا تصاویری که سه روز پیش در عکس ها منتشر شده بود، حالا هم همان است و از حجم شاخه های و درخت های بریده شده کم نشده است. این را باغبانی که مشغول تمیز کردن باغچه‌هاست، می‌گوید:« روزی که برف آمد، درخت ها سنگین شدند و بعضی‌های‌شان شکست و روی زمین افتادند. بعضی‌های‌شان هم نیمه شکسته روی درخت ها ماندند. ما خودمان تصمیم گرفتیم که این شاخه های شکسته و نیمه‌جان را بکنیم». او این ها با قاطعیت می‌گوید و تندی می رود و یکی از تنه های قطور درختی که بریده شده را نشان می دهد و می گوید:« این تنه درخت را می بینی؟ سال هاست که خشک شده. ما همه درخت ها را هرس کردیم».

سال‌هاست اینجا را بایکوت کرده اند

اما میان درختان هرس شده، پر از شاخه های درختانی است که سبز و زنده اند. حرف های باغبان را یکی از اعضای هیات مدیره ساختمان هم تایید می کند. دو مرد، یکی پیر و دیگری جوان داخل اتاقک هیات مدیره نشسته اند و درباره این ماجرا با هم صحبت می کنند. پیرمرد می‌گوید:«اینجا اسمش شهرک پلیس است و بیشتر ساکنانش بارنشسته‌های نیروی انتظامی هستند. البته سال‌هاست که نیروی انتظامی شهرک را واگذار کرده است» .همین که ماجرای قطع درختان را می شنود، داغ دلش تازه می‌شود و می گوید:«سال‌هاست که کسی به این شهرک سری نمی‌زند. حالا بعد از این همه سال به دلیل چندتا عکس یادشان افتاده که ما هم زنده هستیم». او درباره ماجرای قطع درخت ها توضیح می دهد:« از همان روزی که برف آمد شاخه های درختان سنگینی کرد و بعضی درخت ها همانجا آسیب دیدند. یک هفته گذشت و ما تصمیم گرفتیم به چند باغبان بگوییم که بیایند باغچه ها را هرس کنند. برای این کار اره برقی آوردند و همین که صدای اره برقی در محوطه پیچید، بعضی از همسایه ها با شهرداری تماس گرفتند و گفتند که ما داریم از قصد درخت ها را می‌بریم». او درباره علت این اتفاق نیز می گوید:« سال گذشته یک خریدار شخصی آمد تا شهرک را بخرد اما همه ساکنان برای این کار رضایت ندادند و ما هم شهرک را نفروختیم. حالا هم هیچ تصمیم قطعی برای فروش اینجا نیست. اگر قرار باشد این مجتمع فروخته شود، حتما باید با رضایت تمام اهالی محل انجام شود». پیرمرد عضو هیات مدیره که ترجیح می دهد نامش در روزنامه نیاید، می گوید:« حالا چه اتفاقی افتاده که مسئولان شهرداری یاد ما کردند؟ ما سال‌هاست در این شهرک با اعمال شاقه زندگی می کنیم. دریغ از اینکه یک‌بار مسئولان شهرداری بیایند اینجا و به ما سر بزنند. ما الان نزدیک به 50 سال است که در این منطقه می نشینیم و در این سال‌ها تمام درختان را خودمان کاشته ایم. چطور می شود که این درخت ها را با دست خودمان قطع کنیم؟» پیرمرد که خودش هم بازنشسته نیروی انتظامی است، این‌ها را می گوید و در اتاق مدیریت و ساختمان را می بندد و می رود. سه مرد میانسال کنار ماشین های‌شان در محوطه پارکینگ ایستاده اند و با هم صحبت می کنند. یکی شان که قد بلندی دارد و کت خاکستری رنگ کهنه ای به تن دارد ،می‌گوید:« سال‌هاست شهردار که هیچ، مقام مسئولی به این شهرک سری نزده است. ما حتی فاضلاب نداریم. 40 سال پیش خودمان سیستم تخلیه فاضلاب برای خانه‌های‌مان نصب کردیم و حالا هم از همان استفاده می کنیم. ما 30 سال است پیگیر این هستیم که شهرداری حداقل امکانات اولیه را به این شهرک بدهد اما دریغ از توجهی که به ما کنند». مرد دیگری که نان های لواش تازه را داخل نایلون گذاشته و در راه برگشت به خانه به صحبت با همسایه ها ایستاده، می گوید:« انگار نه انگار که ما در تهران زندگی می کنیم. ما خودمان برای شهرک‌مان کسی را استخدام کرده ایم که هر روز زباله های شهرک را جمع آوری می کند و وقتی ماشین جمع آوری زباله آمد، به او تحویل بدهد. حتی فیش های آب و برق و گاز را حاضر نیستند بیایند و تک تک به خانه ها تحویل بدهند. همه را می اندازند جلوی مجتمع تا یکی از اهالی برود و آن‌ها را بیاورد و میان همسایه ها تقسیم کند. حتی کاغذهای مالیات را هم نمی آورند جلوی خانه مان. بعد هم جریمه مالیات می آورند و می گویند چرا جریمه مالیات‌تان را نمی دهید؟» پیرمرد دیگر هم در ادامه صحبت‌های همسایه با عصبانیت می گوید:« در این سال ها حتی یک بار هم شهردرای منطقه هم به اینجا سر نزده است، آنوقت حالا که عکس درخت های بریده همه جا پخش شده، آمده اید و می خواهید از ما شکایت کنید؟» جوان‌های شهرک وقتی حرف های پدرهای‌شان را می شنوند، آن‌ها هم می خواهند حرف بزنند. عده ای از اهالی به خاطر فروش شهرک ناراضی هستند، عده ای هم سن و سال بالایی دارند و از بازنشسته های قدیم نیروی انتظامی هستند، نمی‌توانند در سال‌های پیری خانه‌های‌شان را عوض کنند؛ به‌خصوص که میان اهالی پیچیده که خریدار می خواهد به محض اینکه شهرک را خرید، خراب کند و بنای دیگری بر آن بسازد.

برای قطع درختان باید از شهرداری مجوز می‌گرفتند

اما قطع درختان باغچه های شهرک پلیس نازی آباد واکنش هایی در میان اعضای شورای شهر تهران به همراه داشت؛ از آن جمله زهرا صدر اعظم نوری، رییس کمیسیون محیط‌ زیست شورای شهر تهران گفت: «هر اقدامی که بخواهد در آن مجموعه انجام شود، نباید موجب قطع درختان شود و اگر درختی به دلیل اجرای یک طرح قطع شود، به شدت برخورد خواهیم کرد». او درباره جریمه قطع تک تک درختان این شهرک ادامه داد:« جریمه برای پرونده قطع درختان مجتمع پلیس قطعی بوده، اما میزان آن هنوز مشخص نشده است». صدر اعظم نوری با بیان اینکه در این شهرک نزدیک به هزار اصله درخت وجود دارد ،گفت:« به‌تازگی طی گزارشی مطلع شدیم که حدود 40 اصله درخت در این محل قطع شده، به همین منظور نماینده شورا در کمیسیون ماده 7 از این محل بازدید به عمل آورد».رییس کمیسیون محیط زیست شورای شهر تهران با بیان اینکه طبق بررسی‌های به عمل آمده مشخص شد برخی از این درختان بر اثر برف شکسته‌ شده بودند، ادامه داد:« گویا مدیریت مجموعه هم به دلایلی تصمیم به قطع درختان گرفته بود و این تعداد درختی را که احساس می‌کرد خطرآفرین هستند یا بر اساس اهداف دیگری که داشته، قطع کرده است. پرونده تشکیل شده برای این موضوع به کمیسیون ماده 7 رفته تا رسیدگی شود و طبق قانون با مدیریت مجتمع برخورد می‌شود».

صدر اعظم نوری در پاسخ به سوالی مبنی بر احتمال تغییر کاربری کوی پلیس نازی‌آباد در آینده نزدیک بیان کرد: « تغییر کاربری برای این مجتمع هنوز مشخص نیست، چون باید طبق طرح تفصیلی‌ انجام شود و بر اساس طرح تفصیلی، پهنه آن نقطه هر چه که باشد باید عمل شود». همچنین سید آرش حسینی میلانی، رییس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران نیز گفت: «طی روزهای گذشته، خبری در رسانه‌ها مبنی بر قطع ۴۰ اصله درخت در این مجتمع منتشر شد که این موضوع، حساسیت‌هایی را در میان شهروندان تهرانی به ویژه دوستداران محیط زیست ایجاد کرد». او با بیان اینکه بازدید از این مجتمع برای بررسی این موضوع و همچنین دیگر مشکلات و مسائل مجتمع کوی پلیس ضروری بود، ادامه داد:« از گذشته حدود ۴۰درصد از فضای این مجتمع به فضای سبز اختصاص یافته بوده است» .او ادامه داد:«فضای سبز مجتمع‌هایی همچون کوی پلیس تنها مختص به این مجتمع‌ها نیستند بلکه جزو میراث سبز و دارایی‌های منطقه نازی‌آباد و شهر تهران هستند و هرگونه قطع بدون توجیه درخت اشتباهی بسیار بزرگ است». میلانی لازمه قطع درختان در شهرک ها و مجتمع های مسکونی را منوط به مجوز شهرداری تهران دانست و افزود:« در این واقعه نیز حتما سازمان پارک‌ها و فضای سبز شهر تهران و شهرداری منطقه ۱۶ با جدیت وارد شده و بررسی‌ها کارشناسی، قانونی و منصفانه باشد و شرایط احتمالی سقوط درختان در ساعات اولیه بارش بارف مد نظر قرار گیرد». وی با اشاره به وضعیت ایمنی مجتمع کوی پلیس در برابر حریق خاطرنشان کرد: « لازم است مطالعات و بررسی‌هایی درخصوص وضعیت ایمنی مجتمع کوی پلیس در برابر آتش‌سوزی صورت بگیرد و کمیته ایمنی شورای شهر در این باره پیگیری‌هایی خواهد داشت». زهرا نژاد بهرام نیز با اشاره به اینکه 90 درصد باغات تهران در دوره مدیریت مختاری( رییس سازمان فضای سبز شهردرای تهران در 20 سال گذشته) نابود شده است، گفت: « قرار بود باغات تهران ریه های تنفسی شهر باشند، در حالی که هم اکنون بخش بزرگی از چهار هزار هکتار باغ تهران از دست رفته است.»