زیباکلام: وزرای دولت از روحانی حمایت نکرد

زیباکلام اظهار داشت: حقیقتش را بخواهید، من اصلا با دولت و حلقه ی نزدیک به روحانی ارتباطی ندارم و این برخلاف انچه همه تصور دارند، است. اما نکته ای را که می توانم در مورد سخنان اخیر روحانی، روی آن صحه بگذارم این است که او در جریان انتخابات بسیار بسیار تنها بود. مجددا تاکید می کنم روحانی به معنای واقعی کلمه بسیار تنها بود.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از انتخاب، وی افزود: شما کمتر وزیر دولت را می دیدید، کمتر کسی را در حلقه ی نزدیک روحانی می دیدید که در انتخابات آستینش را بالا زده باشد و رخت کار تنش کرده باشند و قرص و محکم وارد میدان شده باشد. در واقع، هشتاد تا نود درصد. بار انتخابات را خود روحانی تنها به دوش می کشید. در استان ها و شهرستانها، روحانی تک و تنها بود. از آن حلقه ی نزدیک، مثل نهاوندیان، نوبخت، واقعا کسی را نمی دیدیم که ایشان را همراهی کند.

این تحلیلگر سیاسی اضافه کرد: در حلقه ی بعدی که شامل وزرا می شود هیچیک از وزرا پا جلو نگذاشتند و نیامدند که از روحانی و حتی دستکم از عملکرد خودشان دفاع کنند. چون همه ی استراتژی اصولگرایان در این انتخابات در مناظره ها و غیره، این بود که بگویند دولت روحانی کاری انجام نداده و فقط وعده داده است.

وی ضمن انتقاد از کم کاری اعضای دولت در انتخابات اضافه کرد: این وزرا و افراد لااقل برای دفاع از خودشان هم که شده بود، باید جلو می آمدند. نعمت زاده باید در وزارت صنایع  جلو می آمد، ربیعی در وزارت کار باید می آمد جلو و می گفت این کارها را کرده است. این آقایان عملا سکوت میکردند. سکوت این افراد، این تلقی را بوجود می آورد که انگار اصولگرایان درست می گویند. به جز زنگنه، ظریف و طیب نیا و قاضی زاده هاشمی واقعا کس دیگری را ندیدم که در حمایت از روحانی جلو بیاید البته دکتر رحمانی فضلی. باوجود انکه اصولگراست و هیچوقت ادعای اصلح طلبی نداشته، اما بعنوان وزیر کشور خوب عمل کرد و در مسیر قانون به روحانی کمک کرد.

وی ادامه داد: برخی وزرا و نزدیکان روحانی حتی به اندازه ی رحمانی فضلی اصولگرا هم پا به میدان نگذاشتند و حتی یک سفر همراه با روحانی نرفتند، البته به جز دکتر ظریف. واقعا هیچ حرکت خاصی از دستیاران و نزدیکان روحانی در طول انتخابات ندیدم. نمی دانم اینها چرا انقدر ملاحظه کاری و محافظه کاری می کردند.

زیباکلام با بیان اینکه پیروزی روحانی مرهون تلاش های خود اوست، اظهار داشت: من به جد معتدم که پیروزی روحانی ناشی از تمام سخنرانی و حرکت های شخص خودش بود. او واقعا بار انتخابات را به دوش کشید. البته در این میان استتثای بزرگی به نام مهندس جهانگیری وجود  داشت که در قامت یک کاندیدا ظاهر شد و از روحانی دفاع کرد. اگر جهانگیری، ظریف، طیب نیا و زنگنه و تا حدودی رحمانی را فاکتور بگیریم، ما باقی کابینه و حلقه نزدیک به روحانی یعنی نوبخت و نهاوندیان، حرکتی نکردند، اصلا انگار نه انگار که انتخابات است و روحانی رئیس انهاست. کافی است عملکرد این اقایان را با نزدکان احمدی نژاد مقایسه کنید. هنوز که هنوز است، باوجود اینکه احمدی نژاد کاملا به حاشیه رانده شده، اما افرادی مثل مشایی، جوانفکر و هاشمی ثمره قرص و محکم پشت او هنوز ایستاده اند و رهایش نکرده اند. روحانی در نهایت در ضیافت افطار دلخوری خود را بروز داد که خیلی هم دور از انتظار نبود و ناراحتی اش از نزدیکانش کاملا قابل درک بود. واقعا نمی دانم شاید فکر میکردند رئیسی برنده می شود و نمیخواستند همه تخم مرغ ها را در سبد روحانی بگذارند.

وی اضافه کرد: جدا از اینکه نمی دانم دغدغه اقایان جه بوده، باید بگویم اینها اصلا توانی هم ندارند. واقعا نمی دانم ادمی مثل نوبخت چرا باید چنین جایگاه مهمی داشته باشد. من ظرف این سه سال گذشته، بارها به رشت رفته ام، دل اصلاح طلبان رشت از ایشان خون است. میگویند زمان احمدی نژاد اینقدر خار و درحاشیه نبوده ایم. باتوجه به اینکه خودش برای رشت است ولی کوچترین دست دوستی و رفاقت به نیروهای معتدل و میانه روی دراز نکرده است. رشت که شهرشان است تو خود بخوان حدیث از این مجمل. همه از دست نهاوندیان و نوبخت می نالند.

وی در پایان گفت: البته ناگفته نماند، تنها چیزی که از این اقایان در طی این مدت و همچنین برخی وزرا دیدیم این بود که طوری رفتار نکنیم که مخالفان و اصولگرایان از ما برنجند و به تریج قبایشان بربخورد. این تاسف اور است که افرادی در ان جایگاه قرار داده شده اند و همه فکر و ذکرشان این است.