اوپک چگونه می‌تواند قیمت نفت را افزایش دهد؟

اویل پرایس نوشت؛ بازار نفت پس از شور و اشتیاق کوتاه اولیه ای که به توافق کاهش تولید سامان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) نشان داد، اکنون کم کم نسبت به آن بی تفاوت و سرد رفتار می کند، زیرا شواهد حاکی از آن است که مازاد عرضه نفت به آن سرعتی که انتظار می رفت، از بین رفتنی نیست.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، تمدید توافق کاهش تولید نتوانست قیمت های نفت را بالا ببرد و ناامیدی بازار از کاهش بیشتر سطح تولید حتی موجب افت سطح قیمت نیز شد.

در حقیقت، تلاش اوپک برای ایجاد تعادل در بازار نفت و افزایش سطح قیمت ها، دیگر آن تاثیر گذشته را ندارد.

اوپک با افزایش تولید از سوی تولیدکنندگانی مانند آمریکا روبرواست که چرخه تولیدشان کوتاه است، روبروست و در واقع، افزایش سطح تولید کشورهای غیراوپکی که توافق کاهش تولید را امضا نکرده اند، مانع اثر گذاری مطلوب توافق یاد شده می شود.

با توجه به تئوری بازی ها، اوپک سه راهبرد بالقوه برای مدیریت بهتر عرضه و پس گیری جایگاه گذشته خود در بازار نفت دارد.

این راه بردها مستلزم همکاری بیشتر اوپک و غیراوپک، برنامه نهادینه تر شده برای نظارت بر کاهش تولید و در نظر گرفتن محرک هایی برای ممانعت از تقلب آن دسته از اعضای اوپک است که به شدت نیازمند پول هستند.

گزینه نخست، تلاش برای جلب همکاری سایر تولیدکنندگان غیراوپک از جمله تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا است.

با در نظر گرفتن میزان اعتقاد تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا به مکانیزم بازار برای تعیین سطح قیمت نفت و نیز سطح عمومی ناسازگاری آنها با دولت و سازمان های فرا دولتی در تعیین سطح تولید، احتمال اینکه این گزینه قابلیت اجرا داشته باشد، زیاد نیست

راهبرد دوم، تقویت همکاری کشورهای اوپک و غیراوپک است که متعهد به توافق کاهش تولید و خواهان کاهش بیش از پیش سطح تولیدهستند.

در این راهبرد می توان به جای مکانیسم فعلی که در آن سطح تبعیت تولیدکنندگان از توافق کاهش تولید به خود آنها بستگی دارد، مکانیسم قوی تری طراحی کرد که در آن سطح مشارکت اختیاری نباشد.

این راهبرد همچنین می تواند شامل ایجاد صندوقی به نام «صندوق تثبیت» باشد که با کمک آن دسته از اعضای اوپک که به شدت نیازمند پول هستند، انگیزه آنها برای تبعیت از توافق کاهش تولید را تقویت کند.

با توجه به اینکه برخی کشورهای عضو اوپک به جای اینکه منتظر بالا رفتن سطح قیمت ها بمانند، تلاش می کنند با تولید و فروش بیشتر نفت، درآمد خود را افزایش دهند، پایبندی این سازمان به توافق مذکور در حال کاهش است.

این مساله سبب می شود، روسیه نیز تمایل چندانی به کاهش بیشتر سطح تولید نداشته باشد.

کمیته مشترک فنی اوپک و غیراوپک هفتم و هشتم اوت (دوشنبه و سه شنبه این هفته) در ابوظبی جلسه دارد که موضوع آن بررسی راه هایی افزایش پایبندی کشورهایی است که 100 درصد به توافق کاهش تولید پایبند نیستند و تولیدشان بیش از سهمیه تعیین شده است.

هفت ماه از اعتبار توافق فعلی کاهش تولید باقی مانده است در حالی که اکوادور ماه پیش از سهمیه تعیین شده فراتر رفت و اعلام کرد که دیگر نمی خواهد به توافق مذکور پایبند باشد زیرا ناچار است درآمد نفتی خود را افزایش دهد.

و راهبرد آخر، سیاستی است که اوپک پیش از امضای توافق کاهش تولید، مطابق آن عمل می کرد و آن اینکه، اوپک می تواند دست از کاهش تولید بردارد و با عرضه نفت بیشتر به بازار سطح قیمت ها را پایین آورده و تولیدکنندگان پرهزینه را از بازار بیرون کند.

با وجود اینکه این سیاست می تواند تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا را از بازار خارج می کند، اما خود اوپک را نیز زمین گیر می کند، زیرا در حالی که نقطه سر به سر درآمد- هزینه عربستان سعودی، عراق و ایران بسیار پایین است و می توانند کاهش قیمت ها را تحمل کند، اما به قیمت نیاز دارند که بتواند بودجه آنها را متعادل نگه دارد و این قیمت بسیار بالا است.

بر اساس اعلام بانک گلدمن ساچز آمریکا، میانگین قیمت نفتی که بودجه کشورهای اوپک را در تعادل نگه می دارد، 70 دلار در هر بشکه است که خیلی بیشتر از قیمت 40 تا 60 دلاری است که شرکت های بزرگ نفتی برای پرداخت هزینه های تولید و سود سهام خود نیاز دارند.

در سطوح پایین قیمت نفت، کشورهای خاورمیانه ممکن است ناچار شوند سیاست های ریاضتی بیشتری مانند کاهش یارانه ها و کاهش مزایای کارکنان دولتی را در پیش بگیرند.

بنابراین، اجرای هیچیک از این سه گزینه برای اوپک آسان نیست و حتی ممکن است جایگاه سنتی آن در بازار نفت را نیز به خطر اندازد، جایگاهی که به این سازمان قدرت تعیین قیمت را می دهد.