سرباز، هندوستان کوچک
سرباز را هندوستان کوچک صدا می‌زنند؛ شهری در نزدیکی چابهار که شاید آب‌وهوای خاصش، مهم‌ترین دلیل برای تشبیه به هندوستان باشد اما این نمی‌تواند تنها دلیل باشد و قطعا شباهت‌های فرهنگی و عادات مشترک میان هندوها و مردم بلوچ در این نام‌گذاری بی‌تأثیر نبوده است.
بااین‌حال، مدافعان این نام‌گذاری معتقدند، سرباز بیش از هرچیز از نظر اقلیمی به هندوستان نزدیک است. شهرستان اساطیری سرباز به‌این‌دلیل به هندوستان کوچک معروف است که در آن آیین‌های متفاوت و قومیت‌های گوناگون در بستر طبیعتی گاه وحشی و گاه آرام وجود دارد، به‌گونه‌ای که در هنگامه زمستان که بسیاری از مناطق کشور با سرمای استخوان‌سوز روبه‌رو می‌شوند، در شهرستان‌های جنوبی و ساحلی این استان که به آب‌های اقیانوسی جهان دسترسی دارد، از هوایی مطبوع بهره می‌برد و در تابستان که همه‌جا هوا گرم است، مرکز این استان با هوایی خنک گاهی با بارندگی سیل‌آسا یا سرما در محدوده تفتان روبه‌رو است. کاشت و تولید انواع محصولات کشاورزی گرمسیری، نیمه‌گرمسیری و سردسیری همچون موز، انبه، پاپایا، مرکبات، سیب، آلو، انار، زردآلو، انگور و ... از دیگر توانمندی‌های هندوستان کوچک در ایران است.
شباهت‌های فرهنگی مردم بلوچ با هندی‌ها
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از وقایع اتفاقیه ، هندوستان همسایه ایران نیست اما باوجود همین مسافت نسبتا زیاد میان دو کشور، شباهت‌های فرهنگی زیادی میانشان وجود دارد که شاید نیمی از دلیل آن، همسایگی پاکستان با هند و ایران است؛ کشوری که ویژگی‌های یکسان زیادی با هندوستان دارد و بخشی از آن را جنوب‌شرق ایران نیز منتقل کرده است. هندوها و بلوچ‌ها البته پیش‌ازاین نیز مشترکات زیادی با هم داشته‌اند. قوم بلوچ، ساکنان زیادی در بسیاری از کشورها دارد. جمعیت زیادی از قومیت بلوچ در پاکستان و هندوستان زندگی می‌کنند و شاید همین، دلیل محکمی است برای اینکه آنها یک سبک زندگی یکسان را در اقلیم‌های متفاوت تجربه می‌کنند. هند دارای تاریخ و فرهنگ بسیار کهن و پرباری است که به سه هزار سال پیش از میلاد می‌رسد. در هند، صدها زبان و هزاران گویش و لهجه وجود دارد. زبان فارسی پیش از آنکه هند مستعمره انگلیس شود، دومین زبان رسمی این کشور و زبان فرهنگی و علمی به‌شمار می‌رفت و طی ۸۰۰ سال تسلط فارسی‌زبانان یا ایرانیان بر هند، این کشور از فرهنگ ایران و زبان فارسی تأثیر بسیاری پذیرفته است. علاوه‌براین، عادات غذایی مشترک زیادی میان بلوچ‌های ساکن ایران و هندوها وجود دارد؛ غذاهای تند و سرشار از ادویه در بلوچستان، الگوی مصرف مشترک با هند است، ضمن اینکه حجم زیادی از انواع خوراکی‌ها، ادویه‌جات و ترشی‌ها در بلوچستان ایران از هند و افغانستان وارد می‌شود که البته طرفداران پروپاقرصی هم در این منطقه دارد. شباهت‌های زیادی میان پوشش بلوچ‌ها و هندو وجود دارد. شلوار قمیض و چوریدار، یک نوع لباس دست راحتی است که زنان هندی در مناطق پنجاب و کشمیر آن را بر تن می‌کنند. این پوشاک، یکی از رایج‌ترین لباس‌های سنتی مورد استفاده در میان زنان هندی است. لباسی که متشکل از یک شلوار شبیه به پیژامه است که قسمت‌های کمر و قوزک پای آن محکم و تنگ بوده و شباهت عجیبی به «جامگ» و «پاحامگ»، لباس گرانقیمت زنان بلوچ دارد. لباس مردانه هندی کورته، پیراهن سفید و گشادی است که تا زانوها پایین می‌آید و لباسی عینا شبیه به این را مردان بلوچ بر تن می‌کنند و گاهی مانند هندوها باسکتی نیز روی آن بر تن می‌کنند. ویژگی مشترک پوشش هندوها و بلوچ‌ها در استفاده از رنگ‌های متنوع و شاد است؛ لباس سفید مردان بلوچ و هند شهرت بسیاری دارد. لباسی که هندی‌ها مانند ایرانیان در مراسم‌های غم و شادی از آن استفاده می‌کنند و فرهنگ پوشیدن لباس سیاه در عزاداری در میان هیچ‌کدام از این اقوام مرسوم نیست.
اقلیم مشابه دلیل نام‌گذاری هندوستان کوچک
حمیدالدین یوسفی، فرماندار سرباز، درباره نام‌گذاری شهرستان سرباز به نام هندوستان کوچک می‌گوید: «ایران ویژگی‌های خاص زیادی دارد؛ یکی از این ویژگی‌ها داشتن همه اقلیم‌های چهارگانه در یک بازه زمانی است، یعنی در شرایطی که ما در یک استان بارش برف داریم، در استان دیگر هوای گرم یا بهاری داریم و همین ویژگی را ما در استان سیستانوبلوچستان و در شهرستان 350 کیلومتری سرباز نیز داریم. ما در یک فصل از سال در قسمتی از شهرستان سرباز، میوه سردسیری نظیر هلو، زردآلو و انار تولید می‌کنیم و در قسمت دیگر آن میوه‌های گرمسیری از قبیل انبه و چیکو داریم.»
حمیدالدین یوسفی افزود: هندوستان کوچک به این معنی است که آنچه را شما در شبه‌قاره هند دارید در شهرستان سرباز نیز می‌توانید ببینید؛ ویژگی آبوهوایی یکسان و تولید میوه‌های استوایی از ویژگی‌های مشترک سرباز و شبه‌قاره هند است.
او ویژگی آبوهوایی سرباز را یک ظرفیت برای تولید میوه‌های خاص دانست و گفت: ما اکنون هزار و 400 هکتار باغ انبه در سیستانوبلوچستان داریم که 40 درصد از این باغات در شهرستان سرباز قرار گرفته است. همچنین بزرگ‌ترین باغ انبه کشور را به وسعت صد هکتار در بخش پیشین داریم. علاوه‌براین از طریق نهالستان موجود در بخش «پیشین»، نهال موردنیاز چهار استان گرمسیری کشور را تأمین می‌کنیم، استان‌های هرمزگان، بوشهر و کرمان، نهال‌های انبه، چیکو، کنار و دیگر نهال‌های گرمسیری خاص را از سرباز تهیه می‌کنند.
یوسفی به فعالیت باغ تحقیقاتی انبه در سرباز اشاره کرد و گفت: این باغ تحقیقاتی به کشاورزان کمک می‌کند تا تولید با صرفه اقتصادی داشته باشند؛ ما تاکنون در این مرکز، هشت گونه مختلف انبه عمل آورده که به مرحله تولید انبوه نیز رسیده است.
تنها زیستگاه تمساح ایرانی در سرباز و چابهار
این مسئول در بخش دیگری گفت که نمی‌تواند مسئله مهاجرت تمساح ایران به پاکستان که گفته شده به دلیل خشکسالی اتفاق افتاده را تأیید کند؛ او با تأیید خسارت‌های خشکسالی به اکثر بخش‌ها در سرباز می‌گوید، یک سال است فرماندار شده و از این تاریخ تاکنون هیچ تمساحی به پاکستان مهاجرت نکرده و اگر مهاجرتی اتفاق افتاده، مربوط به سال‌های قبل بوده است.
یوسفی درمورد برنامه‌هایش درباره این جانور که یک ظرفیت توریستی ایجاد کرده نیز گفت: تنها زیستگاه تمساح ایرانی یا همان تمساح پوزه‌کوتاه در منطقه حفاظت‌شده‌‌ای به وسعت 460 هزار هکتار در شهرستان‌های سرباز و چابهار است؛ ما پیگیر بازنگری در وسعت منطقه حفاظت‌شده هستیم چون اکنون برخی مکان‌ها ضرورت ندارد حفاظت‌شده باقی بماند و برخی نقاط جدید هم باید به این زیستگاه اضافه شود. منطقه حفاظت‌شده «گاندو» (نام بومی تمساح پوزه‌کوتاه) در سال 1349 به تصویب رسیده و اکنون نیاز جدی به بازنگری دارد. علاوه‌براین تصمیم داریم یک فستیوال ملی برای شناسایی این جانور در این شهرستان برگزار کنیم که کارهای اولیه آن انجام شده است.
