فرانسه در یک قدمی تکرار کابوس ترامپ

برخی نظرسنجی‌ها پیش‌بینی می‌کنند که لوپن ممکن است به دور دوم انتخابات وارد شود. مجموعه‌ای از ترس‌ها مانند ورود لوپن به دور دوم انتخابات، ورود او به الیزه، بحث‌های مربوط به فرگزیت (خروج احتمالی فرانسه از اروپا) و ... باعث شده افکار عمومی فرانسه، محافل رسانه‌ای و آکادمیک در فرانسه به هول و هراس بیفتند. به گزارش لوموند، شاید به همین دلیل باشد که در هفته‌ها و ماه‌های اخیر، کارزار انتخابات فرانسه شاهد بروز تنش ها، اتهام‌ها و رسوایی‌های مالی برخی نامزدها شده است. ترس‌هایی که نمود آن برگزاری تظاهرات و تجمع‌های اعتراضی، پرتاب تخم‌مرغ، سیلی زدن و پاشیدن آرد به سمت نامزدهاست.

نامزدها چه کسانی هستند؟

در این انتخابات 11 نامزد حضور دارند که در میان آنها دو زن نیز دیده می‌شود. اما نامزدها چه کسانی هستند و چه دیدگاه‌هایی دارند؟

1- مارین لوپن: متولد 5 اوت 1968 در «نویی سورسن» است. وی از 18 سالگی به حزب راست افراطی «جبهه ملی» که پدرش «ژان ماری لوپن» بنیانگذار آن بود، وارد شد و از سال 2011 در راس این حزب قرار گرفت. این سیاستمدار پوپولیست به شغل وکالت اشتغال دارد و از سال 2004 بر یکی از کرسی‌های پارلمان اروپا تکیه زده است. برخی بر این باورند که این بانوی 48 ساله دارای دیدگاه‌هایی دموکراتیک‌تر شده و به لحاظ سیاسی انعطاف‌پذیرتر از پدرش است اما با این حال، هستند افرادی که او را «کابوس فرانسه» می‌پندارند. این مساله باعث شد که برخی رسانه‌ها از وی به‌عنوان نسخه فرانسوی «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا یاد‌کنند.

شعار او «فرانسه قوی» است و از برنامه هایش می‌توان به محدود کردن مرزها و مهاجرت، بهبود اقتصاد و دادن اولویت شغلی به فرانسوی‌ها و انتقاد از نهادهای بین‌المللی همچون سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) اشاره کرد. او خواهان برگزاری یک همه‌پرسی برای خروج فرانسه از اتحادیه اروپا است. او انتقادات زیادی را هم روانه مسلمانان کرده است. لوپن از جمله هواداران سیاست‌های پوتین، رئیس‌جمهور روسیه است. برخی نظرسنجی‌ها می‌گویند او بخت ورود به دور دوم انتخابات را دارد و از گزینه‌های جدی در انتخابات پیش روست.

2- امانوئل مکرون: وی متولد 21 دسامبر 1977 سیاستمدار، بانکدار سابق و جوان‌ترین نامزد انتخابات 2017 ریاست‌جمهوری فرانسه است که از 26 اوت 2014 تا 30 اوت 2016 به‌عنوان وزیر اقتصاد، صنعت و امور دیجیتال در دولت فرانسوا اولاند فعالیت می‌کرد. وی اگرچه در سال‌های 2006 تا 2009 عضو حزب سوسیالیست فرانسه بود، اما در سال 2015 اعلام کرد دیگر نمی‌خواهد در این حزب فعالیتی داشته باشد و سیاست خود را «نه راست و نه چپ» و «عملگرایی» معرفی کرد.

رسانه‌های فرانسوی در مورد این نامزد انتخاباتی نوشته‌اند که این برای نخستین بار در تاریخ جمهوری پنجم است که یک نامزد که پیش‌تر در هیچ انتخاباتی شرکت نداشته، اینک به اینچنین جایگاهی دست یافته است. او همچنین پایه‌گذار حزب «En Marche» است. مکرون در میان سایر نامزدهای انتخابات 2017 ریاست‌جمهوری فرانسه، بیش از دیگران طرفدار اتحادیه اروپا است. مکرون برنامه‌هایی برای نوسازی اقتصاد فرانسه در نظر دارد. وی از جمله نامزدهایی است که در کنار انتقاد از سیاست‌های بین‌المللی دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا، از اقدام این کشور در حمله موشکی به سوریه حمایت و به شدت از بشار اسد انتقاد کرد. این نامزد جوان و مستقل انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه به همراه مارین لوپن پیشتاز نظرسنجی‌ها است و براساس اطلاعات منتشر شده در این نظرسنجی‌ها، در صورت حضور مکرون و لوپن در دور دوم انتخابات، این مکرون است که به کاخ الیزه راه می‌یابد.

3- ژان لوک ملانشون: زاده 19 اوت 1951 سیاستمدار چپگرای فرانسوی و عضو حزب سوسیالیست از سال 1976 بود که بعدها به‌دلیل اختلاف‌نظر از این حزب جدا شد. وی حامی افزایش حقوق کارگران، توسعه برنامه‌های رفاه اجتماعی و باز توزیع انبوه ثروت به منظور از میان بردن نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی در فرانسه است.

در عرصه بین‌المللی ملانشون خواستار ترک پیمان‌های اتحادیه اروپا، سیاست‌های محیط‌زیستی و مراقبت از استقلال فرانسه در مقابل دیگر کشورها به‌ویژه آمریکا است. ملانشون برای شرکت در انتخابات 2017 ریاست‌جمهوری فرانسه به‌عنوان نماینده جنبش چپ افراطی «فرانسه نافرمان» وارد عرصه شد. کاستن از قدرت رئیس‌جمهوری به نفع قوه مقننه و اتحاد با روسیه علیه گروه تروریستی داعش و اسلامگرایان افراطی از دیگر دیدگاه‌های سیاسی ملانشون به‌شمار می‌رود. وی از جمله نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه است که به‌شدت از حمله موشکی اخیر آمریکا به سوریه انتقاد کرد. پس از این حمله بود که ملانشون تاکید کرد که می‌خواهد فرانسه برای پرهیز از مواجهه با روسیه، از «ناتو» خارج شود. ملانشون هم‌اکنون جایگزین فرانسوا فیون در رده سوم نظرسنجی‌ها شده است و با اختلاف اندک پشت‌سر مکرون و لوپن قرار دارد.

4- فرانسوا فیون: زاده چهارم مارس 1954 در «مان»، سیاستمداری کهنه‌کار و عضو حزب جمهوری‌خواهان است که در سال‌های 2007 تا 2012 نخست‌وزیر دوران نیکولا سارکوزی بود. وی را از حامیان سیاست‌های ولادیمیر پوتین و از جمله کسانی معرفی می‌کنند که خواستار محدود شدن قدرت کشورهای عرب حاشیه خلیج‌فارس همچون عربستان و قطر و نزدیکی به ایران است. از آنجا که فیون در جریان مبارزات انتخاباتی، بارها نقش عربستان سعودی را در گسترش افراط‌گرایی در جهان به‌ویژه در فرانسه محکوم کرده است، برخی سران سعودی نگران تبعات منفی پیروزی وی در انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه هستند.

از سیاست‌های اقتصادی او می‌توان به پایان دادن به قانون 35 ساعت کار هفتگی، کاهش 500هزار شغل دولتی، ممنوعیت مالیات بر ثروت، موثرسازی قانون کار و اصلاح نظام بیمه و سلامت اشاره کرد. محبوبیت این نامزد جمهوری‌خواه پس از انتشار اتهام‌های مالی همچون ایجاد مشاغل ساختگی برای همسر و فرزندانش در پارلمان فرانسه که به «پنه لوپه گیت» مشهور شد، به شدت کاهش یافت و اینک با 18 درصد محبوبیت در میان رای دهندگان، در رده چهارم جدول نظرسنجی‌ها جای گرفته است.

5- بنوا آمون: زاده 26 ژوئن 1967 و عضو حزب سوسیالیست است. وی در سال 2008 همزمان نماینده اروپا و سخنگوی سوسیالیست شد و در دولت فرانسوا اولاند، معاون وزیر اقتصاد اجتماعی و همبستگی را بر عهده داشت و در سال 2014 وزیر آموزش دولت مانوئل والس شد. براساس آخرین اطلاعات نظرسنجی‌های منتشر شده، هم اینک بنوا آمون سوسیالیست در رده پنجم جدول نظرسنجی‌ها و پشت سر ملانشون و فیون قرار دارد و کارشناسان مسائل سیاسی معتقدند که نمی‌تواند به دور دوم انتخابات فرانسه راه یابد و ادامه‌دهنده دولت سوسیالیست اولاند باشد.

6- نامزدهای کوچک انتخابات فرانسه: در شرایطی که 11 نامزد شامل 9 مرد و 2 زن به انتخابات 2017 ریاست‌جمهوری فرانسه راه یافته‌اند، 6 نامزد که رای آنان از پنج درصد تجاوز نمی‌کند به‌عنوان «نامزدهای کوچک» شناخته می‌شوند.

این نامزدها شامل «نیکولا دوپو-انیان» از «حزب فرانسه به پاخاسته»، « ناتالی آرتود» از «حزب مبارزه کارگران»، « فیلیپ پوتو» از «حزب نوین ضدسرمایه‌گذاری»، «ژاک شمیناد» از «حزب اتحاد و ترقی»، «ژان لاسال» از جنبش «مقاومت» و «فرانسوا آسلینو» از « اتحادیه مردمی جمهوری‌خواهان» هستند که شانس چندانی برای پیروزی ندارند.

انتخابات آتی ریاست‌جمهوری در فرانسه تنها تعیین‌کننده سیاست یکی از مهم‌ترین قدرت‌های جهان در پنج سال آینده نیست. آنچه به این انتخابات بیش از همه اهمیت می‌بخشد، تاثیر بسیار شدید آن بر آینده اتحادیه اروپا و در نتیجه آینده جهان است.