غرق‌شدگی قربانی می‌گیرد

طغیان آب دریا در شهرستان دیر استان بوشهر ۲۰ مصدوم، ۵ مفقودی و یک کشته برجای گذاشت. از میان مفقود‌شدگان، 4 نفر مسافر نوروزی بودند که برای فرار از شلوغی شهر و زندگی روزمره به ساحل دریا پناه برده بودند. به همین سادگی، جان چند انسان در طغیان آبی که تا لحظاتی پیش از حادثه آبی و آرام بود، گرفته شد، و این تنها حادثه از این دست در نوروز 96 نبود. روز ششم فروردین، 4 جوان 25 تا 30 ساله که فرزندان، عروس و داماد یک خانواده بودند، براثر طغیان رودخانه دشت پلنگ واقع در شهرستان دشتی استان بوشهر جان باختند. همچنین آن طور که بهروز کارخانه، مدیرعامل جمعیت هلال احمر استان همدان می‌گوید، تنها در این استان ظرف 16 روز 4 نفر در حوادث طبیعی این استان کشته شده‌اند و یک نفر نیز در سانحه «ساحلی» جان خود را از دست داد.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تعادل ، مردم ایران هر ساله شاهد مرگ بسیاری از شهروندان در حوادث مرتبط با غرق شدگی هستند. آمار این دست مرگ‌ومیر از قضا در ایام تعطیلات، که افراد برای تفریح به مناطق ساحلی سفر می‌کنند، افزایش می‌یابد. هرچند تا لحظه تنظیم این گزارش، هنوز آماری رسمی از تعداد مرگ‌ومیر براثر غرق شدگی در کل کشور منتشر نشده است، اما همین آمار اولیه نشان می‌دهد که امسال نیز مانند هر سال، نوروز زمانی برای غرق شدن تعدادی از هموطنان بوده است.

مرگ براثر سوانح «دریایی-ساحلی» علل زیادی دارد. نا امن بودن ساحل‌ها، شنا در مناطق غیرمجاز، حضور در ساحل در اوقات توفانی، استفاده از امکانات غیر استاندارد، نداشتن مهارت‌ شنا، ضعف در اطلاع‌رسانی و عواملی از این دست همه و همه باعث می‌شوند که شنا برای بسیاری از مسافران، مترادف با غرق شدن باشد. اما ایران تنها کشوری نیست که با این خطر روبرو است. جالب است بدانید که بنا بر آمار سازمان جهانی بهداشت، غرق‌شدگی یکی از عوامل تاثیرگذار در رشد نرخ مرگ‌ومیر جوامع بشری و یکی از 3 علت اصلی جان‌باختن کودکان در جهان است. سالانه دست‌کم 370هزار نفر براثر غرق شدن کشته می‌شوند و این در شرایطی است که آمار قابل استنادی از بخش عمده‌یی از جهان که از قضا تراکم جمعیت بالایی نیز دارند، در دسترس نیست، واقعیتی که نشان می‌دهد نرخ واقعی مرگ‌ومیر به این علت، باید بسیار بیشتر از رقم اعلام شده باشد. تصویر روبرو که توسط سازمان جهانی بهداشت تهیه شده، خلاصه‌یی از یافته‌های «گزارش جهانی در مورد غرق‌شدگی» است که حقایق دردناکی را نمایان کرده است.

نوروز امسال، دست‌کم 15 نفر از هموطنان در سیلاب‌ها و طغیان‌ها جان باختند، آن هم در شرایطی که بسیار ساده می‌شد از ازدست رفتن این جان‌های عزیز جلوگیری کرد. به نظر می‌رسد کاهش نرخ مرگ‌های ناشی از غرق‌شدگی، نیازمند اجرای طرح‌هایی منظم و منسجم باشد، برنامه‌هایی که طراحی آنها، نیازمند به رسمیت شناختن غرق‌شدگی به عنوان یکی از دلایل نظام‌مند مرگ‌ومیر در کشور است.