قلعه ایرج؛ بزرگترین قلعه خشتی نظامی جهان

تهران استانی است که ریشه در تاریخ و فرهنگ این سرزمین دارد و از گذشته های دور مردم ایران در مناطق این استان زندگی می کردند،به همین دلیل آثار و بناهای زیبا و چشم نوازی که هرکدام ناگفته هایی بسیار جذاب از فرهنگ،رسوم و عادات و آداب مردم این سرزمین دارند در جای جای استان تهران چشم هر بیننده ای را به خود خیره می کند.روستای عسگرآباد عباسی در فاصله یک کیلومتری شرق شهر ورامین و در محدوده خدماتی فرمانداری شهرستان پیشوا و در 35 کیلومتری جنوب شرقی تهران در دل دشتی وسیع و با صفا قرار دارد،مناظر طبیعی و بافت قدیمی روستای عسگرآباد و خشت های سر به فلک کشیده قلعه ایرج آن را به یکی از عظیم ترین دژهای تاریخی کشور تبدیل کرده است.

*قلعه گبری، یکی از بزرگترین قلعه‌های ایران

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از جام جم ، قلعه ایرج که افراد محلی به آن «قلعه گبری» می گویند، بزرگترین قلعه خشتی نظامی جهان و بی شک یکی از زیباترین و منحصر به فردترین آن هاست، قلعه ای با ارتفاع بیش 15 متر و 20 سانتی متر مربوط به دوره ساسانی، البته آثار کشف شده از این قلعه کهنسال و شگرف دارای قدمتی بیش از 3 هزار سال هستند و این آثار فرضیه بازسازی و مرمت قلعه در دوره ساسانی را قوت بخشیده است اما قلعه ایرج با وجود این قدمت فراوان و وسعت بیش از 200 هکتار همچنان در غربت به سر می برد.این دژ مستحکم که در سال 82 در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است با ابعادی در حدود 1440 در 1280 متر بر روی بلندترین قسمت محیط اطراف بنا شده و قرار گرفتن بر روی این بلندی به جهت تسلط از درون قلعه بر محیط اطراف می باشد و همین عامل سبب عظمت فزاینده قلعه ایرج است؛ این قلعه دارای چهار دروازه برای رفت و آمد به قلعه بوده که اکنون تنها دروازه اصلی آن باقی مانده است.

فرم مهندسی و معماری قلعه اصلا شبیه بناهای اسلامی نیست و این امر نشان از قدمت بسیار بالای آن دارد،این دژ غرور انگیز به شکل مستطیل بوده و با خشت و گل ساخته شده و خشت های بکار رفته در این قلعه بزرگ و در ابعاد 60 در 25 سانتی متر است.مصالح به کار رفته در دیوارها خشت و آجر بوده و استفاده از آجر استحکام بنا را افزایش داده است.در گذشته اطراف این قلعه خندقی حفر بوده که اکنون برای استفاده های زراعی هموار شده است،در زمان دفاع در قلعه درون این خندق ها آب رها می شده و در این هنگام دسترسی به قلعه هرگز میسر نبوده است،تامین آب برای پر کردن خندق های قلعه ایرج از رشته قنات آجربس بوده که از همین قنات زمین های قلعه نیز سیراب می شدند.

در بیرون محوطه قلعه نیز سنگرهایی دیده می شود که در مورد فلسفه آن ها گمانه زنی های متعدد وجود دارد.مطلبی که پس از بررسی های دقیق تر به ذهن می رسد استفاده از این دژ مستحکم و زیبا برای دفاع در جنگهای نظامی است، پادگانی وسیع که می توانست نظامیان و آذوقه فراوانی را برای مدت زیادی در خود با آرامش جای دهد.