صنعت فولاد از رکود نسبی تا امیدواری به رونق
طی چند وقت اخیر تولیدکنندگان محصولات فولادی، فروشندگان و خریداران آن با چالش‌های متعددی روبه‌رو شدند. تولیدکنندگان از دامپینگ (فروش زیر قیمت برای کسب بازار و حذف رقیب) برخی مجموعه‌ها خبر می‌دهند، خریداران از قیمت نامناسب و ضررهایی که طی ماه‌های پایانی سال عایدشان شده می‌گویند و فروشندگان از رکود بازار گلایه دارند.
اما مهدی کرباسیان رئیس سازمان توسعه و نوسازی معادن ایران در گفت‌و‌گو با «ایران» معتقد است، از سال آینده شرایط تغییر خواهد کرد و بازار رونق می‌گیرد.وی ادامه داد: سال‌جاری به‌دلیل رکود داخلی و جهانی تمام تولیدکنندگان به سختی فعالیت کردند ولی با رونق بازار مسکن که کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند وضعیت بزودی اصلاح خواهد شد.وی خاطرنشان کرد: شرایطی که تولیدکنندگان سال 95 داشتند به مراتب خیلی بهتر از سال 94 بود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران ، زمانی بود که تولیدات کارخانه‌های فولادی در انبارها مانده بود و هیچ مشتری نداشت اما اکنون با صادرات و فعالیت‌های زیربنایی که توسط دولت صورت گرفت دیگر محصولات فولادی در انبارها خاک نمی‌خورد. کرباسیان تأکید کرد: سال آینده فروش محصولات فولادی بیشتر خواهد شد و تولیدکنندگان با چالش جدیدی روبه‌رو نمی‌شوند.از این‌رو توصیه می‌کنم برای سال 96 به موضوع صادرات توجه ویژه‌ای شود تا تولید رشد قابل توجهی پیدا کند. از سویی به دنبال نامه انتقادی تشکل‌ها به رئیس جمهوری در مورد صادرات ارزان مواد اولیه و مشکلات تأمین این کالاها برای صنایع داخل، وزیر صنعت دستور داد تا فروش مواد اولیه به صنایع داخلی در اولویت باشد.
معاون وزیر صنعت در این باره گفت: با دستوری که اخیراً وزیر صنعت، معدن و تجارت داده است تولیدکنندگان لوله و پروفیل و سایر مجموعه‌ها با شرایط بهتری می‌توانند خرید داشته باشند. برای سال آینده هم بسته‌های مناسبی برای تولیدکنندگان محصولات فولادی تدوین خواهد شد تا بازار با شرایط باثباتی روبه‌رو باشد.تمام سعی ما این است که این بخش دچار معضل رکود نشود.
یکی از تولیدکنندگان محصولات فولادی هم به خبرنگار ما گفت: طی سال‌جاری برخی از تولیدکنندگان محصولات فولادی توانستند رشد تولید و صادرات داشته باشند اما خیلی از واحدهای تولیدی به دلیل کمبود نقدینگی امکان افزایش تولید و صادرات نداشتند. شرکت‌هایی که تولید‌شان افزایش داشته بیشتر دولتی بودند و با حمایت دولت توانستند از بحران خارج شوند اما مجموعه‌هایی که فعالیت‌شان کمتر بود به ناچار تولیدات خود را کاهش دادند.
وی خاطرنشان کرد: ما مزیت زیادی برای صادرات محصولات فولادی داریم اما برای رسیدن به این هدف نیازمند نقدینگی و حمایت بانک‌ها هستیم.زمانی امکان صادرات برای یک تولید‌کننده فراهم می‌شود که بتواند میزان تولیدات خود را بالا ببرد اما وقتی بانک‌ها در ارائه تسهیلات همکاری نمی‌کنند، نقدینگی برای توسعه فعالیت‌ها وجود ندارد.
وی گفت: شرکت‌هایی که وابسته به دولت هستند امسال در تولید محصولات خود زیان دادند.یکی از مجموعه‌ها به ازای هر کیلو تولید حداقل 300 تومان ضرر می‌دهد حال اگر بخواهیم این عدد را سالانه ببینیم رقمی معادل 300 تا 400 میلیارد تومان می‌شود.از این‌رو این شرکت‌ها باید رویه‌های خود را تغییر دهند تا صنعت فولاد لطمه نبیند. وقتی مجموعه‌ای زیان ده شود تأثیر آن بر سایر مجموعه‌ها هم خواهد بود.
موضوع دیگری که وی به آن اشاره کرد ذخیره مواد اولیه در انبارها بود.وی اظهار داشت: کشورهایی که در تولید محصولات فولادی اقدام می‌کنند دپوی مواد اولیه آنها تنها 7 دقیقه است اما در ایران شرکت‌های بزرگ و حتی مجموعه‌های کوچکتر بیش از شش ماه ذخیره دارند و این امر به منزله آسیب دیدن سرمایه است.به‌عنوان مثال یک مجموعه 2هزار میلیارد تومان موجودی انبار دارد که حداقل سالی 400 میلیارد تومان بهره بانکی آن است. بدین جهت خیلی بهتر است که ما نیز مانند استانداردهای جهانی حرکت کنیم تا خواب سرمایه اتفاق نیفتد و این امر کمک می‌کند تا سایر بخش‌ها هم به تسهیلات بانکی دسترسی پیدا کنند.
از سوی دیگر فروشندگان نیز به رونق بازار امیدوارند. یکی از فروشندگان محصولات فولادی به خبرنگار ما می‌گوید: سال‌جاری بازار فولاد رکود بدی را تجربه کرد اما در ماه پایانی سال تا حدودی وضعیت بازار تغییر کرد. لذا این تصور در بین فعالان این عرصه ایجاد شده است که سال 96 بازار رونق بگیرد.این امر مستلزم اجرای طرح‌های عمرانی دولت و ساخت وساز مسکن است. وی افزود: امسال قیمت محصولات فولادی با کمترین نوسان روبه‌رو شد. لذا سال آینده با رونق بازار امیدواریم که این بخش با تنشی روبه‌رو نشود.
