تهران نیازمند یک نهضت پارکینگ سازی است

 این ناتوانی دلایل بسیاری دارد،‌از اجرای برنامه های غلط شهرداری و افزودن مشکل تا ناتوانی پلیس راهور در کنترل و اداره آن. یکی از عمده ترین دلایل ترافیک نبود و کمبود پارکینگ است که موجب شده خیابان های شهر که باید محل عبور و مرور باشند به انبار و پارکینگ ماشین تبدیل شده اند و این پارکینگ بزرگ در شهر دست مایه کسب سود و درآمدزایی افراد و نهادهایی شده است که هیچ ردپایی ندارند و به شیوه پنهانی با اجاره شهر مشغول انباشت ثروت از زمینی هستند که متعلق به همه و عموم مردم است.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نوآوران ، برای بررسی علت کمبود پارکینگ و اقدامات انجام شده در تهران به سراغ اعضای شورای شهر؛ احمد حکیمی پور عضو هیات رئیسه شورا و اسماعیل دوستی نایب رئیس کمیسیون حمل و نقل شورا؛‌رفتیم که شرح آن در ادامه خواهد آمد.

نبود منبع مالی بهانه همیشگی شهرداری

احمد حکیمی پور عضوهیات رئیسه شورای شهر تهران به دو نوع پارکینگ اختصاصی و عمومی در شهر اشاره می کند :« البته که ساخت پارکینگ اختصاصی یعنی پارکینگ برای منازل و واحدهای تجاری کوچک به عهده مالکان است و در حال حاضر برای هیچ ملکی که پارکینگ نداشته باشد پروانه پایان کار صادر نمی شود اما ساخت پارکینگ عمومی به عهده شهرداری است که متاسفانه شهرداری به دلایل گوناگون چون نبود منابع مالی و کمبود زمین نتوانسته به اندازه کافی به این مشکل رسیدگی کند».

حکیمی پور معتقد است:« شهرداری باید تسهیلاتی برای پلاک های که فضاهایی کافی دارند فراهم کند تا بتوانند از این فضا هم درآمدزایی کنند و هم با اختصاص آن به پارکینگ بخشی از مشکل را حل کنند. او افزود حدود 99 نقطه در تهران برای ساخت پارکینگ عمومی شناسایی و در نظر گرفته شده و بعضی از آن ها نیز ساخته شده، همچون پارکینگ عمومی نزدیک شهرداری منطقه 7 یا خیابان فاطمی اما واضح است که فقط پارکینگ عمومی نمی تواند به تنهایی مشکل را حل کند برای همین واحدهای مسکونی نیز باید به تعداد هر واحد یک پارکینگ در نظر بگیرند».

احمد حکیمی پور به موضوع برابر نبودن تعداد خودروها و پارکینگ های مسکونی اشاره کرد و این که برخی از خانوارها چندین خودرو دارند و در هر صورت باز هم بخشی از خیابان توسط این خودروها اشغال می شود.

درآمدزایی خصوصی از منابع عمومی

یکی از موضوعاتی که کمبود پارکینگ در شهرها راه را برای آن باز کرده درآمد زایی از خیابان و تبدیل خیابان به پارکینگ است. این که چگونه و با چه اجازه ای از معابری که به مردم تعلق دارد گروه خاصی مشغول درآمدزایی هستند. مسآله پارکبان ها نیستند چون بهرحال بخشی از نیروی بیکار جامعه جذب این سمت شده است، نکته اصلی در این است که صاحبان اصلی و عمده این سودها چه کسانی هستند؟ از حکیمی پور در رابطه با نظارت بر پارکبان ها و نهادی که مدیریت آن را به عهده دارد پرسیدیم،او افزود :« من از سال اول حضور در شورای شهر این موضوع را پیگیری کردم و خواستم که برای همه روشن شود که چه کسی متولی آن است، برنامه و ایده آن از کجا آمده؟ سود آن به جیب چه کسی می رود؟ اصلا نظارت بر آن به عهده چه نهاد یا کسی است؟ اما متاسفانه تا کنون هیچ پاسخی دریافت نکرده ام. من با ارائه خدمات این چنین به شهروندان مشکلی ندارم اتفاقا این موضوع در برخی از کشورهای دیگر هم اجرا می شود اما در فضاهایی که کشش و توان پارکینگ شدن داشته باشند نه در خیابان های کوچک ما. متاسفانه غیرشفاف نبودن عملکردها و کسب سودها و ضوابط منجر به چنین ابهاماتی می شود و مشکل عمده ما در شهر و شورای شهر عدم شفافیت است».

بخش خصوصی همکاری کند

اسماعیل دوستی دیگر عضو و نایب رئیس کمیسوین حمل و نقل شورای شهر تهران راجع به نهاد متولی ساخت پارکینگ در پاسخ  گفت :« روشن است که نخستین و مهمترین نهاد متولی ساخت پارکینگ در شهر، شهرداری است اما به این معنا نیست که بخش خصوصی نمی تواند وارد مقوله ساخت و ساز پارکینگ شود. ما برای دادن مجوز به هر کس که مایل به ساخت پارکینگ باشد آمادگی داریم و اتفاقا از ان استقبال می کنیم».

همچنین او درباره برنامه های شهرداری برای بهبود سامانه حمل ونقل و افزایش تعداد پارکینگ های شهر تهران گفت :« نقاط زیادی در تهران شناسایی شده اند و شریان های پررفت و آمد و مسیرهای مهم در اولوت ساخت پارکینگ قرار دارند و اتفاقا در برخی نقاط مثل تقاطع بزرگراه کردستان و نیایش در مسیر پارک ملت بزرگترین پارکینگ عمومی تهران در حال ساخت است».

پارکینگ های زیرسطح راه حل کمبود زمین برای

نایب رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر تهران به ایده نو ساخت پارکینگ های زیر سطح که به علت کمبود و گران بودن زمین در تهران یک راهکار بسیار مطلوب است و می تواند بار ترافیکی را تا حد بسیاری کاهش دهد، اشاره می کند، او افزود:« شهرداری قصد دارد از چنین فضاهای بیشترین استفاده را ببرد. هرچند من به بخش خصوصی هم توصیه می کنم اگرچه ساخت پارکینگ به خودی خود نمی تواند درآمدزا باشد اما اگر برای ساخت پارکینگ اقدام کنند در این صورت ما هم تسهیلاتی برای کمک به درآمد زایی آن ها لحاظ می کنیم، مثل مجوز بهره برداری تجاری و اداری».

نباید فراموش کرد یکی از معضلات ترافیکی تهران همین مجتمع های تجاری و مال هایی است که همچون قارچ سمی در هر سمتی از شهر سر برآورده اند و خود این ها با نداشتن و یا ناکافی بودن پارکینگ وزنه ای به مشکلات ترافیکی شهر افزوده اند. دوستی در این باره گفت:« که البته در حال حاضر مسآله مجوز برای ساخت پاساژ و مجتمع تجاری به تعلیق درآمده چون در اکثر مجتمع هایی که ساخته شده فکر اساسی برای پارکینگ نشده  ومالکین و سرمایه گذاران به ما اطمینان ندهند که به اندازه و تعداد کافی زمین و مکان مناسب برای پارکینگ در نظر گرفته اند ما نمی توانیم به آن ها مجوز ساخت و ساز بدهیم».

عضو شورای شهر تهران به مسآله دیگری که اشاره می کند موضوع تعداد ماشین ها و پلاک های صادر شده در تهران است. او از نبود نظارت بر روی صدور پلاک خودرو و ورود و فروش بی رویه آن در تهران شکایت می کند و معتقد است یکی از علت های مهم دیگر ترافیک و کمبود پارکینگ تهران همین حضور رو به افزایش ماشین است.

شهرداری نهاد خدماتی است نه بنگاه کسب سود

به نظر می رسد نکته ای که همیشه فراموش می شود و به علت توجه نکردن به آن ریشه بیشتر مسائل شهری و سوء مدیریت های شهری حل نمی شود این است که شهرداری نهادی خدماتی است که باید در هر صورت به فکر تسهیلات و ارائه خدمات شهری به مردم باشد و با حرف از نداشتن منابع مالی نمی تواند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند. این موضوع در حالی مطرح می شود که این نهاد خدماتی با نقش آفرینی به عنوان بنگاه کسب سود به عرصه ساخت و ساز مسکن و مستغلات در تهران ورود کرده است و بیش از 80 درصد درامدهای خود را از این راه بدست می آورد، درآمدهایی که به علت مولد نبودن خود منبع بسیاری از مشکلات اجتماعی در شهر هستند.